Καημένες εφημεριδούλες!

Το διαδίκτυο είναι φονικό όπλο για τις εφημερίδες, που έχουν ακόμα έναν σωρό προβλήματα. Η τεχνολογία τις αφήνει πίσω σαν αραμπά που τον προσπερνάει μηχανοκίνητο, το πρακτορείο διανομής κλείνει και φεσώνει τις εκδοτικές επιχειρήσεις (που με τη σειρά τους φεσώνουν εργαζόμενους), η επικαιρότητα τρέχει πιο γρήγορα από αυτές, η ζήτηση μικραίνει και, τέλος πάντων, όλα είναι εναντίον τού κυριότερου Μέσου στην ιστορία τής Ενημέρωσης. Οι εφημερίδες μοιάζουν με σκάφος που εγκαταλείπεται. Το νιώθεις καθημερινά, εντός τειχών αλλά, πλέον, και εκτός...
Ένα παράδειγμα είχαμε στη Φοινικούντα της Μεσσηνίας, όπου αναζητώντας ως πιστός τής έντυπης ενημέρωσης (συνδυαστικά με την ηλεκτρονική) τον καθημερινό Τύπο, βρίσκεσαι..
προ ελλείμματος. Υπάρχουν εφημερίδες αλλά μόνο ξένες. Αναζητάς τη Live και βρίσκεις την Γκαζέτα ντέλο Σπορτ. Ψάχνεις για τα νέα Νέα και βλέπεις την Κοεριέρε ντέλα Σέρα. Στο κατάστημα όπου μαζί με τουριστικά είδη ενδημούσε και ο ελληνικός Τύπος, υπάρχει πλέον μόνο ο εξ Εσπερίας. Δεν μάθαμε την αιτία και ούτε την αναζητήσαμε. Μας είπαν μόνο ότι «είχαμε ελληνικές εφημερίδες για 22 χρόνια». Προφανώς ήταν τότε που οι εφημερίδες αποτελούσαν κράχτη. Πήγαινες να αγοράσεις και μαζί έπαιρνες τσιγάρα, παγωτό και (για την περίπτωση) κάνα αναμνηστικό. Τώρα ποιος νοιάζεται για τις καημένες τιςεφημερίδες;
Αν είσαι Φοινικούντα και απαραιτήτως θέλεις τυπωμένο χαρτί στα ελληνικά, θα πρέπει να πάρεις το αυτοκίνητο και «να πας στο δρόμο προς τη Μeθώνη, εκεί μετά το βενζινάδικο». Οπότε πιάνεις το τάμπλετ και αρχίζεις να διαβάζεις, βυθισμένος σε οθόνη αντί σε σελίδες. Είναι μια λύση στο πρόβλημα. Στην πραγματικότητα μια λύση που δημιούργησε το πρόβλημα.
- από το harddog-sport