Συνεχίζεται όπως ήταν φυσικό ο προβληματισμός και ο διάλογος γύρω από το φοβερό δυστύχημα με τους τέσσερις νεκρούς. Ενας «διάλογος» που όπως και κάθε παρόμοιος έχει περισσότερο χαρακτηριστικά πολιτικής (πολεμικής) αντιπαράθεσης και άρνησης ακόμα και στην μίνιμουμ κατανόηση της προβληματικής επικίνδυνης οδικής συμπεριφοράς των Ελλήνων οδηγών και λιγότερο ένα ουσιαστικό προβληματισμός για το τί μπορεί να γίνει ώστε να περιοριστούν τα θανατηφόρα τροχαία...
Ακούστηκαν υπερβολές αλλά και παραποιήθηκαν σε μερικές περιπτώσεις σκόπιμα δηλώσεις σχετικές με τη συγκεκριμένη σχεδόν προμελετημένη λόγω της υπερβολικής ταχύτητας πορεία προς το θάνατο.
Η όλη συζήτηση στράφηκε σε μεγάλο βαθμό και στο αν είχε ή όχι «ταξικά» χαρακτηριστικά το συγκεκριμένο τροχαίο. Για την οικονομία αρκεί εδώ να σημειώσει κανείς ότι πολύ συχνά η νοοτροπία του «κυρίαρχου του δρόμου και της ταχύτητας» προφανώς επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό και από κοινωνικά χαρακτηριστικά όπως τα πλούτη, η διασημότητα, η καταγωγή αλλά και από χαρακτηριστικά όπως τα νιάτα, η επιπολαιότητα, η άγνοια κινδύνου κλπ.
Ακούσαμε για παράδειγμα την τηλεπερσόνα Π. Κωστόπουλο να λέει στο ραδιόφωνο ότι δεν υπάρχει άντρας που δεν γοητεύτηκε στην ιδέα να σπάσει τα όρια της ταχύτητας όταν ήταν νέος, εκτός κι πρόκειται για άνδρα χαλαρό! Βραβεύσαμε ένα τραγούδι που εξυμνούσε την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, ακούσαμε ακόμα και να υβρίζεται ως ανόητος από δημοσιογράφους ο υφυπουργός μεταφορών Ν. Μαυραγάνης όταν πρότεινε να υπάρχει αναλογικό με τα εισοδήματα του καθενός πρόστιμο στις επικίνδυνες οδικές παραβάσεις. Να γίνεται δηλαδή ένα υπολογισμός αντίστοιχος με εκείνο των φόρων που πληρώνει ο καθένας στο κράτος ανάλογα με τα εισοδήματά του.
Προφανώς οι δημοσιογράφοι που χαρακτήρισαν ανοησία την πρόταση αν και θέλουν να εμφανίζονται ως Ευρωπαίοι πολίτες αγνοούν πλήρως ότι σε πολύ ανεπτυγμένα κοινωνικά κράτη της Ευρώπης ισχύει αυτό το σύστημα και μάλιστα έχουν μαζί και με άλλα μέτρα περιορίσει εξαιρετικά τα θανατηφόρα τροχαία. H Φιλανδία για παράδειγμα συνδέει τα πρόστιμα με το ύψος του εισοδήματος του δράστη με αποτέλεσμα: Πρόστιμο 54.024 ευρώ, κατέβαλε το 2015 ο R. Kuisla (ετήσιο εισόδημα: 6,5 εκατομμύρια ευρώ) γιατί παραβίασε το όριο των 80 τρέχοντας με 103 χλμ./ώρα. Το ρεκόρ σε πρόστιμο για οδική παράβαση είναι 116.000 ευρώ και έχει επιβληθεί σε στέλεχος της Nokia το 2002, που έτρεχε με μηχανή με 75 χλμ./ώρα, σε ζώνη με όριο τα 50.
Για όσους λοιπόν δεν ταυτίζονται με την ιδέα ότι όποιος δεν τρέχει ιλιγγιωδώς δεν είναι άντρας ή ότι όποιος οδηγεί επικίνδυνα είναι μάγκας δεν υπάρχει ελπίδα. Για τους υπόλοιπους και κυρίως για τη δικαιοσύνη αλλά και την νομοθετική εξουσία υπάρχει πεδίο δόξας λαμπρό να ληφθούν μέτρα που να οδηγήσουν στον περιορισμό των χαμένων ζωών πάνω στην άσφαλτο.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψει κανείς την Αμερική αρκεί να δει με ποια μέτρα και με ποιες τιμωρίες των δραστών (αφαίρεση άδειας για πάντα, υποχρεωτική κοινωνική εργασία στα κέντρα αποκατάστασης, αυστηρότερος ΚΟΚ, μεγαλύτερα και αναλογικά πρόστιμα, γρήγορες δίκες χωρίς επιλεκτικές επιείκειες στους δράστες κλπ.) μπορεί να πάψει και αυτή η χώρα να θρηνεί χιλιάδες νεκρούς και ακρωτηριασμένους.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου