O στόχος παραμένει η οριστική και καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια, οι πολιτικές προτεραιότητες ορίζονται στο τρίπτυχο ανάπτυξης, μείωσης της ανεργίας και...
ανάκτησης της αξιοπιστίας της χώρας, και το βασικό «εργαλείο» για την επόμενη ημέρα είναι η Εθνική Αναπυξιακή Στρατηγική.
Τον εν λόγω «οδικό χάρτη» έδειξε χθες το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη και στο περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο Κεντρικής Μακεδονίας, ως τον βασικό άξονα πάνω στον οποίο θα κινηθεί η κυβέρνηση στο επόμενο κρίσιμο τρίμηνο κι έως την τελική συμφωνία με τους δανειστές για το πέρας των Μνημονίων. Το μεγάλο πολιτικό στοίχημα, όμως, αυτής της πορείας θα είναι η επίτευξη των δύσκολων ισορροπιών ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο πυλώνα της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής, που επίσης περιέγραψε ο πρωθυπουργός – δηλαδή, η ισορροπία ανάμεσα στην « δημοσιονομική και μακροοικονομική σταθερότητα» και στην «στήριξη της εργασίας, την αντιμετώπιση της ανεργίας και την αναβάθμιση και διεύρυνση του κοινωνικού κράτους».
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την ισορροπία ανάμεσα στην ρήτρα «μη αντιστρεψιμότητας» των μεταρρυθμίσεων που ζητούν οι δανειστές και στο «πορτογαλικό μοντέλο» αντι-λιτότητας που επιδιώκει να ενσωματώσει, έστω και στην ήπια εκδοχή του, η κυβέρνηση στο λεγόμενο μεταμνημονιακό, αναπτυξιακό πρόγραμμα ελληνικής ιδιοκτησίας.
Αυτή είναι και η πρώτη μάχη που θα δοθεί μέσα στους επόμενους μήνες με το πρώτο στίγμα προθέσεων να αναμένεται στο Eurogroup της 27ης Απριλίου. Εκεί, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα παρουσιάσει το προσχέδιο του ελληνικού αναπτυξιακού σχεδίου και θα σταθμίσει τα περιθώρια παρεμβάσεων κοινωνικού προσανατολισμού. Οι πρώτες από αυτές τις παρεμβάσεις θα είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού, που ήδη έχει εξαγγελθεί από την υπουργό Εργασίας Εφη Αχτισόγλου, και οι στοχευμένες φοροελαφρύνσεις τις οποίες προανήγγειλε προχθές, επίσης από την Θεσσαλονίκη, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Γιάννης Δραγασάκης.
Οι πληροφορίες από τις Βρευξέλλες αναφέρουν ότι τουλάχιστον ο ευρωπαϊκός άξονας των δανειστών δεν είναι κατ’ αρχάς αντίθετος στις συγκεκριμένες κινήσεις, υπό την ρητή ωστόσο προϋπόθεση πως στο ελληνικό πρόγραμμα θα υπάρχουν τα αναγκαία αντίβαρα που θα διασφαλίζουν την «δημοσιονομική σταθερότητα».
Τα 88 προαπαιτούμενα
Η δεύτερη, παράλληλη μάχη έχει να κάνει με την εκπλήρωση έως τον Ιούνιο τον 88 προαπαιτούμενων που περιλαμβάνει η τέταρτη αξιολόγηση – έναν στόχο επίσης δύσκολο, όπως διαπιστώθηκε από αμφότερες τις πλευρές και στην τελευταία τηλεδιάσκεψη του υπουργού Οικονομικών με τους θεσμούς.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ως τα πλέον αμφίρροπα και κρίσιμα από αυτά τα προαπαιτούμενα θεωρούνται οι ιδιωτικοποιήσεις – και δη οι ενεργειακές - , το νέο μοντέλο στελέχωσης του Δημοσίου και οι αναπροσαρμογές των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ με βάση το νέο σύστημα αντικειμενικών αξιών.
Οι δανειστές φέρονται να εκφράζουν αμφιβολίες για το κατά πόσο τα συγκεκριμένα projects μπορούν να έχουν ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο τρίμηνο, ωστόσο ζήτημα παράτασης του μνημονιακού προγράμματος δεν τίθεται από καμία πλευρά. Τα σενάρια, δε, που εξετάζονται είναι είτε μια μικρή μετάθεση τη τελικής συμφωνίας στο Eurogroup της 12ης Ιουλίου αντί εκείνου της 21ης Ιουνίου, είτε – το πιθανότερο – η μεταφορά των εκκρεμών προαπαιτούμενων στο μεταμνημονιακό πρόγραμμα «ελληνικής ιδιοκτησίας».
Tα μέτρα του 2019 - 2020
Εάν κλείσουν θετικά και τα δύο αυτά κεφάλαια – του ελληνικού αναπτυξιακού προγράμματος και των προαπαιτούμενων – η μεγάλη και τελική μάχη θα δοθεί αποκλειστικά μεταξύ των δανειστών. Και πρόκειται βεβαίως για την μάχη που αφορά το συνολικό πακέτο της συμφωνίας για την ελάφρυνση του χρέους και το μοντέλο εξόδου από το Μνημόνια.
Εδώ, το βέβαιο μέχρι στιγμής είναι πως η Ευρώπη δεν συζητά προληπτική πιστοληπτική γραμμή – το κατέστησαν σαφές προχθές τόσο ο πρόεδρος του Εurogroup Μάριο Σεντένο όσο και ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί -, όπως δεν συζητά, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, και επίσπευση των μέτρων που έχουν ψηφιστεί για το 2020 (μείωση αφορολόγητου).
Το ΔΝΤ φέρεται να επιμένει ακόμη στην ταυτόχρονη εφαρμογή των περικοπών στις συντάξεις και στο αφορολόγητο από το 2019 – μια προοπτική, που αποκρούει η Κομισιόν.
Οι τελικές αποφάσεις όμως θα κριθούν από το ποιον ρόλο θα έχει, - εάν θα έχει - το ΔΝΤ στο πρόγραμμα και επ’ αυτού καθοριστική θα είναι η στάση της Γερμανίας. Τα δε χαρτιά τόσο του Ταμείου όσο και του Βερολίνου δεν αναμένεται να ανοίξουν πριν από τον Μάιο και πριν δημοσιοποιηθούν στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το πλεόνασμα.
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου