Λύκε, λύκε, είσαι εδώ;

Πολύ σπάνια βάζω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την «τοποθεσία» μου. Κι αν θέλω να ανεβάσω καμιά φωτογραφία από ταξίδι, τη βάζω συνήθως μεταχρονολογημένα. Ο πρώτος λόγος είναι ότι την ώρα που είμαι κάπου μακριά (είτε βόλτα είναι είτε ταξίδι) προσπαθώ να ευχαριστιέμαι τη στιγμή.
Αν είναι δυνατόν να κλείσει και το κινητό, ακόμα καλύτερα, όχι να ασχολούμαι συνέχεια μαζί του. Θυμάστε την τρέλα που είχε πιάσει τους χρήστες με το Foursquare, που όλοι έβαζαν το πού βρίσκονται, γίνονταν δήμαρχοι και δεν ξέρω τι άλλο; Πέρασε κι αυτό, αλλά γενικά διακρίνω μια έντονη τάση κοινοποίησης της τοποθεσίας.
Ο δεύτερος λόγος είναι πως δεν πιστεύω ότι πρέπει να ξέρουν «οι φίλοι μου» πού βρίσκομαι τη συγκεκριμένη στιγμή. Αν είναι τόσο σημαντικό για κάποιο λόγο, στέλνω τις φωτογραφίες σε προσωπικά μηνύματα.
Ωστόσο, η τοποθεσία στην οποία βρισκόμαστε είναι ένα από τα... πιο σημαντικά χαρακτηριστικά και της σημερινής αλλά και της τεχνολογίας τού αύριο.
Με βάση την τοποθεσία μας, η τεχνολογία προσαρμόζεται πάνω μας, γίνεται πιο χρήσιμη, αποκτά τη δική της νοημοσύνη.
Στις προχωρημένες εφαρμογές, ανάλογα με την τοποθεσία μας μπορούμε να βρούμε, ακόμα και σ’ ένα άγνωστο μέρος, πού έχει τον καλύτερο καφέ, πού έχει σούπερ μάρκετ ή ποιο είναι το κοντινότερο βενζινάδικο.
Για παράδειγμα, η τεχνολογία του Foursquare είναι τόσο εξελιγμένη που δεν χρειάζεται να κάνουμε κοινοποίηση. Το λογισμικό ξέρει (μέσω GPS, Wi-Fi και Bluetooth) ακριβώς πού βρισκόμαστε, αν είμαστε μέσα στο καφέ ή απλώς περνάμε από το πεζοδρόμιο. Μια άλλη εφαρμογή για συσκευές iOS, το Dark Sky, στέλνει ειδοποίηση μόλις είναι να βρέξει, ανάλογα με το πού βρισκόμαστε.
Το Google Now, για android, σου βγάζει την κάρτα επιβίβασης μόλις φτάσεις στο αεροδρόμιο και σου λέει πού είναι ο πίνακας ανακοινώσεων των πτήσεων.
Παρ’ όλα αυτά, δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό όλες τις φορές. Καμιά φορά ενδίδω (και ευτυχώς) ειδικά όταν η στιγμή είναι επαγγελματική.
Αλλωστε δεν ξεχνάμε, στο Facebook και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν βάζουμε τίποτα που δεν θα έμπαινε σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας αν θέλουμε να προστατέψουμε την ιδιωτικότητά μας.
Ομως, πόση από αυτήν είμαστε διατεθειμένοι να «παραδώσουμε»; Τι αποκαλύπτουμε για τον εαυτό μας; Σε ποιον παραχωρούμε το ιστορικό της ζωής μας;
Ολες οι παραπάνω υπέροχες εφαρμογές κρατάνε στη μνήμη τους το τι έχουμε κάνει και κατόπιν το πουλάνε σε διαφημιστές.
Κι αν οι περισσότεροι έχουμε μάθει να ζούμε με το στοχευμένο μάρκετινγκ, την ώρα που σερφάρουμε για παράδειγμα, δεν έχουμε κανέναν έλεγχο για το πού θα μπορούσαν να πάνε επιπλέον τα στοιχεία. Μήπως στην τράπεζα, ας πούμε; Ή στην Εφορία (τι κάνει αυτή στα μαγαζιά αφού δεν έχει χρήματα);
Μια πρόσφατη μελέτη του Carnegie Mellon University έδειξε ότι η τοποθεσία ενός χρήστη καταγράφεται από τις εφαρμογές που χρησιμοποιεί κατά μέσο όρο 10.000 φορές μέσα σ’ ένα μήνα.
Αν τα δεδομένα αυτά συνδυαστούν με τα δεδομένα που αποθηκεύουμε στο υπολογιστικό νέφος, απολύτως τίποτα από τη ζωή μας δεν μένει για τη φαντασία. Είναι όλη στο φως, χωρίς μάλιστα υποκλοπή τηλεφωνημάτων ή emails.
Υπάρχει βέβαια και η λύση να κλείσουμε το GPS, το Wi-Fi και το 3G και να μη χρησιμοποιούμε ποτέ εφαρμογές που να εντοπίζουν την τοποθεσία μας. Δηλαδή τις περισσότερες… Να κρυφτούμε, κάπως, δηλαδή.
Διαλέγουμε και παίρνουμε, ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις ανάγκες μας. Απλώς, όπως θα έχετε βαρεθεί ίσως να ακούτε, ας γνωρίζουμε τουλάχιστον τι συμβαίνει για να μπορούμε να αποφασίζουμε μόνοι μας.
efsyn