Ο Ικερ Κασίγιας πέρασε 25 χρόνια στη Ρεάλ Μαδρίτης, τα 17 ως παίκτης και, εντέλει, αρχηγός της πρώτης ομάδας. Γύρω από την αξία του και τις αρετές του ως τερματοφύλακα έχουν γίνει πολλές συζητήσεις και αναμένεται να γίνουν ακόμα περισσότερες. Ομως ένα είναι απολύτως σίγουρο: στην ιστορία των 113 χρόνων του μαδριλένικου συλλόγου, δεν υπήρξε ποτέ τερματοφύλακας που να έχει κάνει τόσες αποκρούσεις.
Η «βασίλισσα» χρωστάει...
πολλά στον Κασίγιας. Ηταν, βλέπετε, ο γκολκίπερ της τον καιρό των galacticos. Τότε που στη φανταχτερή επιθετική γραμμή της Ρεάλ Μαδρίτης προσετίθεντο και οι πλάγιοι αμυντικοί, αφήνοντας ακάλυπτα τα μετόπισθεν. Είναι χαρακτηριστικό πως, στις σεζόν των τριών τελευταίων κερδισμένων πρωταθλημάτων (2006-07, 2007-08 και 2011-12), η άμυνα των Μαδριλένων δέχθηκε τα περισσότερα σουτ από κάθε άλλη ομάδα της λίγκας, περισσότερα από την Ταραγόνα, τη Λεβάντε ή τη Σανταντέρ που είχαν τερματίσει αντίστοιχα στην τελευταία θέση της βαθμολογίας... Αλλά στην εστία υπήρχε ο «άγιος Ικερ». Ασχέτως αν δεν θέλησε ποτέ η διοίκηση της ομάδας να τον κατατάξει στο ίδιο σκαλί με τους... γαλαξιακούς παίκτες. Ισως σκέφτηκαν πως το να αναδεικνύεται σε ήρωα ένας τερματοφύλακας είναι σύμπτωμα αδυναμίας, δείχνει ότι η ομάδα δέχεται σφυροκόπημα. Και αυτό πρέπει να αποσιωπάται!
Η ιστορία θα γράψει για το μοναδικό του ένστικτο στις ακραίες καταστάσεις, για τα εξωπραγματικά ρεφλέξ και τις απίστευτες εκτινάξεις του. Δεν έχει το καλύτερο βολέ, δεν βελτιώθηκε ποτέ σημαντικά στις διαγώνιες σέντρες ψηλά, ούτε το παιχνίδι του με τα πόδια είναι αξιοσημείωτο. Ομως είναι καταπληκτικός στο πιο βασικό ζητούμενο για έναν τερματοφύλακα: να αποσοβεί γκολ με οποιονδήποτε τρόπο. Και αυτό το πέτυχε τόσο με τη Ρεάλ Μαδρίτης όσο και με την εθνική ομάδα της Ισπανίας.
Χάρη στον Κασίγιας, οι Μαδριλένοι έχουν περίοπτη θέση στις φωτογραφίες των θριάμβων των «φούριας ρόχας», καθώς ως αρχηγός σήκωσε τα δύο Euro (2008, 2012) και το Μουντιάλ του 2010. Αν δεν υπήρχε αυτός, τότε η μπλαουγράνα απόχρωση στην εθνική ομάδα θα ήταν ακόμα πιο έντονη.
Ομως, καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο αριθμός των καταπληκτικών επεμβάσεων του «αγίου» έπεφτε σταδιακά. Σε αυτό συνέβαλε και η έντονη αμφισβήτηση των ικανοτήτων του από τον Ζοσέ Μουρίνιο – δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο για έναν τερματοφύλακα από την έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Με τον καιρό, ο Κασίγιας έγινε θνητός, έχασε το στάτους του ζωντανού μύθου, άρχισε να κάνει λάθη. Η αλήθεια είναι ότι δεν δούλεψε παραπάνω για να καλύψει με προπονήσεις τις ελλείψεις του. Πίστευε ότι η αύρα του ανίκητου θα τον συνόδευε για πάντα...
Ακόμα όμως και αυτή η δική του εσφαλμένη θεώρηση των πραγμάτων δεν δικαιολογεί τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η έξοδός του από το «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Στη χρονιά μάλιστα που ράγισαν και οι πέτρες στο «Ανφιλντ» στον αποχαιρετισμό του Στίβεν Τζέραρντ ή στο «Καμπ Νόου» για χάρη του Τσάβι, αυτή η σημαία υπεστάλη άγαρμπα, χωρίς την ευγένεια και τη χάρη που θα επέβαλλε η περίσταση.
Αρχικά μόνος μέσα στην αίθουσα των συνεντεύξεων Τύπου την περασμένη Κυριακή, με τα δάκρυα να μην τον αφήνουν να μιλήσει. Κατόπιν, μετά το κράξιμο από τις εφημερίδες όλου του κόσμου για την κακόγουστη συμπεριφορά του συλλόγου, ο Φλορεντίνο Πέρεθ έστησε καθυστερημένα ένα «αναγκαστικό» πανηγύρι, βγάζοντας τα 19 τρόπαια του Κασίγιας στον αγωνιστικό χώρο για να έχει μετά να λέει ότι η Ρεάλ Μαδρίτης αποχαιρέτισε έναν μεγάλο. Το μόνο που ήθελε βέβαια ήταν να του δοθεί η ευκαιρία από μικροφώνου να υποστηρίξει πως ο Κασίγιας έκανε τα πάντα για να φύγει και πως δεν έφταιγε ο ίδιος για την τροπή που πήραν τα πράγματα...
Πλέον οι δρόμοι τους έχουν χωρίσει. Ο 34χρονος τερματοφύλακας βρήκε καταφύγιο στην Πόρτο του Χουλέν Λοπετέγκι. Δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιος θα βρίσκεται κάτω από τα δοκάρια της Ρεάλ Μαδρίτης στη νέα σεζόν. Πάντως μια προβληματική σχέση έφθασε στο τέλος της, σφραγίζοντας μια ιστορία 25 χρόνων. Το αν η εξέλιξη αυτή θα αποβεί προς το συμφέρον και των δύο πλευρών, θα φανεί με τον καιρό.
Ο «άγιος» των οπαδών, «αγκάθι» για τη διοίκηση
Η σχέση του Κασίγιας με τη διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης στις δύο θητείες του Φλορεντίνο Πέρεθ πέρασε από πολλά κύματα. Ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε καλή. Τα πρώτα σύννεφα παρουσιάστηκαν το 2004, όταν ο Μαδριλένος τερματοφύλακας είχε δηλώσει πως «εγώ δεν είμαι galactico, είμαι από το Μόστολες». Μια φράση με αρκετή δόση ειρωνείας, που δεν είχε αρέσει στα ανώτατα κλιμάκια.
Και ήταν η απαρχή για μια σειρά επεισοδίων που οδήγησαν τελικά στο διαζύγιο της περασμένης Κυριακής. Τα εξής:
Φλορεντίνο Πέρεθ
Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης ποτέ δεν είχε εμπιστοσύνη στον Ικερ Κασίγιας. Λέγεται ότι, ήδη από το 2003, τον καιρό δηλαδή που απομάκρυνε τον Βιθέντε ντελ Μπόσκε από τον πάγκο, σκεφτόταν αλλαγή και στη θέση του τερματοφύλακα. Οι λόγοι δεν ήταν τόσο αγωνιστικοί. Κατ’ αρχάς ήταν εμπορικοί. Ονειρο του Πέρεθ επί χρόνια ήταν να φέρει στη Μαδρίτη τον Τζανλουίτζι Μπουφόν. Οταν ανέβηκε στον προεδρικό θώκο ο Ραμόν Καλδερόν, η παρουσία του Ικερ στην ομάδα σταθεροποιήθηκε και ισχυροποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό που, όταν επέστρεψε ο Φλορεντίνο, δεν μπορούσε παρά να αποδεχθεί το status quo του Μαδριλένου τερματοφύλακα.
Ομως κατά βάθος ο πόλεμος μαινόταν για οικονομικούς λόγους. Ο Κασίγιας είχε ανανεώσει το συμβόλαιό του επί προεδρίας Καλδερόν, και ο ατζέντης του Χινές Καρβαχάλ ζήτησε τις προμήθειές του. Ο Ικερ αρνήθηκε να τις καταβάλει, παραπέμποντάς τον στη διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης. Κατόπιν ο παίκτης άλλαζε μάνατζερ και ο Καρβαχάλ κατέθεσε αγωγή εναντίον του, ζητώντας εκ νέου τις προμήθειες. Οι γονείς του Κασίγιας, που χειρίζονται τα οικονομικά ζητήματα του γιου τους, έκαναν με τη σειρά τους αγωγή κατά της Ρεάλ Μαδρίτης ζητώντας να πληρώσει ο σύλλογος το ποσό για τον Καρβαχάλ. Η αγωγή επιδόθηκε το 2009, στην αρχή της δεύτερης θητείας του Φλορεντίνο Πέρεθ. Ο Κασίγιας απέσυρε την αγωγή το 2010, αφού η Ρεάλ συμβιβάστηκε εξωδικαστικά και πλήρωσε τον μάνατζερ. Ομως το γυαλί είχε ραγίσει. Οι σχέσεις των δύο πλευρών, Κασίγιας και Φλορεντίνο, έκτοτε ούτε έφτιαξαν ούτε χειροτέρεψαν. Εγιναν απλά ανύπαρκτες!
Ζοσέ Μουρίνιο
Ηταν ο δεύτερος προπονητής της δεύτερης θητείας του Φλορεντίνο Πέρεθ και κατέφθασε στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» με σκοπό να επιβάλει τον δικό του νόμο στα αποδυτήρια, που προέρχονταν από απανωτούς αποκλεισμούς από τη φάση των «16» στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αποστολή του Πορτογάλου τεχνικού ήταν να βάλει ένα τέλος στην κυριαρχία της Μπαρτσελόνα. Για να το πετύχει αυτό, επιχείρησε να βγάλει την άγρια, επιθετική πλευρά των ποδοσφαιριστών του, δημιουργώντας έτσι έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στους παίκτες των δύο μεγαλύτερων συλλόγων της Ισπανίας, οι περισσότεροι από τους οποίους όμως είχαν αρμονική σχέση λόγω της συνύπαρξής τους στην –πρωταθλήτρια Ευρώπης και Κόσμου– εθνική ομάδα της χώρας. Αυτό το modus operandi του Μουρίνιο δεν άρεσε καθόλου στον Κασίγιας, που επαναστάτησε και εν τέλει τιμωρήθηκε. Η εικόνα του νεαρού Αντάν να είναι βασικός με τον Ικερ στον πάγκο και η μεταγραφή του Ντιέγο Λόπεθ ήταν ουσιαστικά η αρχή του τέλους του Κασίγιας στη Ρεάλ Μαδρίτης. Το κοινό στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» χωρίστηκε στα δύο – και αυτό παρέμεινε έως το τέλος...
Το τηλεφώνημα στον Τσάβι
Τον καιρό της έντονης αντιπαράθεσης του Μουρίνιο με την Μπαρτσελόνα του Πεπ Γουαρδιόλα –τότε που ο Πορτογάλος έβαλε το δάχτυλο στο μάτι του μακαρίτη πλέον Τίτο Βιλανόβα- ο Κασίγιας ανέλαβε ρόλο ειρηνοποιού. Τηλεφώνησε στον πολύ καλό φίλο του, τον Τσάβι, με τον οποίο είχαν συνυπάρξει σε όλα τα κλιμάκια της εθνικής Ισπανίας από την ηλικία των 15 χρόνων. Μαζί χάραξαν το φύλλο πορείας προκειμένου να διορθωθούν όλες οι σχέσεις που είχαν χειροτερέψει μέσα στις τάξεις των «φούριας ρόχας». Μιλάμε για μεγάλο μπάχαλο: σε εκείνο το 5-0 των «μπλαουγράνα» επί της «βασίλισσας», ο Σέρχιο Ράμος είχε φθάσει στο σημείο να επιτεθεί στους Τσάβι και Κάρλες Πουγιόλ –μόλις μερικούς μήνες μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ στη Νότια Αφρική. Οπως αποκάλυψε ο Τσάβι, ο Κασίγιας του είπε στο τηλέφωνο: «Φίλε μου, πρέπει να διορθώσουμε την κατάσταση. Εχουμε προσπαθήσει και ιδρώσει πολύ για την ομάδα αυτή και δεν πρέπει να αφήσουμε να καταστραφούν τα πάντα επειδή συμβαίνουν όσα συμβαίνουν». Σε ανοιχτή του επιστολή την περασμένη Κυριακή, ο –πρώην– αρχηγός της Μπαρτσελόνα παραδέχθηκε: «Δεν ξέρω πώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, αν ο Ικερ δεν επενέβαινε τότε». Ο Μουρίνιο όμως θεώρησε τις συμφιλιωτικές προσπάθειες του Κασίγιας ως ανυπακοή, σαν ο τερματοφύλακας να αμφισβητούσε την εξουσία του στα αποδυτήρια. Και έτσι η σχέση τους εκτροχιάστηκε.
«Ρουφιάνος»
Σε εκείνη την έντονη κατάσταση ήρθαν να προστεθούν και διάφορες εξελίξεις που φωτογράφιζαν τον Ικερ Κασίγιας σαν τον «ρουφιάνο» των αποδυτηρίων στους δημοσιογράφους. Τότε είχαν εμφανιστεί στις σελίδες των εφημερίδων και των αθλητικών portals διάφορες λεπτομέρειες από τη ζωή στα αποδυτηρίων, τις οποίες ο Μουρίνιο επ’ ουδενί δεν ήθελε να δει δημοσιευμένες. Το ότι η Σάρα Καρμπονέρο, σύντροφος του Κασίγιας και ρεπόρτερ του τηλεοπτικού σταθμού Telecinco αποκάλυψε μυστικές πτυχές της ομάδας στη μεξικανική τηλεόραση σίγουρα δεν βοήθησε τον Μαδριλένο τερματοφύλακα. Αντίθετα, έκανε τη ζωή του δυσκολότερη. Του κόλλησαν την ταμπέλα του «ρουφιάνου» που τον συνόδευσε έως την τελευταία ημέρα του στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μερικά από τα βαρέα βάρη της ομάδας, όπως ο Τσάμπι Αλόνσο και ο Αλβαρο Αρμπελόα, στράφηκαν εναντίον του και κατόπιν υποστήριξαν με θέρμη τον Ντιέγο Λόπεθ, που διεκδικούσε τη φανέλα του βασικού γκολκίπερ από τον Κασίγιας.
Βίλιαμ Βέκι
Ολα έδειχναν ότι η κατάσταση θα έβαινε προς ομαλοποίηση όταν ανέλαβε τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας ο Κάρλο Αντσελότι. Ομως αυτό δεν συνέβη. Ο νέος προπονητής τερματοφυλάκων, Βίλιαμ Βέκι, διέγνωσε τεμπελιά στον Ικερ Κασίγιας, ότι δεν δούλευε όσο έπρεπε για να καλύψει τις ελλείψεις του. Ετσι, στον πρώτο αγώνα της σεζόν 2013-14, ο «Καρλέτο» εξέπληξε τους πάντες ανακοινώνοντας ότι βασικός τερματοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης στην Πριμέρα Ντιβισιόν θα ήταν ο Ντιέγο Λόπεθ –όπως και επί Μουρίνιο– και ότι ο Κασίγιας θα έπαιζε στο Κύπελλο Ισπανίας και το Τσάμπιονς Λιγκ. Μετά την αρχική έκπληξη, αρκετοί άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως τελικά ο Πορτογάλος προκάτοχος του Αντσελότι δεν είχε τόσο άδικο όσον αφορά τις αθλητικές επιδόσεις του αρχηγού της Ρεάλ Μαδρίτης. Μια ολόκληρη σεζόν κύλησε με συζητήσεις επί συζητήσεων για το ποιος έπρεπε να ξεκινάει τα παιχνίδια, κάτι που οδήγησε σε επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των δύο τερματοφυλάκων και στην αποχώρηση του Λόπεθ για τη Μίλαν. Στη δεύτερη σεζόν του Αντσελότι στη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Κασίγιας ανέκτησε τη θέση του βασικού έναντι του νεοφερμένου Κέιλορ Νάβας, που δεν παραπονέθηκε μολονότι έδειχνε σε καλύτερη φόρμα για μεγάλο διάστημα της σεζόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου