Τρίτη 5 Ιουνίου 2018

Γερμανικό «φρένο» στη γαλλική «επέλαση»

Αποτέλεσμα εικόνας για Γερμανικό «φρένο» στη γαλλική «επέλαση»
Mπορεί η Γερμανίδα καγκελάριος, ‘Αγγελα Μέρκελ να άργησε και να επέλεξε έναν λιγότερο εντυπωσιακό τρόπο για να απαντήσει στο...
όραμα του Μακρόν για το μέλλον της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης από εκείνον που προτίμησε ο Γάλλος πρόεδρος με μια ομιλία 100 λεπτών στη Σορβόννη τον περσινό Σεπτέμβριο, αλλά αυτά που είπε δεν ήταν λιγότερα ηχηρά.

Για την οκτάμηνη αναμονή είναι βέβαιο ότι ο Μακρόν θα τη συγχωρέσει, αφού η Μέρκελ είχε και μια κυβέρνηση να φτιάξει. ‘Ολα τα υπόλοιπα όμως εξαρτώνται από το ποια οπτική  γωνία επιλέγει να τα κοιτά κανείς. Αυτό λέγεται «πολιτική». 'Ετσι, δεν είναι εντελώς βέβαιο ότι η Μέρκελ «σβήνει τα όνειρα του Μακρόν για την ευρωζώνη», όπως ερμηνεύει η Politico τη μεγάλη συνέντευξη της καγκελάριου στην «Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung», αλλά εξίσου φιλόδοξη, αν και εξηγήσιμη, είναι η ερμηνεία του Ελιζέ, ότι η Μέρκελ «προσεγγίζει τις γαλλικές θέσεις» για τη μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.


Οι δύο ηγέτες θα έχουν διμερείς συνομιλίες στο περιθώριο της G7 στον Καναδά την 8η και 9η Ιουνίου, για να συζητήσουν κυρίως αυτό το θέμα, διευκρίνισε η γαλλική προεδρία και «προβλέπεται» να παρουσιάσουν έναν κοινό οδικό χάρτη για τη μεταρρύθμιση της Ευρώπης, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την 28η-29η Ιουνίου.

Πολλά «κεράσια»...

Το Παρίσι, επιλέγει από τη συνέντευξη, να επικεντρωθεί στην υποστήριξη της Μέρκελ επί της αρχής ενός προϋπολογισμού επενδύσεων για την ευρωζώνη, αν και πιο περιορισμένο απ’ όσο θα επιθυμούσε το Παρίσι, όπως και ένα σύστημα δανείων, από ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (σημ: τη μετεξέλιξη του ESM), για τα κράτη που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. «Πρόκειται για μια θετική κίνηση που μαρτυρά την ευρωπαϊκή δέσμευση της καγκελαρίου και της κυβέρνησής της» τονίζει το Μέγαρο των Ηλυσίων. «Αυτός είναι ο μοναδικός πιθανός δρόμος για την ενίσχυση της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς παραμένουμε πλήρως δεσμευμένοι σε αυτό με το ίδιο επίπεδο φιλοδοξίας». Οι δύο χώρες «πρέπει επίσης να εργαστούν τις επόμενες εβδομάδες» για να προετοιμάσουν τον κοινό οδικό χάρτη, σημειώνει το Παρίσι.

...μικρό «καλάθι»(;)


Η ουσία της συνέντευξης, όμως, για το Politico είναι ότι το Βερολίνο θα βάλει μεν λίγα περισσότερα χρήματα στο τραπέζι και θα δεχτεί λίγο περισσότερο επιμερισμό κινδύνων, αλλά η Γαλλία και η υπόλοιπη ευρωζώνη μπορούν να θάψουν οποιαδήποτε ελπίδα ότι η Γερμανία θα κάνει ένα μεγάλο άλμα προς την ολοκλήρωση της ευρωζώνης, υποστηρίζοντας οτιδήποτε μοιάζει με μια ολοκληρωμένη δημοσιονομική ένωση. «Η αλληλεγγύη δεν πρέπει ποτέ να οδηγήσει σε μια ένωση χρέους, αλλά πρέπει να έρθει με τη μορφή βοήθειας προς  την αυτοβοήθεια (σσ. του κάθε κράτους - μέλους που αντιμετωπίζει προβλήματα», υπογράμμισε η Μέρκελ στη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung».

Αυτή η «προτεσταντική συνταγή» ουσιαστικά «τσιμεντάρει» το υπάρχον status quo, υποστηρίζει το Politico, σε μια εποχή που πολλοί πολιτικοί αναλυτές ζητούν μια τολμηρή δράση στην ευρωζώνη ως απάντηση στη νέα ευρωσκεπτική κυβέρνηση της Ιταλίας και σε άλλες πιέσεις. Αυτό διότι, μετά την ανάκαμψη της ευρωζώνης στον δέκατο χρόνο από την εμφάνιση της κρίσης του χρέους στην Ελλάδα το 2009, , πολλοί οικονομολόγοι υποστήριξαν ότι το νόμισμα θα παραμείνει εκτεθειμένο σε τέτοιες διαταραχές, εφόσον δεν υποστηριχθεί από μια δημοσιονομική ένωση. Πιο απλά: Όταν εισήχθη το ευρώ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέλαβε την ευθύνη για τον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής της ζώνης του νομίσματος, αλλά η φορολόγηση, οι δαπάνες και οι επενδύσεις παρέμειναν σταθερά στο χέρι των εθνικών κυβερνήσεων.

Προκειμένου να συμπληρωθεί η ενιαία νομισματική πολιτική της ΕΚΤ και να αποφευχθεί μια άλλη κρίση, οι μεταρρυθμιστές υποστήριξαν ότι το ευρώ απαιτεί μεγαλύτερο καταμερισμό των κινδύνων μεταξύ των χωρών μελών και τη συγκέντρωση οικονομικών πόρων για την εξάλειψη των ανισορροπιών. Οι προτάσεις περιελάμβαναν την ασφάλιση τραπεζικών καταθέσεων στην ευρωζώνη (για να αποφευχθεί η τραπεζική κατάρρευση) καθώς και ένα οικονομικό αντιστάθμισμα για την αντιμετώπιση των προβληματικών τραπεζών. Ενώ έχει σημειωθεί πρόοδος σε ορισμένα από αυτά τα μέτωπα, η Γερμανία, μαζί με μερικές άλλες βόρειες χώρες, παραμένει επιφυλακτική υποστηρίζοντας πως δεν επιθυμεί την «ανάληψη υπερβολικού κινδύνου για τους εταίρους της». 

«Χωρίς κάποιο βαθμό δημοσιονομικής ένωσης, η περιοχή (σσ. ευρωζώνη) θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει υπαρξιακούς κινδύνους που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν πρέπει να αγνοούν», προειδοποίησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο νωρίτερα φέτος.

Οι προσδοκίες του Μακρόν, τις οποίες διατύπωσε σε μια ομιλία στη Σορβόννη τον Σεπτέμβριο, είχαν ως στόχο την αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων. Πίεσε επίσης για έναν αυξημένο προϋπολογισμό της ευρωζώνης στα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ και έναν υπουργό οικονομικών της ευρωζώνης με πραγματική εξουσία.

Στο Βερολίνο, οι προτάσεις του Μακρόν αντιμετωπίστηκαν με έναν συνδυασμό σκεπτικισμού και φόβου, ιδίως μεταξύ της συντηρητικής βάσης του συνασπισμού της Μέρκελ (CDU/CSU). Αν και καμία χώρα δεν έχει ωφεληθεί οικονομικά περισσότερο από τη Γερμανία από τη νομισματική ένωση, πολλοί Γερμανοί παραμένουν πεπεισμένοι ότι μεγάλο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης - ιδιαίτερα των μεσογειακών κρατών - προσπαθεί να «βουτήξει»… και τις τσέπες της. Τα ελληνικά προγράμματα διάσωσης, τα οποία, στην πραγματικότητα, κοστίζουν ελάχιστα στη Γερμανία, ενίσχυσαν μόνο αυτή την εντύπωση.



«Επιδρομή»... στα λεφτά τους φοβούνται οι Γερμανοί

Στην πραγματικότητα, για μεγάλο μέρος του γερμανικού κατεστημένου, οι ιδέες του Μακρόν δεν είναι παρά μια ανοιχτή πρόσκληση… για επιδρομή στο θησαυροφυλάκιο του Βερολίνου. Τον περασμένο μήνα, 154 Γερμανοί καθηγητές οικονομολόγοι υπέγραψαν ένα μανιφέστο πέντε σημείων εναντίον των ιδεών του Μακρόν, οι οποίες, όπως υποστηρίζουν «φέρουν υψηλό κίνδυνο για τους Ευρωπαίους πολίτες».

Η μόνη ελπίδα του Μακρόν να διασωθεί αυτό που απομένει από το όραμά του για την ευρωζώνη είναι να επικεντρωθεί στις λίγες περιοχές όπου η Μέρκελ δείχνει ότι είναι έτοιμη να κινηθεί και οι οποίες προαναφέρθηκαν:  Η καγκελάριος υποστηρίζει την ιδέα ενός κοινού προϋπολογισμού για επενδύσεις στην ευρωζώνη και είναι έτοιμη να εξετάσει το ενδεχόμενο να δώσει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας - το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης - την ικανότητα να επεκτείνει τα βραχυπρόθεσμα δάνεια σε χώρες που τα έχουν ανάγκη.

Ουσιαστικά ο ESM  θα μετατραπεί σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο με την αρμοδιότητα να αξιολογεί τις οικονομίες των χωρών της ΕΕ. Αντί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα ελέγχεται από τα κράτη. Η ιδέα, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε πέρυσι από τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε, είναι χαρακτηριστική του τεχνοκρατικού, βασισμένου σε κανόνες, καθεστώτος που Γερμανοί αγαπούν και έναντι του οποίου το Παρίσι έχει αντισταθεί για καιρό. Συγκεκριμένα, απαντώντας στις προτάσεις του Μακρόν για στενότερη συνεργασία στη ζώνη του ευρώ, η Μέρκελ δήλωσε ότι θα μπορούσε να προβλέψει ένα μελλοντικό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που θα καταβάλλει βραχυπρόθεσμα πιστωτικά κονδύλια, επιπλέον των μακροπρόθεσμων πιστώσεων που έχει ήδη χορηγήσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας.

«Μπορώ να προβλέψω τη δυνατότητα μιας πιστωτικής γραμμής με μικρότερες διάρκειες, για παράδειγμα πέντε χρόνια. Με αυτό θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω εξωτερικών συνθηκών. Φυσικά, αυτό θα είναι πάντα δεσμευτικό στις συνθήκες, θα είναι περιορισμένο σε όγκο και με πλήρη αποπληρωμή», ξεκαθάρισε η Γερμανίδα καγκελάριος. «Ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο με τέτοιες εξουσίες πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογεί την οικονομική κατάσταση σε όλα τα κράτη μέλη με δική του αρμοδιότητα. Θα πρέπει επίσης να αξιολογεί τη βιωσιμότητα του χρέους των χωρών μελών και πρέπει να διαθέτει τα κατάλληλα μέσα για την αποκατάσταση αυτού του χρέους, αν χρειαστεί», πρόσθεσε.

Η καγκελάριος τάχθηκε υπέρ της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2021-2027 πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου του 2019. «Στους σημερινούς αβέβαιους καιρούς, η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να δράσει ανά πάσα στιγμή», είπε. «Αν αναβάλουμε τις συζητήσεις, θα μπορούσε να συμβεί να μην μπορούν να χορηγούνται για έναν ολόκληρο χρόνο υποτροφίες Erasmus ή να καθυστερήσει η αναδιοργάνωση της Frontex ή η υλοποίηση σημαντικών σχεδίων για την καταπολέμηση των λόγων της φυγής (των προσφύγων), για να μην αναφέρουμε τα διαρθρωτικά ταμεία και τα σημαντικά ερευνητικά προγράμματα». Η Μέρκελ ζήτησε επίσης τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής υπηρεσίας ασύλου «που θα επεξεργάζεται όλες τις αιτήσεις ασύλου στα εξωτερικά σύνορα, με βάση ενιαίο νόμο της ΕΕ για το άσυλο».

Ανεξάρτητα με τις επιμέρους θέσεις στο πλαίσιο της συζήτησης για ριζικές αλλαγές στην Ευρώπη, με τη συντηρητική πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών να έχει δηλώσει πως θα αντισταθεί στη μεταρρύθμιση του Μακρόν και με τους συμμάχους της του SPD να είναι πολύ αδύναμοι για να αναλάβουν πρωτοβουλία, η Μέρκελ έχει πολύ δουλειά να κάνει.

«Ναι» στην ευρωπαϊκή δύναμη ταχείας επέμβασης

Αντίθετα, η καγκελάριος εμφανίστηκε να υποστηρίζει πιο ξεκάθαρα την ιδέα μιας κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής δύναμης, προσθέτοντας ότι η πρωτοβουλία αυτή θα μπορούσε να είναι ανοιχτή στη βρετανική συμμετοχή ακόμη και μετά το Brexit. Ο Μακρόν πιέζει για τη δημιουργία μιας συνδυασμένης, ταχείας στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ που θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε προβληματικά σημεία σε όλο τον κόσμο, ή, τέλος πάντων, σε Περιοχές ανα τον κόσμο όπου η ΕΕ έχει δικά της συμφέροντα. Η ιδέα μέχρι στιγμής έτυχε μιας παγωμένης υποδοχής στο Βερολίνο, με τη Γερμανίδα υπουργό Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, να λέει ότι η ιδέα δεν επείγει. Αλλά η παρέμβαση της Μέρκελ αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή. Μιλώντας στην Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung δήλωσε πως είναι υπέρ της πρότασης του Μακρόν και ότι αυτή η δύναμη πρέπει να ενταχθεί στη δομή της αμυντικής συνεργασίας, μέσω της οποίας, όπως είπε, πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των διαφορετικών οπλικών συστημάτων στο εσωτερικό της ΕΕ, από τα 180, στα 30, ώστε να επιτευχθεί «μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ενότητα».

Η Μέρκελ υποστήριξε επίσης την ιδέα του Μακρόν να προσκαλέσει τη Βρετανία - η οποία έχει το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στην ΕΕ - να ενταχθεί στη δύναμη αυτή ακόμα και μετά την αποχώρησή της από την ‘Ενωση. Έσπευσε πάντως να διευκρινίσει, ότι ο γερμανικός στρατός «δεν θα χρειαστεί να συμμετάσχει σε όλες αυτές τις ευρωπαϊκές αποστολές» και θα συμμετάσχει «στο μέτρο των δυνατοτήτων ενός κοινοβουλευτικού στρατού».


tvxs.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: