O βολικός και αόρατος εχθρός είναι ακόμη εδώ.

kourdistoportocali
Από τον Χρίστο Πολίτη
Η τρομοκρατία της δημοκρατίας

Πάει και ο Οσάμα, το φιλαράκι που πάνω του στήθηκε η επίθεση της νέας τάξης μας άφησε χρόνους.

Εκλογές έρχονται στο Αμέρικα και ο Ομπάμα ήθελε ένα... τρόπαιο που θα του φέρει την νίκη.

Τι Ομπάμα τι Οσάμα, τρομοκράτες μιας κάποιας ελευθερίας είναι και οι δύο και συνεργαζόντουσαν μια χαρά για την επιβολή του τρόμου στον πλανήτη.

Το θέμα είναι τι θα κάνουμε τώρα χωρίς εχθρό? Πως θα έχουμε τον κόσμο φοβισμένο? Θα βρούμε άλλον εχθρό? Τους Κινέζους? Θα ξαναθυμηθούμε τους Ρώσους?

Νομίζω πως πολύ σωστά τα γεράκια έσπευσαν να διευκρινίσουν πως μπορεί να μας άφησε χρόνους ο Οσάμα, αλλά η απειλή της τρομοκρατίας δεν έφυγε. Έτσι μπράβο, ο βολικός και αόρατος εχθρός είναι ακόμα εδώ και μας δίνει το δικαίωμα για πολλές ακόμα ανθρωπιστικές επεμβάσεις, αρκεί να υπάρχει πετρέλαιο.

Τώρα εσυ αναγνώστη μου, μπορεί να μην καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη σημασία έχει η δήλωση πως ο πόλεμος δεν τελείωσε, αλλά πίστεψε με, τα κοράκια της βιομηχανίας όπλων, χαμογέλασαν τόσο πολύ, που κόντεψε να τους φύγει το σαγόνι.

Έ ρε γλέντια που έχουμε ακόμα να κάνουμε.

Όμως για αυτή την κατασκευασμένη τρομοκρατία που αφορά τα μεγάλα πορτοφόλια, που στην ουσία δεν υπάρχει, που περνάει μέσα μας από τηλεοπτικές σειρές, τύπου οι καλοί Αμερικάνοι που κινηγούν κάτι κακούς που θέλουν να ανατινάξουν τον «ελεύθερο, δημοκρατικό, ανθρωπιστικό» κόσμο, έτσι ρε παιδί μου, ξύπνησαν ένα πρωί, δεν είχαν τι να κάνουν και σου λέει, δεν ανατινάζουμε τον πλανήτη να σπάσουμε πλάκα?

Μιλάμε για εκατομμύρια δολάρια σε τέτοιες σειρές, ταινίες και φυσικά ελεύθερες, έγκυρες, και γεμάτες αλήθεια ειδήσεις.

Μιας λοιπόν και υπάρχουν τα δημοκρατικά δελτία για να μας εξημερώνουν με τα ρεπορτάζ τους για την μάστιγα της τρομοκρατίας, εγώ λέω να μιλήσω για μια άλλη τρομοκρατία που δεν μιλάει κανείς. Κανείς από τους σοβαρούς και σοβαρά ακριβοπληρωμένους δημοσιογράφους μεγαλοεργολάβων.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ποτέ δεν φοβήθηκα κανέναν Οσάμα και καμιά τρομοκρατία. Το να πέσεις θύμα τρομοκρατίας, είναι τόσο πιθανό, όσο και να πέσει μετεωρίτης στο κεφάλι σου. Μπορεί να συμβεί, αλλά οι πιθανότητες είναι μιδαμινές.

Αντίθετα υπάρχουν τρομοκρατίες που είναι αδύνατον να αποφύγεις.

Είναι αδύνατον να αποφύγεις την τρομοκρατία των μεγάλων δυνάμεων που έχουν γεμίσει χούντες όλο τον πλανήτη και το έχουν κάνει και στην χώρα μας. Είναι αδύνατον να αποφύγεις τους ανθρωπιστικούς πολέμους με τις έξυπνες βόμβες και τα απίστευτα κέρδη των βιομηχάνων του τρόμου.

Την τρομοκρατία κάποιων δήθεν εκλεγμένων που συνωμοτούν πίσω από κλειστές πόρτες και κατασκευάζουν νόμους που τους επιτρέπουν να κατακλέβουν λαούς, να ξεπουλάνε όλη την περιουσία μιας χώρας υπηρετώντας τοκογλύφους, να αψηφούν το Σύνταγμα χωρίς ποτέ να μπορεί κανένας ούτε καν να τους δικάσει.

Με τρομοκρατούν οι φαρμακοβιομηχανίες που κρύβουν θεραπείες που υπάρχουν και δεν κοστίζουν τίποτα, για να πουλάνε πανάκριβα φαρμάκια πλουτίζοντας με τον αργό και επώδυνο θάνατο μας...

Η τρομοκρατία της δήθεν δωρεάν περίθαλψης, με τα ράντζα, τα φακελάκια, τον απίστευτο εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που ακόμα και τον θάνατο σου πρέπει να μπορείς να τον πληρώσεις.

Με τρομοκρατεί να βλέπω ανθρώπους που εργάστηκαν σκληρά μια ολόκληρη ζωή, που δεν χάρηκαν τίποτα, που στην ουσία θυσίασαν την ζωή τους με μοναδικό όνειρο μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους, για να τα δούν σήμερα άνεργα, χωρίς ζωή, χωρίς ελπίδα και χωρίς οι ίδιοι να απολαμβάνουν μια στοιχειώδη σύνταξη και περίθαλψη.

Με τρομοκρατούν οι κλέφτες της ζωής μας, όλοι αυτοί που από τις βίλες και τα πολυτελή σκάφη τους, καταναλώνουν αστακούς και σαμπάνιες παρέα με μοντέλα προσπαθώντας να μας σώσουν μεγαλώνοντας τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Νιώθω τρόμο με τους δημοκράτες που έριξαν δυο ατομικές βόμβες και ακόμα μεγαλύτερο τρόμο, όταν ξέρω πως η δεύτερη έπεσε μόνο και μόνο για να δουν τι θα επιφέρει σε πραγματικό στόχο. Γιατί η πρώτη ήταν βόμβα ουρανίου και η δεύτερη πλουτωνίου. Οι Ιάπωνες είχαν παραδοθεί στην πρώτη.

Νιώθω τρόμο όταν δικάζουν τους Ναζί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά προσλαμβάνουν όλους τους Γερμανούς επιστήμονες να δουλέψουν για αυτούς, συνεχίζοντας τα πειράματα τους για μας τους δημοκράτες.

Με τρομοκρατεί που δεν είμαστε πια άνθρωποι, αλλά προιόντα με μια τιμή που μας αγοράζουν και μας πουλάνε. Νιώθω τρόμο που δεχόμαστε να έχουμε μια τιμή, χωρίς να ρωτήσουμε ποτέ πόσο κοστίζει η ζωή μας. Αν μπορούν αυτοί που κλέβουν την ζωή μας, με τα λεφτά τους να φέρουν πίσω στην ζωή ένα από τα θύματα τους.

Με τρομοκρατεί που όλοι τους μιλάνε για ελευθερία, ενώ δημιουργούν την απόλυτη φυλακή. Την οικονομική φυλακή με τα αόρατα αλλά αληθινά κάγκελα. Ούτε στην χώρα μας δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι. Παντού έχουν στηθεί παγίδες κυβερνητικών εργολάβων που απαιτούν το χαράτσι τους για να σου επιτρέψουν να περάσεις. Αντισυνταγματικό, αλλά ποιος το χέζει το σύνταγμα μπροστά στην κονόμα.

Ποιος Έλληνας μπορεί να πάει σ ένα νησί αν δεν έχει λεφτά? Αλλά ένας Τούρκος, Γερμανός η Ουζουμπουριανός με λεφτά μπορεί να πάει και να του κάνουν και υποκλίσεις. Με τρομοκρατεί που η παγκοσμιοποίηση δεν είναι το τέλος των συνόρων, της αδελφοποίησης των λαών, το τέλος των πολέμων, αλλά ένα αόρατο παγκόσμιο σύνορο ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους.

Με τρομοκρατεί που ποτέ η αστυνομία δεν είναι κοντά σου όταν την χρειάζεσαι, αλλά είναι πάντα δίπλα σου όταν βγεις στον δρόμο να φωνάξεις πως θες να ζήσεις.

Νιώθω τρόμο από όλους αυτούς που προσπάθησαν να μας αποβλακώσουν πουλώντας μας τον γάμο του άγγλου φλώρου, που χωρίς να προσφέρει στον πλανήτη τίποτα, ξόδεψε εκατομμύρια για έναν γάμο παρωδία της ανθρώπινης νοημοσύνης. Μα πιο πολύ με τρομοκρατούν όλοι αυτοί που έκατσαν να δουν αυτό το τηλεοπτικό έκτρωμα.

Με τρομοκρατείτε όλοι εσείς που ανέχεστε αυτή την παράνοια, που σαν φοβισμένα ανθρωπάκια κουνάτε σημαιούλες κομμάτων που σαν σημορίες σας μετατρέπουν σε σκλάβους και αντί να τους πάρετε με τις πέτρες τους χειροκροτάτε.

Με κάνετε να νιώθω τρόμο ξέροντας ότι πάλι θα τους ψηφίσετε μέχρι να καταφέρουν να μας εξαφανίσουν από τον χάρτη.

Τώρα που το σκέφτομαι, πολλά ακόμα με τρομοκρατούν, τόσο πολλά που θα μπορούσα να γράψω εγκυκλοπαίδεια, αλλά πιο πολύ με τρομοκρατεί ο φόβος που έχει φωλιάσει μέσα σας και δεν σας αφήνει να καταλάβετε πως από ανθρώπους σας μετατρέπει σε σύγχρονους σκλάβους.

Αυτό είναι το πιο τρομακτικό.