Η πρόταση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ ακολουθεί το πρότυπο της Ελιάς των ευρωεκλογών του 2014 και της Δημοκρατικής Παράταξης των εθνικών εκλογών Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου 2015, αλλά σε πιο προωθημένη εκδοχή, αφού ανοίγει το παιχνίδι σε όποιον θέλει να τεθεί επικεφαλής.
Όσο περνούν οι μέρες τόσο πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι ...η Γεννηματά είχε συζητήσει την πρότασή της με τον Κώστα Σημίτη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Κώστα Λαλιώτη και πως και οι τρεις την ενθάρρυναν να προχωρήσει, αφού μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία για ανάκαμψη του πολιτικού χώρου που κάποτε κάλυπτε το ΠΑΣΟΚ.
Η πρόταση της Γεννηματά κάνει λόγο για ανοιχτό αρχείο μελών μέχρι και την τελευταία ημέρα της εκλογής του επικεφαλής της προσπάθειας, με την προσθήκη ότι μπορεί όποιος επιθυμεί να είναι υποψήφιος, γεγονός που προκάλεσε ζυμώσεις, συζητήσεις και πολλά σενάρια.
Δύο ζητήματα
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεκαθάρισε ότι θεωρεί πως όλοι έχουν το δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα, από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Γιώργο Παπανδρέου μέχρι τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον Χάρη Θεοχάρη, τον Γιάννη Ραγκούση, την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Φλωρίδη.
Ωστόσο, πέντε μέρες μετά την πρόταση ο μόνος που απάντησε ανεπιφύλακτα θετικά είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος σε δήλωσή του είπε ότι είναι παρών και σημείωσε ότι η προσέγγιση όλων των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας θα πρέπει να συνασπιστούν για να σπάσει ο διπολισμός Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ.
Το ζήτημα όμως είναι πως δεν αντιλαμβάνονται όλοι οι παράγοντες και τα στελέχη του χώρου το προσκλητήριο της Φώφης Γεννηματά με τον ίδιο τρόπο.
Δύο είναι κυρίως τα ζητήματα που προκύπτουν από τις μέχρι τώρα δημόσιες τοποθετήσεις:
◆ Η πολιτική - ιδεολογική κατεύθυνση του νέου πόλου και η σχέση του με το Κέντρο.
◆ Η διαδικασία σύστασης του νέου χώρου, αν δηλαδή θα είναι μια ομοσπονδία κομμάτων, κινήσεων και προσώπων ή θα συγκροτηθεί εξ αρχής ένα νέο κόμμα, με αυτοδιάλυση των υπαρχόντων.
Πίσω από την ιδεολογική κατεύθυνση και το πολιτικό πρόσημο Κεντροαριστερά ή σοσιαλδημοκρατία ελλοχεύει ένας φόβος κυρίως των εκσυγχρονιστών - βενιζελικών ότι επιδιώκεται μια αριστερή διολίσθηση του κατακερματισμένου χώρου, προκειμένου να πέσει στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό επιχειρούν να το αντιστρέψουν, θεωρώντας πιο πρόσφορη τη συνεργασία με την Κεντροδεξιά που επιχειρεί, κατά την άποψή τους, να ξεκολλήσει από το υπερσυντηρητικό παρελθόν της και να αποκτήσει μεταρρυθμιστικό προφίλ.
Από τον έως τώρα δημόσιο διάλογο η Φώφη Γεννηματά, η ΔΗΜΑΡ και το Κίνημα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού μιλάνε για σοσιαλδημοκρατία, εννοώντας μια στροφή γενικά της παράταξης προς τα Αριστερά, που θα διαχωρίζεται πλήρως από την Κεντροδεξιά και τα θολά νερά του Κέντρου, με έμφαση στο κοινωνικό κράτος και στον ρόλο του κράτους στην οικονομία και τον έλεγχο της αγοράς. Μάλιστα ο Νίκος Μπίστης αλλά και άλλα στελέχη που συνομιλούν με το Ποτάμι φαίνεται να στηρίζουν μια τέτοια προοπτική.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε άρθρο - παρέμβασή του από την προσωπική ιστοσελίδα του μπορεί να τοποθετήθηκε θετικά στην πρόταση της Γεννηματά, χαρακτηρίζοντας ορθή την πρόταση, έθεσε όμως την προϋπόθεση να προσδιοριστεί άμεσα ποιου σχήματος θα είναι το ιδρυτικό συνέδριο και ο άμεσα εκλεγμένος επικεφαλής και πώς θα πορευθεί ο χώρος αξιόπιστα προς τον στόχο αυτό. Και έθεσε ευθέως θέμα ιδεολογικού προφίλ της προσπάθειας, εμμένοντας για άνοιγμα στο Κέντρο: «Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ως κυβερνώσα γνωρίζει ιστορικά ότι η προοπτική της κρίνεται στην περιοχή του προοδευτικού κέντρου. Το κέντρο είχε, ως ο άλλος πόλος μεγάλων ιστορικών αντιπαραθέσεων, καθαρή διαφοροποίηση από τη δεξιά ακόμη και στη μετριοπαθή εκδοχή της λεγόμενης κεντροδεξιάς», τόνισε χαρακτηριστικά.
Πιο κοντά στην άποψη Βενιζέλου μοιάζει να είναι η Άννα Διαμαντοπούλου και άλλα εκσυγχρονιστικά στελέχη που πιστεύουν ότι ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ πρέπει να αυτοδιαλυθούν και να συγκροτηθεί ο χώρος από την αρχή.
Η απάντηση από τη Χαριλάου Τρικούπη είναι ότι τώρα ξεκίνησε ο διάλογος και με καλή διάθεση και ανοιχτές διαδικασίες θα συζητηθούν όλα, αφού παραπέμπει για αποφάσεις οργανωτικές, πολιτικές και ιδεολογικές στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη που προτάθηκε να διοργανωθεί τον Μάρτιο. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ επισημαίνουν ότι αν πετύχει η διαδικασία, η πολιτική αφομοίωση όλων των συμμετεχόντων και η ενιαία έκφρασή του θα είναι ζήτημα χρόνου.
Η γκρίνια των βενιζελικών για την «ενσωμάτωση» στην πρόταση και του Γ. Παπανδρέου θεωρητικά μπορεί να ξεπεραστεί, αφού οι ανοιχτές διαδικασίες μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά, από τη στιγμή που όλοι θα κριθούν ανάλογα με την απήχησή τους στους πολίτες, που θα πλαισιώσουν τη διαδικασία. Στα δύο μεγάλα κόμματα που αφορά η πρόσκληση, το Ποτάμι και την Ένωση Κέντρώων υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.
Το Ποτάμι
Ο Σταύρος Θεοδωράκης, στριμωγμένος πολιτικά και ιδεολογικά από την εκλογική και δημοσκοπική καθίζηση και την πίεση που δέχεται από την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ν.Δ., φαίνεται ότι «μπαίνει» δειλά σε έναν διάλογο. Επιχειρεί να τον εγκλωβίσει όμως στη βάση δεδομένων, που δεν είναι εύκολο να υπάρξει συμφωνία, όπως το θέμα της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Κάτω από τον Σταύρο, όμως, άλλοι τάσσονται υπέρ της συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, όπως ξεκάθαρα είπε ο Ιάσων Φωτήλας και υπονόησε ο Χάρης Θεοχάρης, και άλλοι, όπως ο Σπύρος Λυκούδης, εκφράζονται θετικά για την πρόταση της Γεννηματά, εκτιμώντας ότι το κόμμα τους ανήκει στην Κεντροαριστερά. Το κόμμα συστήνει σε όλους ψυχραιμία και παραπέμπει στο συνέδριο που έχει προγραμματιστεί για το τέλος Φεβρουαρίου και θα λάβει αποφάσεις για όλα τα θέματα.
Στη Χαριλάου Τρικούπη, πάντως, επισημαίνουν πως το γεγονός ότι για πρώτη φορά το Ποτάμι ανοίγει μια χαραμάδα διαλόγου είναι ένα βήμα και αναμένουν άμεσα μια εσωτερική σύγκρουση μεταξύ νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμιστών και σοσιαλδημοκρατών για την πολιτική κατεύθυνση και τις τακτικές συνεργασιών του κόμματος.
Η Ένωση Κεντρώων αρνείται να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση για συνεργασία ακολουθώντας την αυτόνομη πορεία, αν και πολλοί πιστεύουν ότι ιδεολογικά και πολιτικά το κόμμα του Λεβέντη είναι πιο κοντά στη Ν.Δ.
topontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου