Η Κροατία τον σεβασμό, η Γαλλία τον παγκόσμιο τίτλο. Καλύτερη ομάδα στον κόσμο η Γαλλία. Οσοι δεν το παραδέχονται είναι γιατί...
λατρεύουν τις ωραίες ιστορίες που σκαρώνει το ποδόσφαιρο. Εχουν στο νου τους το φιλμάκι με τον πεντάχρονο Μόντριτς -να φυλάει τα πρόβατα στο σπαρασσόμενο από τον εμφύλιο χωριό του- και νομίζουν ότι η ζωή του θα μπορούσε να γίνει ταινία με happy end τον ίδιο να σηκώνει το τρόπαιο στον ουρανό της Μόσχας. Δεν έγινε έτσι και συνήθως δεν γίνεται έτσι στην πραγματική ζωή. Εκεί επικρατούν οι κυνικοί και οι καλύτερα προετοιμασμένοι. Εκείνοι που ποντάρουν στις ικανότητές τους αλλά δεν αφήνουν τίποτα άλλο στην τύχη του.
O Γκριεσμάν σημάδευε σωστά!
Ο προπονητής της Γαλλίας είχε πάρει το μάθημά του στο EYRO, πριν από δυο χρόνια. Τότε στον τελικό κόντρα στην Πορτογαλία εμπιστεύθηκε το πλούσιο ταλέντο των παικτών του, θεώρησε πως είχε παραπάνω από τους Πορτογάλους και στο τέλος δοκίμασε μια οδυνηρή έκπληξη από τον προγραμματισμένο Φερνάντο Σάντος. Η Γαλλία πίεζε, έπαιζε καλύτερα από τους Πορτογάλους και στο τέλος έχασε από έναν παίκτη που μπήκε αλλαγή. Ο Εντερ έπαιζε τότε στο γαλλικό πρωτάθλημα αλλά κανείς δεν του έδινε ιδιαίτερη σημασία. Μια λεπτομέρεια που διέφυγε του Ντεσάν. Εχοντας πάρει το μάθημά του, ο Γάλλος κόουτς, ήρθε προετοιμασμένος στην Ρωσία. Εμαθε την ομάδα του να παίζει άμυνα και να σπεκουλάρει πάνω στην απρονοησία των αντιπάλων όταν έβλεπαν το τυρί αλλά αγνοούσαν την φάκα. Αυτό ήταν το πρώτο μάθημα. Το δεύτερο αφορούσε τα γκολ από στημένες φάσεις. Ο προπονητής που είχε στην διάθεσή του τον πιο γρήγορο παίκτη του κόσμου, τον 19χρονο Μπαπέ και τον ταχύτατο Γκριεσμάν, αφιέρωσε πολλές ώρες στην προπόνηση ώστε οι παίκτες του να αξιοποιούν τις στημένες φάσεις. Εβαλε τον Γκριεσμάν να τις εκτελεί σημαδεύοντας τα κεφάλι των σέντερ μπακ στέλνοντας την μπάλα με φορά προς το αντίπαλο τέρμα. Αυτό έγινε στην φάση του πρώτου γκολ. Ο Γκριεσμάν δίνει φάλτσα στην μπάλα ο Μάντζουκιτς δεν τα υπολογίζει καλά και στέλνει την μπάλα στα δίχτυα του Σούμπασιτς. Πάμε τώρα στο δεύτερο γκολ: Πάλι ο Γκριεσμάν σημαδεύει τους σέντερ μπακ. Ο ένας κατά την πάγια εντολή του Ντεσάν κάνει κίνηση προς το πρώτο δοκάρι. Είναι ο Ουμτιτί που θα πιάσει την κεφαλιά με κατεύθυνση την εστία. Η μπάλα θα βρει στο απλωμένο πέναλτι και ο διαιτητής με την βοήθεια του VAR, σωστά θα πάει στην άσπρη βούλα. Οι λεπτομέρειες με την βοήθεια της τύχης είναι που έκαναν την διαφορά. Την έκαναν μάλιστα, κόντρα στην ροή του ματς.
Ο Μπαπέ ήταν άπιαστος!
Και πριν δεχτεί το πρώτο γκολ και αφού ισοφάρισε, η Κροατία ήταν καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Κυκλοφορούσε την μπάλα και έφτανε με κάθε διαθέσιμο τρόπο κοντά στην περιοχή του Γιορίς. Από τα πλάγια με τους διεμβολισμούς του Πέρισιτς και κάθετα με τις πάσες του Ράκιτιτς. Αυτό συνέβαινε παρά την προφανή δυσχέρεια του Μόντριτς να απαλλαγεί από το στενό μαρκάρισμα των αντιπάλων του και να καθορίσει με κάποια ενέργειά του το ματς. Η Κροατία είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και προσπαθούσε να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις στην εστία του Γιορίς. Η Γαλλία είχε υπομονή και αυτοσυγκράτηση. Ο Ματουιντί είχε αφιερωθεί να ακυρώσει τις προωθήσεις του Βρσάλικο και δεν έβγαινε μπροστά. Οι «τρικολόρ» ήταν μια ομάδα που έβγαινε μπροστά μόνο από δεξιά και μόνο εφόσον ο Μπαπέ έβρισκε χώρο για να τρέξει. Δεν επρόκειτο για κάτι πρωτότυπο. Γνωστό ήταν στους Κροάτες το τι θα γινόταν από την στιγμή που βρέθηκαν πίσω στο σκορ. Ηξεραν από θα κινδύνευαν αλλά δεν βρήκαν τρόπο να το αποσοβήσουν. Σε μια τέτοια αντεπίθεση ο Μπαπέ γύρισε την μπάλα οι κόντρες ευνόησαν τον Πογκμπά και το πλασέ του βρήκε σε αντίθετη κίνηση τον Σούμπασιτς. Ετσι έγινε το 3-1 και κλείδωσε η νίκη της Γαλλίας. Το τέταρτο γκολ ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ο Κιλιάν Μπαπέ είναι πια το νέο μεγάλο αστέρι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου…
Το μάθημα που παρέδωσε ο Ντεσάν…
Οσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο της παλιάς κοπής πήραμε το μάθημά μας. Για να κατακτήσεις τίτλους και τρόπαια δεν φτάνεις να παίζεις καλό ποδόσφαιρο. Η λογική είμαστε καλύτεροι, θα βάλουμε περισσότερα από όσα θα μας βάλουν ενταφιάστηκε εδώ και αρκετά χρόνια. Οσοι παίζουν μπάλα με αυτή της λογική θα κερδίζουν τον θαυμασμό και την εκτίμηση των φίλων του αθλήματος αλλά θα αραχνιάζει η τροπαιοθήκη τους. Τρανό παράδειγμα η Βραζιλία που ήταν μεν άτυχη αλλά και ανεπίδεκτη μαθήσεως. Στο προηγούμενο σημείωμα μας γράφαμε ότι οι Κροάτες δεν είχαν στον πάγκο τους ένα προπονητή που θα μάθαινε νέα κόλπα σε γέρικα σκυλιά. Δεν τους έμαθε τίποτα. Τους άφησε να παίξουν με τον τρόπο που ήξεραν. Εφτασαν παίζοντας του κεφαλιού τους, μέχρι τον τελικό, κέρδισαν άπειρες συμπάθειες αλλά τον τίτλο τον πήραν οι Γάλλοι. Αυτοί είχαν στην άκρη του πάγκου τους ένα προπονητή που είχε πάρει το μάθημά του πριν από δυο χρόνια. Τώρα παρέδωσε μαθήματα σε πολλούς άλλους. Χαλιναγώγησε το ταλέντο του Γκριεσμάν, έκανε χαμάλη τον Πογκμπά, έδωσε εντολή στον γηραιότερο παίκτη της ομάδας του (Ματουιντί, ετών 31) να καταδιώκει έναν κατά πολύ νεώτερό του (Βρσάλικο ετών 25) και άφησε να λάμψει εκτυφλωτικά μόνο ο 19χρονος Μπαπέ. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Η Γαλλία στην κορυφή μετά από είκοσι χρόνια. Ο Ντεσάν που το σήκωσε τότε ως αρχηγός της ομάδας το σηκώνει τώρα και σαν προπονητής. Δούλεψε συστηματικά για να το πετύχει και του αξίζει…
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου