Μόλις λίγα 24ωρα έχουν απομείνει για τον τελικό της 50ης Eurovision στην Βιέννη της Αυστρίας.
Ένας τηλεοπτικός διαγωνισμός που ξεκίνησε πριν 50 χρόνια, εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη τηλεοπτική μουσική εκδήλωση όλου του πλανήτη, με περισσότερους από 180 εκατομμύρια τηλεθεατές, και ασύγκριτη τηλεθέαση σε όλες τις χώρες στις οποίες προβάλλεται.
Όλο αυτό έρχεται με ένα ακριβό τίμημα. Οι ...απαιτήσεις της διοργανώτριας αρχής (EBU) έχουν ανεβάσει το κόστος διοργάνωσης τόσο υψηλά, ώστε δημιουργεί πρόβλημα στις χώρες οι οποίες αναδεικνυονται νικήτριες κάθε χρονιά.
Πέρυσι, η πόλη της Κοπεγχάγης κόντεψε να κηρύξει χρεωκοπία , καθώς τα 45 εκατομμύρια που κόστισε ο διαγωνισμός αποδείχθηκαν υπερβολικά σε σχέση με τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει τα στελέχη της EBU για τα οφέλη που θα απεκόμιζε η πόλη.
Με ποιό ακριβώς γνώμονα όμως λειτουργούν τα στελέχη της EBU? Ο οργανισμός αυτός αρχίζει να θυμίζει διάφορους άλλους “άτυπους” ευρωπαϊκούς οργανισμούς, οι οποίοι ενώ χρηματοδοτούνται εμμέσως από δημόσια ταμεία, ο έλεγχος τους είναι ελλιπής, γεγονός που φτάνει να αντικατοπτρίζεται στις καθημερινές λειτουργίες και αυθαίρετες αποφάσεις στελεχών της τα οποία δεν νιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν σε κανένα.
Πίσω από τα εκατομμύρια ευρώ του ετήσιου προϋπολογισμού της EBU και κατ’αντιστοιχία της Eurovision, λειτουργεί ένα ολόκληρο σύστημα απευθείας συμβολαίων και αναθέσεων , και δίπλα σε αυτό ένα παράλληλο σύστημα διασφάλισης ότι όλα αυτά θα πάνε στα σωστά χέρια.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι ο τρόπος με τον οποίο ο υπεύθυνος επικοινωνίας της EBU & Eurovision (Jarmo Siim / Communications Coordinator at EBU/EUROVISION for the Eurovision Song Contest) προσέγγισε, μεταξύ άλλων, Έλληνα δημοσιογράφο, ζητώντας του “να συνεχίσει να επιτίθεται στην Σουηδική συμμετοχή”, ώστε να ασκηθεί πίεση στην EBU για να απορρίψει τη συμμετοχή.
Η Σουηδική συμμετοχή παρουσιάζεται ως το απόλυτο φαβορί για να κερδίσει φέτος πράγμα το οποίο πιθανόν να σημαίνει ότι σε κάποιους δεν αρέσει καθώς η Σουηδία χρησιμοποιεί συγκεκριμένες εταιρείες παραγωγής.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχει γίνει μια (οργανωμένη καθώς φαίνεται) προσπάθεια να πληγεί η αξιοπιστία της συμμετοχής:
Τέλος η Γενική διευθύντρια της EBU Ingird Delterne, μέσω του εκπροσώπου της απέφυγε να τοποθετηθεί για το αν είναι σε γνώση της παράνομες και ανορθόδοξες ενέργειες υψηλά ιστάμενων στελεχών της ΕΒU.
All this has a heavy price tag. The demands of EBU, the organising body, have increased the cost of the show so much that it creates a problem for the winning countries every year. Last year, the city of Copenhagen almost went bankrupt, as the 45 million Euro that it cost proved excessive when compared to the expectations cultivated by the EBU for the city.
typologies
Ένας τηλεοπτικός διαγωνισμός που ξεκίνησε πριν 50 χρόνια, εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη τηλεοπτική μουσική εκδήλωση όλου του πλανήτη, με περισσότερους από 180 εκατομμύρια τηλεθεατές, και ασύγκριτη τηλεθέαση σε όλες τις χώρες στις οποίες προβάλλεται.
Όλο αυτό έρχεται με ένα ακριβό τίμημα. Οι ...απαιτήσεις της διοργανώτριας αρχής (EBU) έχουν ανεβάσει το κόστος διοργάνωσης τόσο υψηλά, ώστε δημιουργεί πρόβλημα στις χώρες οι οποίες αναδεικνυονται νικήτριες κάθε χρονιά.
Πέρυσι, η πόλη της Κοπεγχάγης κόντεψε να κηρύξει χρεωκοπία , καθώς τα 45 εκατομμύρια που κόστισε ο διαγωνισμός αποδείχθηκαν υπερβολικά σε σχέση με τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει τα στελέχη της EBU για τα οφέλη που θα απεκόμιζε η πόλη.
Με ποιό ακριβώς γνώμονα όμως λειτουργούν τα στελέχη της EBU? Ο οργανισμός αυτός αρχίζει να θυμίζει διάφορους άλλους “άτυπους” ευρωπαϊκούς οργανισμούς, οι οποίοι ενώ χρηματοδοτούνται εμμέσως από δημόσια ταμεία, ο έλεγχος τους είναι ελλιπής, γεγονός που φτάνει να αντικατοπτρίζεται στις καθημερινές λειτουργίες και αυθαίρετες αποφάσεις στελεχών της τα οποία δεν νιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν σε κανένα.
Πίσω από τα εκατομμύρια ευρώ του ετήσιου προϋπολογισμού της EBU και κατ’αντιστοιχία της Eurovision, λειτουργεί ένα ολόκληρο σύστημα απευθείας συμβολαίων και αναθέσεων , και δίπλα σε αυτό ένα παράλληλο σύστημα διασφάλισης ότι όλα αυτά θα πάνε στα σωστά χέρια.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι ο τρόπος με τον οποίο ο υπεύθυνος επικοινωνίας της EBU & Eurovision (Jarmo Siim / Communications Coordinator at EBU/EUROVISION for the Eurovision Song Contest) προσέγγισε, μεταξύ άλλων, Έλληνα δημοσιογράφο, ζητώντας του “να συνεχίσει να επιτίθεται στην Σουηδική συμμετοχή”, ώστε να ασκηθεί πίεση στην EBU για να απορρίψει τη συμμετοχή.
Η Σουηδική συμμετοχή παρουσιάζεται ως το απόλυτο φαβορί για να κερδίσει φέτος πράγμα το οποίο πιθανόν να σημαίνει ότι σε κάποιους δεν αρέσει καθώς η Σουηδία χρησιμοποιεί συγκεκριμένες εταιρείες παραγωγής.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχει γίνει μια (οργανωμένη καθώς φαίνεται) προσπάθεια να πληγεί η αξιοπιστία της συμμετοχής:
- Την 15 Μαρτίου, την ημέρα που ανακοινώθηκε η συμμετοχή της Σουηδίας εμφανίζονται άρθρα σε μερίδα του Ευρωπαικού τύπου κατηγορόντας το τραγούδι της Σουηδίας ως αντιγραφή της παγκόσμιας επιτυχίας “Lovers on the sun” του David Guetta
- Στις 2 Απριλίου κυκλοφορούν άλλες φήμες ότι η σκηνική παρουσία της Σουηδικής συμμετοχής αποτελεί προιόν αντιγραφής
- Λίγες ώρες μετά στελέχη της EBU κατεβάζουν το κομμάτι από το επίσημο site του διαγωνισμού
- Και συμπτωματικά, λίγες ώρες αργότερα, ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Eurovision/EBU ζητά από δημοσιογράφους να συνεχίσουν να επιτίθονται στη συμμετοχή της Σουηδίας
Τέλος η Γενική διευθύντρια της EBU Ingird Delterne, μέσω του εκπροσώπου της απέφυγε να τοποθετηθεί για το αν είναι σε γνώση της παράνομες και ανορθόδοξες ενέργειες υψηλά ιστάμενων στελεχών της ΕΒU.
Eurovision: the million euro “party”
Just a few days remain till the final of the 50th Eurovision Song Contest in Vienna, Austria.
A competition that after 50 years has become the greatest musical television show on Earth, with over 180 million viewers, and the highest ratings in most countries it’s shown in.
All this has a heavy price tag. The demands of EBU, the organising body, have increased the cost of the show so much that it creates a problem for the winning countries every year. Last year, the city of Copenhagen almost went bankrupt, as the 45 million Euro that it cost proved excessive when compared to the expectations cultivated by the EBU for the city.
What are the guidelines for the EBU’s executives, though? This organisation is starting to resemble various other informal european bodies who, while indirectly financed by the public burse, are inadequately overseen, a fact that shows in their everyday functions and their ad hoc decisions, as the executives feel no accountability to nobody.
Behind the millions of Euros the EBU’s annual budget runs to, and thus also of the Eurovision contest, there operates an entire system of direct contracts and appointments, and a parallel system of making sure this business goes into the right hands, without following any kind of tender procedure.
A typical example of this is the way in which Jarmo Siim, the Communications Coordinator at EBU/EUROVISION for the Eurovision Song Contest, approached among others, a Greek journalist and asked him to “keep on bashing the Swedish song and put the pressure on us” .
The Swedish entry is the top favourite for this year, which is something many people dislike due to the fact that Sweden uses some particular production companies.
How else could someone explain the fact that over the last weeks there has been a seemingly organised attempt to harm the Swedish entry’s chances to win the Eurovision Song Contest:
- On March 15th, the day Sweden’s entry was announced, articles appeared in some European and Swedish media that blamed the Swedish entry “Heroes” as a copy of the “Lovers on the sun” global hit by David Guetta
- On April 2nd, someone declares the stage performance of Sweden to be a copy also
- A few hours later, the original video of the song is taken down from the official youtube channel of the Eurovision Song Contest.
- Coincidentally, a few hours later, the EBU’s communications coordinator asks journalists to continue bushing the Swedish entry.
Although rumours about unorthodox practices have flared up, which might be connected to the way contracts are awarded, our questions regarding this issue to Dr.Frank-Dieter Freiling, (the person responsible for the approval and signing of such contracts) were refused to be answered.
Meanwhile, the EBU’s Director General Mrs.Ingrid Delterne , through a representative, avoided stating whether or not she has ever been informed about improper and unorthodox actions by high-ranking EBU executives and what actions EBU has taken in order to avoid these kind of behaviours.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου