«Γκάζι πατάω δυνατά, ένα τσιγάρο και φωτιά...»

 Δημήτρης Κανελλόπουλος

Ο Παντελής Παντελίδης προερχόταν από την απέναντι όχθη του ελληνικού τραγουδιού και ήταν, μας ήταν, συμπαθής. Δεν μας άρεσε στους περισσότερους (υποθέτω), δεν γνωρίζαμε τα τραγούδια του, αλλά τον συμπαθούσαμε. Τον παρατηρούσα και χθες προσεκτικά στην αφίσα που βγήκε με το σχήμα στο νυχτερινό κέντρο της παραλιακής που θα εμφανιζόταν από απόψε - τι τραγική ειρωνεία... Και έβλεπα έναν άνθρωπο κανονικό.

Με βλέμμα αληθινό. Ηταν... αυτός, δίπλα του η Δέσποινα Βανδή τραβηγμένη, ρετουσαρισμένη και πλαστική, και πιο δίπλα ο Μαρτάκης με όλα τα «Α» του κόσμου μαζεμένα σε έναν τραγουδιστή, ατάλαντος, άφωνος, άχρωμος, άνευρος κ.ο.κ. Ο Παντελίδης παρέμεινε μέχρι τον τραγικό του θάνατο ένα γνήσια λαϊκό παιδί.

Κι ας μη μου άρεσε η μουσική του, επαναλαμβάνω, έβαλα στο YouTube κομμάτια του να ακούσω χθες και... αρρώστησα. Αληθινός πόνος η ακρόασή τους, μεταφορικά και κυριολεκτικά. ΟΚ, άλλος μουσικός κόσμος, εντελώς ξένος.

Τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Ενδεικτικά, για να καταλάβετε τι τράβηξα:

Συνοδεύομαι μου λες κι εγώ παιδεύομαι / για μένα μόνο ντρέπομαι / που ενόχλησα τον έρωτά σου αυτό» ή «Πάρ’ τον τηλέφωνο και πες του με συγχώρησες / Πάρ’ τον τηλέφωνο μπροστά μου, μόλις χώρισες» ή «Κάθισα και σκέφτηκα / ποιο φιλί απ’ τα δυο εγώ θα διάλεγα / το πρώτο που μου έδωσες στα χείλη / ή τ’ άλλο που τη φλόγα σαν καντήλι, / μου την έσβησες εσύ

Λαϊκός θρήνος. Μεταφορικά και (από χθες και) κυριολεκτικά.

Στο YouTube είπα, ε; Από εκεί που ξεκίνησε κι εκεί που τελείωσε ο Παντελίδης. Καλλιτέχνης βγαλμένος από τα social media, σε αυτά οφείλει την ανάδειξή του. Την ανάδειξή του όμως, προσοχή, όχι και τη μετέπειτα εξέλιξή του. Διότι, κατόπιν, βγήκε στον πραγματικό κόσμο και σάρωσε. Οσο πρόλαβε, μια και το πρώτο του άλμπουμ, το διπλά πλατινένιο «Αλκοολικές οι νύχτες», το κυκλοφόρησε μόλις το 2012. Στο YouTube λοιπόν ανέβασε τα πρώτα του τραγούδια, δειλά δειλά στην αρχή, κάποιες home made φτωχικές παραγωγές, κιθάρα, φωνή και τίποτε παραπάνω. Αλλά τα views άρχισαν να γίνονται δεκάδες χιλιάδες, εκατοντάδες μετά.

Οπότε όλοι έστρεψαν τα βλέμματά τους πάνω του, στον ίδιο και τα τραγούδια του. Αυτοδημιούργητος, αυτοδίδακτος, λαϊκός, με καταγωγή από τη Νέα Ιωνία, εκεί όπου εργαζόταν στο πρακτορείο ΟΠΑΠ που είχε με τους γονείς του, υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού στη συνέχεια μέχρι να παραιτηθεί για να γίνει τραγουδιστής. Η Minos-EMI ήταν αυτή που του πρόσφερε δισκογραφικό συμβόλαιο και όλα έδειχναν να παίρνουν τον δρόμο τους.

Εδειχναν... Ηταν και ΑΕΚ ο μπαγασάκος, «υπήρξες φίλος της ομάδας μας, ήσουν μαζί μας στους αγώνες της, πανηγύριζες τις επιτυχίες της, πονούσες στις ήττες της, θα σε θυμόμαστε για πάντα», λέει η ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ. Τον αποχαιρέτησε χωρίς κόμπλεξ και ο Γιώργος Νταλάρας: «Εφυγε σήμερα ένα νέο παιδί εντελώς αυτοδημιούργητο, που στηρίχθηκε μόνο στις δικές του δυνάμεις και στον κόσμο».

Στο YouTube λοιπόν, μόλις λίγες ημέρες πιο πριν ανέβασε ένα τραγούδι που ξεσήκωσε σάλο για τους στίχους του, μια κι έμπλεκε μια... γκόμενα με τα... κατεχόμενα. Κατακραυγή, άδικη φυσικά, αναγκάστηκε να το αποσύρει το κομμάτι ανεβάζοντας ένα post (στο facebook). Εμελλε να είναι το τελευταίο του κείμενο, πλήρως αποκαλυπτικό.

Η δική του αλήθεια: «Γράφοντας στίχους όπως πάντα με γνώμονα την αλήθεια της ψυχής μου έγραψα ένα τραγούδι για μία κοπέλα που ενώ ήταν με Ελληνόπουλο, το απαρνήθηκε προτιμώντας να ζήσει τη μεγάλη ζωή με έναν πλούσιο Τούρκο στη μεριά των κατεχόμενων. Ετσι ανέφερα μέσα στο τραγούδι τους στίχους “εκεί τι κάνεις;” και «πατρίδα πουλάς» χαρακτηρίζοντάς τη “σκάρτη”.

»Είναι μία ερωτική ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που μου έχουν εξιστορηθεί κατά καιρούς και με πείραξαν. Απ’ όσους πρόλαβαν να με καταδικάσουν ζητώ συγγνώμη που τους στεναχώρησα αλλά δυστυχώς το ερμήνευσαν λάθος. Παρ’ όλα αυτά λόγω της παρεξήγησης αυτής και της διάστασης που πήρε το θέμα αποφάσισα ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στους Κύπριους φίλους μου να αποσύρω αυτό το τραγούδι γιατί όλο αυτό με πίκρανε. Σας ευχαριστώ όλους. Παντελής Παντελίδης».

Αυτά. Κι ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε προ διμήνου:

Γκάζι πατάω δυνατά ένα τσιγάρο και φωτιά / 

εφσυν