Στην αρχή νομίζαμε ότι είναι μέρος του σόου, αλλά γρήγορα καταλάβαμε. Δεν σταμάτησαν να πυροβολούν, υπήρχε αίμα παντού, πτώματα παντού. Ακούγαμε ουρλιαχτά, όλοι έτρεχαν να ξεφύγουν (...) Κρατούσαν 20 ομήρους και τους ακούγαμε να τους λένε «Είναι λάθος του Ολάντ, είναι λάθος του προέδρου σας, δεν θα έπρεπε να είχε παρέμβει στη Συρία». Μιλούσαν επίσης και για το Ιράκ...
Pierre Janaszak, ραδιοφωνικός παραγωγός, που βρισκόταν στον εξώστη του Μπατακλάν με την αδελφή του και φίλους του. Όλοι κρύφτηκαν στην τουαλέτα, όπου παρέμειναν επί δύο ώρες περιμένοντας να σωθούν από τις αστυνομικές δυνάμεις
Ήταν ένα λουτρό αίματος. Ο κόσμος ούρλιαζε, φώναζε, όλοι είχαν πέσει στο έδαφος. Διήρκεσε 10 λεπτά, 10 λεπτά, 10 τρομακτικά λεπτά, όπου όλοι είχαν πέσει κάτω καλύπτοντας τα κεφάλια τους. Ακούσαμε τόσους πολλούς πυροβολισμούς. Οι τρομοκράτες ήταν πολύ ψύχραιμοι, πολύ αποφασισμένοι και γέμισαν τα όπλα τους τρεις ή τέσσερις φορές. Ο κόσμος προσπαθούσε να δραπετεύσει. Πατούσαν πάνω σε αυτούς που ήταν πεσμένοι στο έδαφος και προσπαθούσαν αν βρουν τις εξόδους. Εγώ βρήκα μία έξοδο, όταν οι τρομοκράτες ξαναγέμιζαν τα όπλα τους. Σκαρφάλωσα στη σκηνή και βρήκα μια έξοδο
Julien Pearce, δημοσιογράφος του Euro1, που μετέφερε σε ταξί μια νεαρή κοπέλα που αιμορραγούσε. Είπε ότι είδε το πρόσωπο ενός εκ των δραστών, που φαινόταν 20-25 ετών
Η φίλη μου η Claire γιόρταζε τα γενέθλια της καλύτερής της φίλης στη συναυλία. Δεν έχω νέα της, όταν την καλώ βγαίνει τηλεφωνητής. Πρόκειται να αρραβωνιαστούμε σε τρεις εβδομάδες, δεν ξέρω αν θα την ξαναδώ
Pokossy, 24 ετών
Αυτό που μας τρομοκράτησε περισσότερο ήταν ότι ο τελευταίος τρομοκράτης σκοτώθηκε πολύ κοντά μας και ακούγαμε όλες τις συνομιλίες, τους πυροβολισμούς, τις βόμβες και τις εκρήξεις. Δεν τολμούσαμε να ανοίξουμε την πόρτα στην αστυνομία γιατί δεν ξέραμε αν είναι αστυνομικοί ή τρομοκράτες
Marielle Timme, είχε καταφύγει στις τουαλέτες, όπου παρέμεινε επί τρεις ώρες μέχρι που την έβγαλαν αστυνομικοί
Στεκόταν σε στάση ετοιμότητας, είχε μπροστά το δεξί πόδι του και πιο πίσω το αριστερό. Είχε στερεώσει στον αριστερό του ώμο ένα αυτόματο όπλο. Τα ρούχα του ήταν εφαρμοστά, φορούσε μποτάκια, τα παντελόνια ήταν στενά. Όλα σε χρώμα μαύρο. Σκεφτείτε πώς είναι ένας μάχιμος στρατιώτης, ένας άνδρας με στρατιωτικού τύπου στολή. Ήταν αριστερόχειρας και πυροβολούσε με ριπές τριών ή τεσσάρων σφαιρών. Ήταν πλήρως στοχευμένες οι κινήσεις του, επαγγελματικές. Σκότωσε τρία – τέσσερα άτομα που κάθονταν στις καρέκλες μπροστά από το καφέ, τους είδαμε να πέφτουν νεκροί στο έδαφος. Μετά έκανε στροφή και πυροβόλησε μέσα από το παράθυρο ενός αυτοκινήτου. Μετά τον είδαμε να περπατάει μέσα στο καφέ, στράφηκε δεξιά και αριστερά και άνοιξε πυρ. Πέσαμε στο πάτωμα για να προστατευθούμε, ακούσαμε συνολικά 15-20 πυροβολισμούς και μετά απόλυτη ησυχία
Marc Colcloujh, ψυχοθεραπευτής, 43 ετών, Βρετανός και Δανός υπήκοος, που βρισκόταν σε καφέ στη Rue De La Fontaine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου