Πάντα θαύμαζα τους «ίματζ μέικερς». Αυτούς τους άτιμους τους... μεταμορφωτές. Που ενώ αν σε έβλεπε ένας σκηνοθέτης το πολύ πολύ να σου έδινε τον ρόλο αυτού που περνάει πίσω από το περίπτερο τη στιγμή που σκοτώνεται ο πρωταγωνιστής, εκείνοι κατορθώνουν και σε κάνουν το «πρόσωπο των ημερών»...
Αυτό σκέφτομαι κάθε που ακούω -και βλέπω- τον Κυριάκο. Τον χάρηκα, πρόσωπο των ημερών πλέον, στην ομιλία του στη ΔΕΘ. Αχ! πώς τον χάρηκα! Με τις άπειρες ιδιωτικοποιήσεις του, τις ταξικές του διακρίσεις και τη βαριά αστυνόμευση που εξήγγειλε. Ωραία πράγματα, νεοφιλελευθερικώς πλασμένα. Ειδικά όταν οι εξαγγελίες του έγιναν αποδεκτές με «ιδιαίτερα θετικό τρόπο από τον κόσμο της αγοράς», εκεί πια βεβαιώθηκα. Είναι ο δικός τους άνθρωπος. Οι αγορές μίλησαν!
Και τι είπαν; Πως «η υπερφορολόγηση και ο κρατισμός αποκλείεται να οδηγήσουν τη χώρα στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη».
Μάλιστα... Αλήθεια, πότε υπερφορολογήθηκαν οι έχοντες και δεν το κατάλαβα; Και για ποιον ακριβώς κρατισμό μιλάμε; Προφανώς, το ότι υπάρχουν ακόμη δημόσια σχολεία (όπως υπάρχουν) και δημόσια νοσοκομεία (με τις όποιες ελλείψεις - να 'ναι καλά τα σκάνδαλα ΚΕΕΛΠΝΟ, Novartis και δε συμμαζεύεται) είναι, για δαύτους, ο ορισμός του κρατισμού... Μάλιστα.
Πού να πάμε και στα εργασιακά. Εκεί, βέβαια, θα πρότεινα στον Κυριάκο να το δει λίγο πιο... αριστερά -όπως κοιτάμε τον χάρτη, εννοώ, μη μου σκιάζεσαι! Να πάρει παράδειγμα από τη Γαλλία και τον Μακρόν της. Τον είδες τον Εμάνουελ με τι άνεση είπε στον άνεργο νεαρό «αν περάσω τον δρόμο, θα σου βρω δουλειά στη στιγμή»; Φυτοκόμος ήταν το παιδί, γκαρσόνι τον έστειλε να δουλέψει στο απέναντι μαγαζί. Δεν έχουνε προσωπικό εστιατόρια και ξενοδοχεία στη Γαλλία, λέει. Τους λείπουν λαντζέρηδες. Τι να πει και το παιδί; Είπε ένα «μερσί», του 'σφιξε το χέρι και... πέρασε απέναντι.
Αυτά για την εργατική τάξη. Γιατί για τους «αστούς» της Ευρώπης ισχύει το γερμανικό πρότυπο: Απέλυσαν τον Χανς Γεόργκ Μάασεν, πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών της Γερμανίας, μετά τον σάλο που ξέσπασε από τις αποκαλύψεις, πως είχε διαρρεύσει στοιχεία από έκθεση της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών προς το ακροδεξιό AfD. Και τι τον κάνανε; Γενικό Γραμματέα του γερμανικού υπουργείο Εσωτερικών. Αυτό τον κάνανε. Τον αναβάθμισαν.
Δεν ήταν νέος, φυτοκόμος και άνεργος ο Χανς. Δεν ήταν εργατική τάξη ο Χανς. Δεν σφίγγει χέρια ο Χανς, ούτε λέει «μερσί». Και, φυσικά, δεν περνάει ποτέ απέναντι. Δεν χρειάζεται. Γιατί εκεί ανήκει ήδη. Οπως ο Μακρόν. Οπως και ο Κυριάκος. Σ' αυτούς ανήκει. Στους... απέναντι.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου