Σημείο αναφοράς για πολλούς Νεοδημοκράτες είναι ο Κώστας Καραμανλής. Ποντάρουν σ’ αυτόν, ελπίζουν σ’ αυτόν, περιμένουν απ’ αυτόν να πάρει πρωτοβουλίες προκειμένου να τεθεί θέμα ηγεσίας και να φύγει ο Αντώνης Σαμαράς και τα πρόσωπα που τον πλαισιώνουν γιατί με την πολιτική τους υπονόμευσαν τον φιλελεύθερο χαρακτήρα της Νέας Δημοκρατίας.
Μέχρι τώρα ο κ. Καραμανλής απλώς ακούει. Συμμετέχει σε διάφορα γεύματα, δέχεται στο γραφείο του πολιτευτές και βουλευτές, αλλά... δεν ξεκαθαρίζει τις προθέσεις τους.
Δεν ξέρω αν έχει κληρονομήσει τα σουσούμια του θείου του. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή δεν άρεσαν οι ήττες. Δεν του άρεσε επίσης ο ρόλος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Του άρεσε όμως να είναι ο παράκλητος, αυτός δηλαδή που τον καλούν το έθνος και η παράταξη να επιστρέψει για να δώσει τις λύσεις.
Στον νεότερο Καραμανλή δεν άρεσε η δουλειά του πρωθυπουργού. Το διαπιστώσαμε την πενταετία που κυβέρνησε. Δείχνει πιο άνετα στο «κοστούμι» του απόμαχου.
Ωστόσο, το κόμμα του περνάει μια βαθιά κρίση ταυτότητας. Η ηγεσία Σαμαρά το έστριψε πολύ δεξιά κι αυτό ενόχλησε τους φιλελεύθερους. Πολλά στελέχη υποψιάζονται βασίμως ότι ο Σαμαράς δεν θα παραδώσει την εξουσία του αμαχητί. Στον ορίζοντα δεν φαίνεται κάποιος παράγοντας με κομματικό και κοινωνικό εκτόπισμα που θα μπορούσε να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει μόνο ο Κώστας Καραμανλής. Είτε απευθείας ο ίδιος είτε μέσω κάποιου που θα πάρει καθαρά και δημοσίως την έγκρισή του.
Ο πολίτης Κώστας Καραμανλής θα προτιμούσε να κάτσει στην ησυχία του. Οι πολιτικός όμως Κώστας Καραμανλής δέχεται πιέσεις να επιστρέψει γιατί, σύμφωνα με τους φίλους του, είναι η χρυσή εφεδρεία για την παράταξη και την πατρίδα και οφείλει να σεβαστεί το βαρύ όνομα που κουβαλά. Σύντομα θα μάθουμε ποια από τις δύο ιδιότητες θα υπερισχύσει.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου