Οπως όλα δείχνουν, ήδη από τις πρώτες εβδομάδες του νέου έτους θα κριθούν και οι αντοχές της κοινωνίας, αλλά και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Θα αποκαλυφθεί πού τελειώνει η ιδεολογία και πού ξεκινάει η πολιτική ευθύνη, κατά πόσον είναι ικανή η κυβέρνηση να ,...συμπορευτεί με τις πραγματικές της επιθυμίες και, τέλος, πόσο ανεκτική είναι η ίδια η οικονομία της χώρας, ποιες μεταρρυθμίσεις είναι εφικτές και ποιες αναγκαίες, ειδικά όταν πολύ σοβαρά θέματα, όπως το μεταναστευτικό και το ασφαλιστικό, δρουν και πρόκειται να δράσουν ως καταλύτες για το μέλλον.
Οι διεθνείς αναλυτές
Δεν είναι τυχαίο πως σημαντικοί διεθνείς αναλυτές τονίζουν πως η χώρα βρίσκεται ίσως στο πιο κρίσιμο πολιτικά σταυροδρόμι μετά τη Μεταπολίτευση.
Ούτε είναι τυχαίο ή άνευ σημασίας το ότι ο πρωθυπουργός τονίζει σε κάθε ευκαιρία πως «έχουμε ασφαλή πλειοψηφία». Μπορεί να μην το κάνει από «άμυνα» ή «φόβο», όπως υποστηρίζουν κάποιοι, καθώς έχουν πράγματι 153 βουλευτές και πράγματι ο Κ. Μητσοτάκης είχε κυβερνήσει σχεδόν τέσσερα χρόνια με 151. Ταυτόχρονα, όμως, κορυφαίοι παράγοντες του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος επιδίδονται σε ανοίγματα προς το κόμμα Λεβέντη. Πράγματι, τα όσα πρόκειται να έρθουν στη Βουλή τις προσεχείς ημέρες -ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, φορολογία στους αγρότες, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων κ.ά.- είναι ζητήματα που μπορούν σχετικά εύκολα να κλυδωνίσουν την κυβερνητική πλειοψηφία. Το αν θα συνεχίσει να συμμετέχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα (η τωρινή συμμετοχή λήγει τον Μάρτιο) είναι επίσης μία σημαντική παράμετρος που θα καθορίσει τις εξελίξεις. Και ο Αλέξης Τσίπρας το γνωρίζει καλά αυτό («η ευρωζώνη έχει πλέον τη θεσμική επάρκεια για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ενδοευρωπαϊκά ζητήματα», ανέφερε πρόσφατα μιλώντας στους «Financial Times»), όπως και το ότι θα κληθεί, για ακόμη μια φορά, να λάβει γενναίες αποφάσεις που θα κρίνουν και το μέλλον της χώρας και της παράταξής του.
Από την άλλη, η βαθιά επιθυμία των Ευρωπαίων εταίρων για δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης εκδηλώνεται με κάθε τρόπο, τόσο σε ξένα όσο και σε εγχώρια ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση το απορρίπτει με κάθε τρόπο. Ωστόσο, η έως τώρα ατελέσφορη και λανθασμένη εν πολλοίς εφαρμογή των μνημονίων, η παρατεταμένη ύφεση, τα σκάνδαλα και οι πολιτικές σκοπιμότητες κόντρα στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, φέρνουν την κυβέρνηση -όσο και να μη μετείχε σε όλα αυτά- μπροστά σε νέες αναγκαιότητες. Μία από αυτές ίσως να είναι η συνεργασία με το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη, ιδίως όταν τα υπόλοιπα κόμματα δεν δείχνουν καμία διάθεση, όχι συναίνεσης, αλλά ούτε ουσιαστικής συζήτησης (αρκεί να θυμηθούμε την τελευταία διάσκεψη των πολιτικών αρχηγών για τις συντάξεις).
Το σίγουρο είναι πως το φλερτ εκ μέρους στελεχών της κυβέρνησης προς την Ενωση Κεντρώων διατηρείται θερμό. Κάτι παραπάνω από επαινετικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαμπουράρη ότι ο Βασίλης Λεβέντης έδινε 35 χρόνια μια μάχη «υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων και τελικά μπήκε στη Βουλή» (ΣΚΑΪ). Το ίδιο ακριβώς είχε δηλώσει και στην εφημερίδα «Αυγή» (24/12): «Η Ενωση Κεντρώων είναι κόμμα που ταυτίζεται με τον πρόεδρό του, Βασίλη Λεβέντη, την υπομονή και τους αγώνες του όλα αυτά τα χρόνια για να περάσει τα μηνύματά του και να κατακτήσει την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Οι διακηρύξεις του για να σωθεί η χώρα, να βγούμε από την κρίση και να προστατευτούν τα αδύναμα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα μας βρίσκουν σύμφωνους. Αρα ένας διάλογος θα μπορούσε να συμβάλει στην αναγκαία αλληλοκατανόηση». Ταυτόχρονα, πάντως, μιλώντας επίσης στον Σκάι, διευκρίνισε πως «επιδιώκουμε τον διάλογο, όπως και με την κοινωνία, και δεν είναι προσπάθεια να κερδίσουμε κάποιον βουλευτή».
Αυτά προχθές, διότι το «Λεβέντη εγκώμιον» είχε και συνέχεια. «H Ενωση Κεντρώων είναι ένα κόμμα που δεν έχει σχέση με το παρελθόν. Είναι ένα κόμμα που έχει κάποιες θέσεις ενδιαφέρουσες» δήλωσε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Μάρδας, αναφερόμενος λογικά στο πολιτικό παρελθόν των κυβερνητικών κομμάτων και τα φαινόμενα διαφθοράς που το συνόδευαν. Στις δηλώσεις του ο κ. Μάρδας, ωστόσο, ξεκαθάρισε πως «το ζήτημα της ενδεχόμενης συνεργασίας έχει να κάνει με τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης και τον ίδιο τον πρωθυπουργό» (ΣΚΑΪ).
Ο Νίκος Παππάς για τον Λεβέντη
Πολιτική ωριμότητα είχε αναγνωρίσει στον Βασ. Λεβέντη και ο έτερος υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς. Σε πρόσφατη συνέντευξή του (Realnews, 24/12), αν και διέψευσε τις όποιες φήμες ή προσδοκίες για οικουμενική κυβέρνηση («Τα σενάρια περί οικουμενικής διατηρούν στο τραπέζι προφανώς μόνο όσοι έχουν ευσεβείς πόθους ότι θα επιστρέψουν στις καρέκλες της εξουσίας –στις οποίες είναι εθισμένοι– με παρά φύσιν μεθόδους, ενώ ο λαός τούς έδειξε οριστικά την έξοδο»), αναφέρθηκε στον Βασίλη Λεβέντη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ο κ. Λεβέντης έχει, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιδείξει πολιτική ωριμότητα την οποία μοιάζουν να στερούνται πολιτικοί ηγέτες της αντιπολίτευσης».
Δεν το λες και λίγο -ούτε τυχαίο- τρία πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης να μιλούν τόσο επαινετικά για το κόμμα του Βασ. Λεβέντη, παρ’ ότι από έτερους του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος διαχέεται ότι «πρόκειται για προσωπικές απόψεις των υπουργών που εκφράζονται ερήμην του Αλέξη Τσίπρα. Τυχόν διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος στην παρούσα φάση περισσότερη ζημιά παρά όφελος θα προκαλούσε».
Ολα τα παραπάνω τα ακούν προσεκτικά στην Ενωση Κεντρώων, αλλά προς το παρόν δεν φαίνεται να ανταποκρίνονται θετικά. «Το φλερτ του κ. Φλαμπουράρη στην Ενωση Κεντρώων δείχνει την αγωνία της κυβέρνησης» σχολίασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Γιώργος Καρράς (Mega). «Εμείς δεν νομίζουμε ότι αυτή τη στιγμή χρειάζεται να συζητήσουμε τέτοια πράγματα. Το Μνημόνιο είναι ψηφισμένο. Εχει χρονοδιαγράμματα και θα εφαρμοστεί» τόνισε. Ο λαός έχει πάντως αποφανθεί και γι’ αυτήν την περίπτωση με τη θυμοσοφία του: «Κυριακή, κοντή γιορτή».
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου