Mια επέτειος, μερικές σκέψεις
(από τον διευθυντή του διευθυντή της Εφημερίδας των Συντακτών, Νικόλα Βουλέλη)
Η «Εφημερίδα των Συντακτών»συμπλήρωσε τρία χρόνια κυκλοφορίας και καταγράφεται ήδη στην ιστορία του ελληνικού Τύπου ως η μοναδική συνεταιριστική εφημερίδα, που όχι μόνο άντεξε τον πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον της από την πρώτη στιγμή, αλλά διεκδικεί μία από τις πρώτες θέσεις σε πανελλαδική κυκλοφορία.
Η... εφημερίδα μας είναι πραγματικά ένα πρωτοφανές εκδοτικό εγχείρημα και ταυτόχρονα ένα ανεπανάληπτο και συνεχώς εξελισσόμενο πείραμα σε συνθήκες αγοράς, δηλαδή μέσα στον ανταγωνισμό των κατεστημένων εφημερίδων, χωρίς όμως να έχει τη δική τους παραδοσιακή δομή και λειτουργία.
Η έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών» προκάλεσε κυριολεκτικά μιαν επανάσταση πλουραλισμού στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Ταυτόχρονα η σταθερή άνοδος της κυκλοφορίας της είναι μια σημαντική εκδοτική επιτυχία σε.. συνθήκες γενικευμένης κρίσης και σταθερής κυκλοφοριακής πτώσης των εφημερίδων πανελλαδικής εμβέλειας.
(...)
Ωστόσο, ας μη φαντάζεται κανείς ειδυλλιακές καταστάσεις, μια όαση ευτυχίας και δημιουργίας μέσα στην αφιλόξενη έρημο των μέσων ενημέρωσης.
Πρόκειται για μια καθημερινή εξοντωτική προσπάθεια, με εντάσεις και πολύ κόπο, δυσκολίες και απογοητεύσεις, μια προσπάθεια που είναι εκ των πραγμάτων άνιση, γιατί ο τρόπος με τον οποίο συγκροτήθηκε το εγχείρημά μας και πλαισιώθηκε από ανθρώπους δεν είχε ως προϋπόθεση τα ίδια κριτήρια, τον ίδιο βαθμό συνειδητής ένταξης, προσφοράς και ανιδιοτέλειας, έννοιες που έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολο να μετρηθούν και να συγκριθούν.
Οι δυσκολίες είναι ακόμη μεγαλύτερες όταν πρόκειται για την προσπάθεια σύγκλισης και σύνθεσης απόψεων, γιατί, εκτός από το ιδεολογικοπολιτικό και κοινωνικό φορτίο του καθένα, υπάρχουν και ανυπέρβλητες -μερικές φορές- ανθρώπινες καταστάσεις.
Οταν μιλάμε για συλλογικές λειτουργίες σε καθημερινό μέσο ενημέρωσης είναι αδύνατον να καταγραφούν όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία, ιδιαίτερα όταν για μερικούς δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή τους η έννοια συλλογική λειτουργία.
Ως αντιστάθμισμα σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχουν ευτυχώς ευοίωνα και θετικά σημάδια.
Από τα πιο ενθαρρυντικά στοιχεία αυτής της προσπάθειας είναι το πραγματικά «νέο αίμα», η γνώση, ο ενθουσιασμός, το ήθος και η αφοσίωση των νεότερων συναδέλφων και η εντυπωσιακή διάθεση προσαρμογής στα νέα δεδομένα ορισμένων «αγέραστων» συναδέλφων.
Ας έχει απλώς υπόψη του ο αναγνώστης ότι αυτά τα σχεδόν 900 φύλλα της εφημερίδας για να γίνουν πράξη απαίτησαν πάνω από 2.000 συσκέψεις, στις οποίες ο διευθυντής, ο διευθυντής σύνταξης, ο υπεύθυνος του φύλλου του Σαββατοκύριακου, οι αρχισυντάκτες, μερικές φορές και οι επικεφαλής των «Νησίδων» ή άλλων τμημάτων συζήτησαν επί ώρες ατελείωτες το δημοσιογραφικό υλικό, αντάλλαξαν απόψεις, διαφώνησαν ή συμφώνησαν και τελικά συνέκλιναν σε έναν κοινά αποδεκτό τίτλο και πρωτοσέλιδο.
Μπαίνουμε, λοιπόν, στον τέταρτο χρόνο μιας ωραίας περιπέτειας με αμείωτη τη θέλησή μας να συνεχίσουμε, έχοντας πλήρη συνείδηση των δυσκολιών, εσωτερικών και εξωτερικών, τις οποίες δεν κρύβουμε από τους αναγνώστες μας.
Θα ήθελα κλείνοντας αυτό το κάπως διαφορετικό επετειακό κείμενο να μοιραστώ με τους αναγνώστες μας μια υπόθεση εργασίας:
Αν όλοι εσείς που για τόσο διαφορετικούς λόγους αγοράζετε το φύλλο της «Εφ.Συν. Σαββατοκύριακο», αποφασίζατε να αγοράζετε καθημερινά την εφημερίδα μας, τότε αυτή θα γινόταν η πρώτη κυκλοφοριακά απογευματινή εφημερίδα στον τόπο.
Και εμείς μπορούμε να σας υποσχεθούμε ότι θα διαβάζετε καθημερινά μια ακόμη καλύτερη, πιο έγκυρη και ανεξάρτητη «Εφημερίδα των Συντακτών».
Μπορεί να γίνει αυτό;
- Ολόκληρο το κείμενο του Ν. Βουλέλη ΕΔΩ
(από τον διευθυντή του διευθυντή της Εφημερίδας των Συντακτών, Νικόλα Βουλέλη)
Η «Εφημερίδα των Συντακτών»συμπλήρωσε τρία χρόνια κυκλοφορίας και καταγράφεται ήδη στην ιστορία του ελληνικού Τύπου ως η μοναδική συνεταιριστική εφημερίδα, που όχι μόνο άντεξε τον πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον της από την πρώτη στιγμή, αλλά διεκδικεί μία από τις πρώτες θέσεις σε πανελλαδική κυκλοφορία.
Η... εφημερίδα μας είναι πραγματικά ένα πρωτοφανές εκδοτικό εγχείρημα και ταυτόχρονα ένα ανεπανάληπτο και συνεχώς εξελισσόμενο πείραμα σε συνθήκες αγοράς, δηλαδή μέσα στον ανταγωνισμό των κατεστημένων εφημερίδων, χωρίς όμως να έχει τη δική τους παραδοσιακή δομή και λειτουργία.
Η έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών» προκάλεσε κυριολεκτικά μιαν επανάσταση πλουραλισμού στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Ταυτόχρονα η σταθερή άνοδος της κυκλοφορίας της είναι μια σημαντική εκδοτική επιτυχία σε.. συνθήκες γενικευμένης κρίσης και σταθερής κυκλοφοριακής πτώσης των εφημερίδων πανελλαδικής εμβέλειας.
(...)
Ωστόσο, ας μη φαντάζεται κανείς ειδυλλιακές καταστάσεις, μια όαση ευτυχίας και δημιουργίας μέσα στην αφιλόξενη έρημο των μέσων ενημέρωσης.
Πρόκειται για μια καθημερινή εξοντωτική προσπάθεια, με εντάσεις και πολύ κόπο, δυσκολίες και απογοητεύσεις, μια προσπάθεια που είναι εκ των πραγμάτων άνιση, γιατί ο τρόπος με τον οποίο συγκροτήθηκε το εγχείρημά μας και πλαισιώθηκε από ανθρώπους δεν είχε ως προϋπόθεση τα ίδια κριτήρια, τον ίδιο βαθμό συνειδητής ένταξης, προσφοράς και ανιδιοτέλειας, έννοιες που έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολο να μετρηθούν και να συγκριθούν.
Οι δυσκολίες είναι ακόμη μεγαλύτερες όταν πρόκειται για την προσπάθεια σύγκλισης και σύνθεσης απόψεων, γιατί, εκτός από το ιδεολογικοπολιτικό και κοινωνικό φορτίο του καθένα, υπάρχουν και ανυπέρβλητες -μερικές φορές- ανθρώπινες καταστάσεις.
Οταν μιλάμε για συλλογικές λειτουργίες σε καθημερινό μέσο ενημέρωσης είναι αδύνατον να καταγραφούν όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία, ιδιαίτερα όταν για μερικούς δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή τους η έννοια συλλογική λειτουργία.
Από τα πιο ενθαρρυντικά στοιχεία αυτής της προσπάθειας είναι το πραγματικά «νέο αίμα», η γνώση, ο ενθουσιασμός, το ήθος και η αφοσίωση των νεότερων συναδέλφων και η εντυπωσιακή διάθεση προσαρμογής στα νέα δεδομένα ορισμένων «αγέραστων» συναδέλφων.
Ας έχει απλώς υπόψη του ο αναγνώστης ότι αυτά τα σχεδόν 900 φύλλα της εφημερίδας για να γίνουν πράξη απαίτησαν πάνω από 2.000 συσκέψεις, στις οποίες ο διευθυντής, ο διευθυντής σύνταξης, ο υπεύθυνος του φύλλου του Σαββατοκύριακου, οι αρχισυντάκτες, μερικές φορές και οι επικεφαλής των «Νησίδων» ή άλλων τμημάτων συζήτησαν επί ώρες ατελείωτες το δημοσιογραφικό υλικό, αντάλλαξαν απόψεις, διαφώνησαν ή συμφώνησαν και τελικά συνέκλιναν σε έναν κοινά αποδεκτό τίτλο και πρωτοσέλιδο.
Μπαίνουμε, λοιπόν, στον τέταρτο χρόνο μιας ωραίας περιπέτειας με αμείωτη τη θέλησή μας να συνεχίσουμε, έχοντας πλήρη συνείδηση των δυσκολιών, εσωτερικών και εξωτερικών, τις οποίες δεν κρύβουμε από τους αναγνώστες μας.
Θα ήθελα κλείνοντας αυτό το κάπως διαφορετικό επετειακό κείμενο να μοιραστώ με τους αναγνώστες μας μια υπόθεση εργασίας:
Αν όλοι εσείς που για τόσο διαφορετικούς λόγους αγοράζετε το φύλλο της «Εφ.Συν. Σαββατοκύριακο», αποφασίζατε να αγοράζετε καθημερινά την εφημερίδα μας, τότε αυτή θα γινόταν η πρώτη κυκλοφοριακά απογευματινή εφημερίδα στον τόπο.
Και εμείς μπορούμε να σας υποσχεθούμε ότι θα διαβάζετε καθημερινά μια ακόμη καλύτερη, πιο έγκυρη και ανεξάρτητη «Εφημερίδα των Συντακτών».
Μπορεί να γίνει αυτό;
- Ολόκληρο το κείμενο του Ν. Βουλέλη ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου