Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Αντιρατσισμός: Στοιχείο ταυτότητας για την Αριστερά, καταναγκασμός για τη Δεξιά


Η περιπέτεια του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ακόμη κι αν ψηφιστεί, αναδεικνύει την αντιπαράθεση αξιών που διατρέχουν την πολιτική και την κοινωνία.
Τι κι αν η χώρα διασύρεται διεθνώς για την έρπουσα ξενοφοβική - σεξιστική συμπεριφορά ακόμη και... οργάνων της δημόσιας ασφάλειας, καθώς και για απροκάλυπτα ρατσιστικά εγκλήματα; Τι κι αν έχει κατηγορηθεί για παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων, όπως η άρνηση ψήφισης του Συμφώνου Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια; Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει μετατρέψει σε κακόγουστο σίριαλ (με πολλά επεισόδια αναβολών, που έφτασαν μέχρι και την κατάρρευση της τρικομματικής κυβέρνησης) την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Χθες προστέθηκε άλλη μία αναβολή, λες και η κυβέρνηση αυτή κάτι φοβάται. Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ακόμη και στην περιορισμένη μορφή του, προκαλεί ιδεολογική δυσανεξία στη Δεξιο-Ακροδεξιά που κυβερνάει και ενεργοποιεί αντιδράσεις των κοινωνικών ερεισμάτων της. Είναι χαρακτηριστική η επανεμφάνιση του Μπαλτάκου, ο οποίος έκανε ό,τι μπορούσε για να σαμποτάρει την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και τώρα παρασκηνιακά μεθοδεύει την πολιτική - ιδεολογική απονομιμοποίηση της όποιας ρύθμισης, σχεδιάζοντας μαζί με τον Σαμαρά τον συμψηφισμό της Γενοκτονίας των Εβραίων με την αιματηρή εθνοκάθαρση της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Αλλά και η Δεξιά του Κυρίου, συντηρητικοί ή και ορκισμένοι χουντικοί ιεράρχες ξεσπαθώνουν κατά του νομοσχεδίου και μάλιστα κατά των διατάξεων για το Σύμφωνο Συμβίωσης που, τουλάχιστον τυπικά, δεν τους αφορούν. Όλοι τους, όπως η κυβέρνηση Σαμαρά επί έναν ολόκληρο χρόνο, έκαναν τα στραβά μάτια για την εγκληματική δράση της Χ.Α., που είχε σφραγιστεί από αλλεπάλληλα ρατσιστικά εγκλήματα. Ορισμένοι μάλιστα, όμως, όπως ο Μπαλτάκος, το έπαιξαν και ενδιάμεσοι... Τώρα, με δρομολογημένη τη δίκη της Χ.Α., επιχειρούν να προσεταιριστούν τους "ορφανούς" οπαδούς της, υιοθετώντας τα ακραία ρατσιστικά και εθνικιστικά στερεότυπα. Επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η αντιμετώπιση του ναζισμού είναι πρωτίστως θέμα ιδεολογικο - πολιτικής μάχης. Η περιπέτεια του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ακόμη κι αν ψηφιστεί, αναδεικνύει την αντιπαράθεση αξιών που διατρέχουν την πολιτική και την κοινωνία. Για τον Σαμαρά και τη συντήρηση με τη σημερινή της μορφή, το αντιρατσιστικό είναι μια υποχρέωση, ένας καταναγκασμός που απορρέει από τη συμμετοχή μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Για τον Βενιζέλο ένα φύλλο συκής για τη συνεργασία του με τη Δεξιά. Για την Αριστερά, όμως, και τις προοδευτικές δυνάμεις είναι στοιχείο της δημοκρατικής ταυτότητάς της. Γι' αυτό και το σχέδιο νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται σε επιφανειακές ρυθμίσεις, έξωθεν επιβαλλόμενες, αλλά προτείνει καθαρές δημοκρατικές λύσεις. Σε μια περίοδο που καταστρέφεται η δημοκρατία και το κοινωνικό κράτος, η λιτότητα και η ανεργία αποτελούν παράγοντες που αφήνουν τα τελώνια του ρατσισμού να βγουν από το αρχέγονο κοινωνικό - πολιτικό υπέδαφος, μόνο η δημοκρατική ανατροπή, δηλαδή η νίκη των προοδευτικών αξιών και η συγκρότηση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς και της κοινωνικής σωτηρίας μπορεί να επανασυστήσει το πλαίσιο δημοκρατικής συμβίωσης όλων των πολιτών, χωρίς διακρίσεις. Βεβαίως, κάθε, έστω δειλή, ρύθμιση μπορεί να αξιοποιηθεί, αλλά το μείζον ξεφεύγει από τη "χημεία" των σκοτεινών κέντρων της πολιτικής και της κοινωνικής εξουσίας. - See more at: http://left.gr/news/antiratsismos-stoiheio-taytotitas-gia-tin-aristera-katanagkasmos-gia-ti-dexia#sthash.f0o6PnfI.dpuf

avgi

Δεν υπάρχουν σχόλια: