Η ώρα του χρέους

H γαλλική Monde αναγγέλλει ότι  «η Ελλάδα εξέρχεται από το καθαρτήριο», η γερμανική Süddeutsche Zeitung τιτλοφορεί την...
ανταπόκρισή της από τις Βρυξέλλες «Αθήνα προ της εξόδου» και το Reuters εκτιμά ότι η συμφωνία με τα Σκόπια για το Μακεδονικό μπορεί να έχει θετικό αντίκρυσμα ακόμη και στη λύση για το χρέος.

Τα καλά νέα είναι πως όλα τα μηνύματα από Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι προεξοφλούν συμφωνία για το χρέος και την έξοδο στο Eurogroup αυτής της Πέμπτης. Τα… θολά νέα είναι πως οι όροι αυτής της συμφωνίας εξακολουθούν να τελούν υπό την αίρεση του συμβιβασμού Βερολίνου – ΔΝΤ, αλλά και των εσωτερικών πολιτικών καταναγκασμών της Μέρκελ. Με αυτό το δεδομένο η συνάντηση που θα έχουν σήμερα η Ανγκελα Μέρκελ, ο Εμμανουέλ Μακρόν και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στη Γερμανία, στο περιθώριο συνεδρίου των ευρωπαίων βιομηχάνων, θεωρείται καθοριστική για το τελικό πακέτο λύσης του ελληνικού ζητήματος.


Το γενικό πλαίσιο, όπως επιβεβαιώνουν και ελληνικές κυβερνητικές πηγές, είναι λίγο ως πολύ κλεισμένο: Το ΔΝΤ δεν θα μετάσχει χρηματοδοτικά στο τρίτο πρόγραμμα αλλά θα μείνει ως τεχνικός σύμβουλος, η ελάφρυνση του χρέους θα βασιστεί σε έναν συνδυασμό επιμηκύνσεων, εξαγοράς δανείων, χαμηλών επιτοκίων και επιστροφής των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα, και η έξοδος θα συνοδευθεί από ενισχυμένη εποπτεία που, όμως, δεν θα παραπέμπει σε επιτροπεία μνημονιακού προγράμματος.

Το μίγμα όμως, και οι συνδυασμοί αυτού του πακέτου είναι εκείνοι που θα κρίνουν τόσο την ομαλή επιστροφή στις αγορές όσο και τον βαθμό ελευθερίας για την Ελλάδα, κι εκεί πέφτει όλο το βάρος των διαπραγματεύσεων των τελευταίων ημερών. Ηδη, σύμφωνα με πηγές που έχουν γνώση των διαπραγματεύσεων, αποτελεί ειλημμένη απόφαση η εξαγορά από τον ESM μεγάλου μέρους του δανείου του ΔΝΤ, γεγονός το οποίο θα μειώσει συνολικά τα επιτόκια και το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους μέχρι το 2022.

Το μεγάλο παζάρι όμως εξακολουθεί να εστιάζει στο πεδίο των επιμηκύνσεων, με την Κομισιόν, την Γαλλία και το ΔΝΤ να πιέζουν για παράταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων του EFSF κατά 10 έως 15 χρόνια και την Γερμανία να επιμένει στην πενταετία. Οι θέσεις αυτές όμως αναμένεται να συγκλίνουν εν τέλει και είναι χαρακτηριστικό το ρεπορτάζ της Süddeutsche Zeitung, σύμφωνα με το οποίο «οι διαπραγματευτές από το Βερολίνο έχουν δώσει στους συνομιλητές τους να καταλάβουν ότι είναι πρόθυμοι να προβούν σε παραχωρήσεις. Στις Βρυξέλλες υπάρχει η εκτίμηση ότι τελικά ενδέχεται οι διαπραγματεύσεις να καταλήξουν στη μέση, δηλαδή περί τα επτά ή οκτώ χρόνια».

Σε ό,τι αφορά την επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης, το επικρατέστερο σενάριο είναι πως θα γίνει σταδιακά και θα συνδέεται με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων από την Ελλάδα.


Ως προς την μεταμνημονιακή εποπτεία το μοντέλο που κλειδώνει - κατόπιν επίσης γερμανικής απαίτησης - είναι εκείνο των τεσσάρων επιθεωρήσεων τον χρόνο, ενώ η περίφημη ρήτρα ανάπτυξης για το χρέος φαίνεται να αποδυναμώνεται σημαντικά. Συγκεκριμένα, και σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, το πιθανότερο είναι πως θα συμφωνηθεί να τεθεί σε ισχύ σε βάθος χρόνου –ενδεχομένως και μετά από μία δεκαετία – και δεν θα έχει πλήρη αυτοματισμό.

Καθοριστικό στοιχείο στο τελικό πακέτο των αποφάσεων θα είναι το εύρος του cash buffer, του λεγόμενου «μαξιλαριού ρευστότητας», για το οποίο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα στηριχθεί με μια υπερενισχυμένη τελευταία δόση από τον ESM, της τάξης έως και των 18 δις ευρώ. Αυτή η κίνηση εκτιμάται ότι, πλην θεαματικού απροόπτου, θα επιτρέψει και στο ΔΝΤ να εκδώσει θετική έκθεση για το χρέος, κρίνοντάς το βιώσιμο τουλάχιστον έως το 2035, και θα δώσει ικανά χρονικά περιθώρια στην Αθήνα για ομαλή και σταδιακή επιστροφή στις αγορές.


tvxs.gr