Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΖΩΗ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ - ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΧΑΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΑΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ
Το διήμερο που πέρασε μάθαμε πώς είναι η κόλαση σε πραγματικό χρόνο και στην πραγματική ζωή! Την είδαμε στην καρδιά της Αδριατικής με μια αλλόκοτη μορφή φτιαγμένη από την αγριότητα της φωτιάς, τη μανία τού νερού και το μένος των ανέμων. Πυρωμένη λαμαρίνα, σβηστά φώτα, καπνός και σαρωτικός αέρας. Ένας φονικός συνδυασμός που στριμώχνει τις ελπίδες για επιβίωση στα πιο βαθιά υπόγεια της απόγνωσης.
Κόλαση! Να βλέπεις ότι πεθαίνεις, χάνεσαι, αλλά... χωρίς να ξέρεις πώς θα γίνει η «αποδήμηση». Αν, δηλαδή, σε λίγα λεπτά θα καείς, θα πνιγείς, θα σκάσεις από ασφυξία με τους καπνούς που σε ζώνουν, θα πας από ανακοπή με τόσο ψύχος ή θα τιναχτείς στον αέρα με μια από τις εκρήξεις που συγκλονίζουν το φλεγόμενο εν δυνάμει πλωτό φέρετρο. +/- Δείτε τη συνέχεια
Οι κοντά πεντακόσιοι επιβάτες τού Norman Atlantic έζησαν τον θάνατο (οξύμωρο, σύμφωνοι) με έναν συγκλονισμό πέρα από κάθε μυθιστορηματική φαντασία. Είναι από τις φορές που ακουμπάς στις ανώτερες δυνάμεις, αλλά και στον ίδιο τον Άνθρωπο. Στον υπεράνθρωπο για τη ακρίβεια! Όπως είναι αυτός από το πλήρωμα του σούπερ πούμα, του ρυμουλκού ή της ομάδας τών γιατρών που δέχτηκαν να ανέβουν και να μείνουν στο φλεγόμενο σκάφος για να προσφέρουν ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος – τη βοήθεια για ζωή –, αδιαφορώντας για την πιθανότητα να βρεθούν και οι ίδιοι καρβουνιασμένοι στον πάτο της Αδριατικής.
Μπροστά σε αυτά τα επαγγέλματα που γίνονται πραγματικά λειτουργήματα, προσωπικά νιώθω μικρός γραφιάς, ίσως κάποτε χρήσιμος, αλλά ποτέ αναγκαίος – ένας στεριανός, ένας μουντζουρογράφος! Συγχωρήστε με για τον συγκλονισμό μου. Όμως οι εικόνες που είδα από την ασφάλεια του σαλονιού και του γραφείου μου δεν με αφήνουν να σκεφτώ γράφοντας τούτο το σχόλιο οτιδήποτε άλλο πέρα από την κόλαση της Αδριατικής.
Είναι και εκείνη η περιγραφή του Ιταλού πιλότου για τη μάνα που ανέβασαν αγκαλιά με το παιδί της στο σούπερ πούμα με το αιωρούμενο καλάθι – το χτυπημένο από τα μποφόρ: «Έχω άλλα δυο παιδιά στο πλοίο, είναι μικρά και αυτά, σώστε τα», ικέτευε.
Ασύλληπτο!
Διον. Βραϊμάκης
(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sort της Τρίτης με τίτλο «Αυτή είναι η κόλαση»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου