O πρόεδρος της ΚΕΦΕ Γιάννης Τραγάκης επί δύο μέρες (Δευτέρα -Τρίτη) αναζητούσε τους νέους των εφορευτικών επιτροπών προκειμένου να τους εξηγήσει τι είναι το... παλαιολιθικό μηχάνημα που επικυρώνει – με βάση το καταστατικό του κόμματος – τις εκλογές και να τους πείσει να... στείλουν υπογεγραμμένο πρακτικό, ενώ θα μπορούσαν για την Αττική συνεργεία του κόμματος να περάσουν και να συγκεντρώσουν τα μεσάνυχτα τα πρακτικά από τα εκλογικά τμήματα του Λεκανοπεδίου.
Σε κάθε περίπτωση, ενώ μέχρι το βράδυ χθες δεν είχαν δοθεί τα επίσημα αποτελέσματα, η διαφορά είναι γύρω στις 10 μονάδες, με τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη να έχει σαφές προβάδισμα, αφού προηγήθηκε καθαρά σε όλη την Ελλάδα.
Η ρήξη της σχέσης Τζιτζικώστα και Σαμαρά με τον Μεϊμαράκη στρέφει πολλά νέα στελέχη που στήριξαν τον περιφερειάρχη Μακεδονίας προς τον Κυριάκο ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε ο Άδωνις Γεωργιάδης. Μάλιστα εντείνονταν χθες οι φήμες είτε για άμεση στήριξη από τον «Τζίτζι» είτε για έμμεση μέσω του Μάκη Βορίδη, που δεν κρύβει την προτίμησή του μεταξύ των δύο υποψηφίων του δεύτερου γύρου.
Έτσι αναμένεται σκληρή και μετωπική η σύγκρουση μεταξύ του Μεϊμαράκη και του Κυριάκου Μητσοτάκη στις 10 Ιανουαρίου.
Η μαζική, τηρουμένων πάντα των πολιτικών συγκυριών, συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές έδειξε ότι υπάρχει ακόμη ένας πυρήνας ψηφοφόρων που εκφράζονται, παρά την παρακμή της, από την Κεντροδεξιά και επιθυμούν να υπάρχει ως οργανωμένο και ενιαίο κόμμα. Επικύρωσε ακόμη τη βούληση των ψηφοφόρων να επιλέγουν τον πρόεδρο της Ν.Δ., παρά τις αντιρρήσεις Μεϊμαράκη, βούληση που τον δεσμεύει ακόμη κι αν είχε κατά νου να εισηγηθεί αλλαγή της διαδικασίας.
Η ψηφοφορία της 20ής Δεκεμβρίου απέδειξε ακόμη ότι εντός της Ν.Δ. υπάρχουν τάσεις με ιδεολογική φόρτιση και όχι απλώς προσωπικές αναφορές. Δηλαδή το κόμμα την επόμενη μέρα θα πρέπει να αποδεχτεί την πολυσυλλεκτικότητά του, ότι δηλαδή εγκολπώνει σκληρούς υπερσυντηρητικούς δεξιούς, φιλοβασιλικούς και μετριοπαθείς κεντροδεξιούς, με καραμανλικό παρελθόν. Μάλιστα ο γνωστός Μπαλτάκος θριαμβολογεί από προχτές ότι υπάρχει εντός της Ν.Δ. ένα 30% σκληρών δεξιών με βάση τα ποσοστά Τζιτζικώστα - Γεωργιάδη.
Το ζήτημα είναι αν η νέα ηγετική ομάδα θα ευνοήσει την ανάπτυξη των τάσεων αυτών, που μπορεί να λειτουργήσουν ενοποιητικά για την Κεντροδεξιά νομιμοποιώντας και όχι περιθωριοποιώντας τη διαβούλευση και τον σεβασμό της άλλης άποψης.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος στην κούρσα Ευάγγελος Μεϊμαράκης, που πρώτευσε παρότι δεν ήθελε την εκλογή από τη βάση, είναι ανοιχτός στη διαβούλευση και στη σύνθεση των απόψεων. Ο Μητσοτάκης κινείται στο ίδιο επίπεδο, αλλά πρέπει να αποδειχτεί ότι θέλουν και μπορούν να διαχειριστούν μια άλλη αντίληψη για την εσωκομματική δημοκρατία.
Το φλερτ
Ο Μεϊμαράκης ήλπιζε ότι δεν θα υπήρχε δεύτερος γύρος και μάλιστα έσπευσε πρώτος να δηλώσει την προπαραμονή του πρώτου γύρου ότι ο ίδιος, αν ερχόταν δεύτερος, θα παραιτείτο υπέρ του πρώτου. Το πολιτικό φλερτ όμως δεν σταμάτησε εδώ, αφού στην ίδια συνέντευξη στον Σκάι είπε ότι, αν δεν ήταν στην κούρσα, θα ψήφιζε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τη λογική ότι είναι βουλευτής πάνω από πέντε χρόνια και είναι ο παλαιότερος από τους άλλους υποψήφιους στο κόμμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι από το βράδυ της ψηφοφορίας ο Γιώργος Βουλγαράκης, συνοδοιπόρος του Μεϊμαράκη, έδωσε «αγώνα» από το Twitter να παραιτηθεί ο Κυριάκος υπέρ του πρώτου για λόγους πολιτικής ενότητας. Τη Δευτέρα το πρωί τη σκυτάλη παρέλαβε ένας ακόμα γνωστός μεϊμαρακικός, ο πρώην υπουργός Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος με μεγαθυμία έδωσε τη θέση του αντιπροέδρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη, παρότι ο Βαγγέλης είχε καταφερθεί εναντίον του θεσμού του αντιπροέδρου θεωρώντας ότι αποδείχθηκε άχρηστος.
Ο Μητσοτάκης επέμεινε στον δεύτερο γύρο θεωρώντας ότι μπορεί να ανατρέψει όλα τα δεδομένα και να έρθει πρώτος αναδεικνύοντας τα πολιτικά χαρακτηριστικά της υποψηφιότητάς του.
Η πλευρά Μητσοτάκη έτσι κι αλλιώς εκτιμά ότι τα ποσοστά που μοιράστηκαν οι τρεις υποψήφιοι – πλην Μεϊμαράκη – αποτελούν αντι-συστημική ψήφο, μακριά από τη σκιά του Καραμανλή και της γενιάς που «έτρεξε» το κόμμα και τις κυβερνήσεις τα τελευταία 25 χρόνια. Προσθέτει δε ότι υπήρξαν περιπτώσεις που ο Κυριάκος ήταν ο μόνος ίσως υποψήφιος που απέσπασε αντισυριζικές ψήφους και όχι αμιγώς κεντροδεξιές ψήφους και τις υπολογίζουν μάλιστα σε 60.000.
Πάντως οι μητσοτακικοί επιμένουν πως το αποτέλεσμα της εκλογής δείχνει ότι η βάση της Ν.Δ. δεν επιθυμεί να ετεροκαθορίζεται σε σχέση με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του, θέμα που δίχασε την προεκλογική εκστρατεία της πρώτης φάσης και προκάλεσε ποικίλα σχόλια.
Η αντιπαράθεση της 10ης Ιανουαρίου αποκτά ενδιαφέρον, αφού ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: είναι και οι δύο υποψήφιοι στη Β’ Αθήνας και αυτό σημαίνει ότι ο πυρήνας των φανατικών ψηφοφόρων είναι από την ίδια δεξαμενή, ενώ κατάγονται και οι δύο από την Κρήτη, που σημαίνει ότι μοιράζονται την όποια τοπικιστικού χαρακτήρα στήριξη από τους ψηφοφόρους.
Πλήρης στήριξη
Τα πλεονεκτήματα της υποψηφιότητας Μεϊμαράκη μοιάζουν να είναι περισσότερα από αυτά του Κυριάκου.
Το πρώτο του μεγάλο ατού είναι η πλήρης στήριξη του Κώστα Καραμανλή και των καραμανλικών, που κινητοποιήθηκαν έντονα το προ-ηγούμενο διάστημα μετέχοντας σε έναν υπαρξιακό αγώνα για την επιβίωση του καραμανλισμού στη Ν.Δ. Επίσης έχει τη στήριξη μιας μεγάλης μερίδας βαρόνων, μεγαλοστελεχών του κόμματος και μιας σημαντικής ομάδας βουλευτών με απήχηση στην κοινή γνώμη.
Βέβαια πολλοί είναι αυτοί που επισημαίνουν ότι αν υπάρξουν χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, όπως η σπουδή του Ευριπίδη Στυλιανίδη να υπερασπιστεί τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, επικρίνοντας ως νεοφιλελεύθερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν είναι σαφές αν αρκεί το όνομα του Καραμανλή για να σωθεί η παρτίδα. Το θέμα το έπιασε στον αέρα ο Γεωργιάδης λέγοντας ότι ουσιαστικά ο Στυλιανίδης αποκάλεσε νεοφιλελεύθερη την τελευταία κυβέρνηση της Ν.Δ.
Ο Μεϊμαράκης είναι παλαιότερος και συνεπώς πιο γνωστός και συμπαθής σε μια μεγάλη πλειονότητα των ηλικιωμένων ψηφοφόρων που μαζικά προσήλθαν στις κάλπες την περασμένη Κυριακή και δοκιμάστηκε στην ηγεσία της Ν.Δ. το καλοκαίρι, σε μια δύσκολη στιγμή για το κόμμα, χωρίς να κάνει ιδιαίτερα λάθη.
Τα μειονεκτήματά του, όμως, μπορεί να είναι... όλα τα παραπάνω, αν λειτουργήσουν στη συνείδηση των ψηφοφόρων ανάποδα, αν δηλαδή δοθεί η αίσθηση ότι επιχειρείται μια «καραμανλική» χειραγώγηση των εξελίξεων και αν εμπεδωθεί η αντίληψη ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στο κόμμα. Ενώ μάλλον αποτρεπτικά και κατά του Μεϊμαράκη λειτούργησε η φιλολογία περί έμμεσης στήριξης και διαβούλευσης Καραμανλή - Τσίπρα με ενδιάμεσο τον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ένας ακόμη παράγοντας αποσταθεροποίησης του βέβαιου προβαδίσματός του είναι ο αυθόρμητος και εκρηκτικός χαρακτήρας του, που μπορεί να αποβεί μπούμερανγκ, ιδιαίτερα αν αφεθεί να αυτοσχεδιάσει τις τελευταίες ημέρες.
Έτσι κι αλλιώς πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι η εκλογή Μεϊμαράκη δημιουργεί συνθήκες μεταβατικότητας στη Ν.Δ., αφού αφενός δεν θα έχει καμία περίοδο χάριτος, γιατί ήδη κρίθηκε σε εθνικές εκλογές μια φορά και ηττήθηκε (ανεξαρτήτως των ειδικών συνθηκών που υπήρξαν) και αφετέρου δεν καταθέτει καμία νέα πρόταση ή ιδέα για τη μετεξέλιξη του κόμματος και τη διάλυση των ομαδαρχών και των βαρόνων εντός του.
Είναι δεδομένο ότι η δυναμική στήριξη της υποψηφιότητάς του από μια σειρά βουλευτών με ισχυρή πρόσβαση στον κομματικό μηχανισμό, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Γεράσιμος Γιακουμάτος, ο Νίκος Δένδιας, αλλά και όλοι οι καραμανλικοί της περιφέρειας, δίνει αέρα στην υποψηφιότητα Μεϊμαράκη να βρεθεί πολύ πιο κοντά στη νίκη απ’ ό,τι ο αντίπαλός του. Άλλωστε υπογείως τον στηρίζουν και άλλοι νεότεροι βουλευτές, που διατηρούν αλώβητες τις ελπίδες τους για την ηγεσία της Ν.Δ.
Η οικογένεια
Από την άλλη πλευρά του λόφου οι φίλοι του Κυριάκου επιμένουν ότι η απουσία στήριξης από βουλευτές και διάφορους παρατρεχάμενους, ακόμα και από εμβληματικά πρόσωπα της οικογένειάς του λειτουργεί τελικά υπέρ της υποψηφιότητάς του.
Επιμένουν ότι όσοι θα προσέλθουν στην κάλπη είναι συντριπτικά υπέρ μιας μετριοπαθούς μεν, αλλά σκληρής και αποφασιστικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, με βάση ιδεολογικές αρχές και όχι σοσιαλίζουσες γενικότητες, εκτιμώντας ότι είναι ο μόνος – με εξαίρεση τον Άδωνι – που υπερασπίστηκε τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις, όπως τη συρρίκνωση του κράτους και της εποπτείας του στις αγορές και την οικονομία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα μη κρατικά πανεπιστήμια αλλά και θέματα δύσκολα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης και οι σχέσεις κράτους - Εκκλησίας.
Επισημαίνουν ακόμα ότι κατόρθωσε να ξεπεράσει το μειονέκτημα πως είναι προϊόν οικογενειοκρατίας, αφού στηρίχτηκε σε μια επαγγελματικά σχεδιασμένη καμπάνια που δεν ήταν συναισθηματικά φορτισμένη και δεν επιχειρούσε να υποκλέψει ψήφους μέσα από τη σάτιρα και την υπονόμευση των άλλων υποψηφίων.
Ο Κυριάκος έχει ένα ακόμη ατού: Αν εξαιρέσει κάποιος μερικές μικρές εντάσεις με τον Τζιτζικώστα, δεν «σκοτώθηκε» με κανέναν, ακόμα και η σύγκρουσή του με τον Μεϊμαράκη για το θέμα του φιάσκου των εκλογών βγήκε υπέρ του, αφού έδωσε στη δημοσιότητα επιστολή με την οποία απέδειξε ότι είχε προειδοποιήσει και καταστήσει υπεύθυνο τον τότε μεταβατικό πρόεδρο της Ν.Δ. για την κατάσταση του κόμματος, την αδυναμία υλοποίησης της σύμβασης και τον καλούσε να πάρει θέση.
Συνεργάτες του επισημαίνουν ότι η επικράτηση Μεϊμαράκη θα σημάνει τη συρρίκνωση της Ν.Δ. και τονίζουν ότι πολλοί θα θελήσουν να στηρίξουν τον Κυριάκο απέναντι στο φλερτ της «καραμανλικής» πτέρυγας με τον Τσίπρα. Διότι μπορεί να είναι βαριά η σκιά του Καραμανλή, αλλά μπορεί στο τέλος της μέρας να παραμείνει σκιά...
topontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου