Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Συγκρίσεις


Του Δηµήτρη Μητρόπουλου Αγιογραφίες από τα ΝΕΑ
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι θέατρο µε γνωστό ρεπερτόριο. Μια σκηνή που ξανά και ξανά προξενεί ρίγος στο ακροατήριο είναι όταν ο πρωταγωνιστής ζητάει βοήθεια από τον αντίζηλό του.

ΣΤΗ ΧΩΡΑ του Ουίλιαµ Σαίξπηρ αυτό έγινε νωρίς. Φρέσκος πρωθυπουργός ο Τόνι Μπλερ, ανέθεσε τα ηνία της οικονοµίας στον κρυφό ανταγωνιστή του για την ηγεσία Γκόρντον Μπράουν. Κρυφό γιατί ο ανταγωνισµός δεν εκδηλώθηκε, αφού υπήρξε εξ αρχής ντιλ διαδοχής µεταξύ τους σε ένα εστιατόριο του Ιζλινγκτον στο Βόρειο Λονδίνο. Τα ‘χει αυτά ο ώριµος κοινοβουλευτισµός. Η Βρετανία απογειώθηκε για µια περίπου δεκαετία και ο Μπράουν έφυγε από υπουργός Οικονοµικών µόνο για να πάει στο Νο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ. ΑΥΤΑ ΣΤΟ ΛΟΝ∆ΙΝΟ. Στην Αθήνα, οι δύο τελευταίοι πρωθυπουργοί είχαν υπουργούς Οικονοµικών της απολύτου αρεσκείας τους µέχρι την τελευταία στιγµή. ∆ηλαδή µέχρι εκεί που έκριναν ότι δεν τους έβγαινε άλλο πολιτικά. Ο αποχωρισµός Καραµανλή και Αλογοσκούφη είχε κάτι βάναυσα απότοµο, αφού ο επί πενταετία «τσάρος» έγινε απλός βουλευτής. Αντιθέτως, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε να διαλέξει ανάµεσα στα χαρτοφυλάκια Εξωτερικών, Υποδοµών και Περιβάλλοντος. Φυσικά, δεν λέει κανείς ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ο Παπαθανασίου του Παπανδρέου. Είναι και Σουφλιάς µαζί! Ωστόσο, το θέµα είναι να µην έχουν όλα αυτά την κατάληξη που είχαν την προηγούµενη φορά. ∆ηλαδή, πρόωρες εκλογές και εξαέρωση της πλειοψηφίας του κυβερνώντος κόµµατος.

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ του 2008 ο Μπράουν φέρεται να είπε ότι «έσωσα τον κόσµο». Η αλήθεια είναι ότι είχε τα καλύτερα ρεφλέξ στην τραπεζική κρίση µετά το µπραφ της Lehman Brothers. Ο Βενιζέλος καλείται να σώσει τη χώρα από την απόλυτη χρεοκοπία – η σχετική έχει ήδη συντελεσθεί – και πιθανώς τη δραχµή. Κρίνοντας από τα ξένα δηµοσιεύµατα των τελευταίων ηµερών, ο Βαγγέλης καλείται επίσης να σώσει τη διεθνή οικονοµία από µια νέα Lehman.Το αν όλα αυτά συνεπάγονται και την πολιτική διάσωση του Γιώργου Παπανδρέου, δεν έχει εν προκειµένω σηµασία.

ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, οι σχέσεις των δύο ανδρών δεν υπήρξαν ποτέ σπουδαίες. Η τελευταία φορά που έβγαλαν είδηση µαζί είναι όταν ο Βενιζέλος µίλησε στο Υπουργικό για «έλλειµµα πολιτικής διεύθυνσης» και – κατά την εκδοχή Μαξίµου που µετά αµφισβήτησε ο ίδιος – εκλήθη από τον Παπανδρέου για διευκρινίσεις που οδήγησαν σε διορθωτική δήλωση µπροστά στις κάµερες. Αυτά όµως είναι παραπολιτικά. Η πολιτική ουσία είναι ότι,αργά ή γρήγορα, η πολιτική ικανότητα έρχεται στο προσκήνιο. Ιδίως σε περιβάλλον κρίσης. Φάνηκε χθες όταν ο Βαγγέλης ανέβηκε στο βήµα της Βουλής για να µιλήσει.

ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ. Από τότε που εκτοξεύτηκε πρώτη φορά στο προσκήνιο ως υπερασπιστής του Ανδρέα στο «βρώµικο ‘89», ο Βενιζέλος είναι ο κατ’ εξοχήν έλληνας πολιτικός των κρίσεων. Καθείς και η µοίρα του – αν και αυτή τη φορά η τραγική µοίρα είναι συλλογική υπόθεση των Ελλήνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: