του Κώστα Ροδινού
Συχνά αναρωτιέμαι, αν ο κ. Παπανδρέου τρέφει την ψευδαίσθηση ότι θα τα καταφέρει. Η εκτίμησή μου είναι ότι αγωνίζεται να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες πρόωρης προσφυγής στις κάλπες και εκμεταλλεύεται:
Την ασθενή μας μνήμη! Πόσο μακριά φαίνεται ο καιρός που η ...αμόλυβδη ήταν 80 λεπτά το λίτρο; Μια ζωή! Τώρα είμαστε τυχεροί, αν τη βρούμε κάτω από 1,70! Αν σε μερικούς μήνες μειωθεί η φορολογία και η αμόλυβδη πέσει στο 1,20, θ’ αρχίσουμε να ελπίζουμε ότι, αφού μειώθηκε η τιμή της βενζίνης, έρχονται καλύτερες μέρες! Το ίδιο θα γίνει αν μειωθούν τα διόδια μερικά λεπτά ή δοθούν κάποιες αυξήσεις, υπό μορφή φιλοδωρήματος, στις ήδη μειωμένες συντάξεις.
Την δύναμη της συνήθειας Είδατε με τι μαεστρία μας έπεισαν ότι το μνημόνιο ήταν απαραίτητο; Ότι αποτελεί την ευκαιρία να τολμήσουμε αυτά που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και δεκαετίες; Τυχαία άραγε μας επιβλήθηκε ένα μνημόνιο που όλοι ήξεραν ότι δεν μπορούσε να βγεί; Προφανώς όχι! Απλώς, ήθελαν να …συνηθίσουμε σε μια διαρκή διαδικασία λήψης μέτρων, σχεδόν αδιαμαρτύρητα.
Την απόγνωση και τον φόβο Αν ανακοπεί η προσπάθειά του, οι μέχρι τώρα θυσίες θα πάνε στο βρόντο, λέει ο κ. Παπανδρέου! Θα είναι μάταιες. Η θυσία είναι εξ ορισμού μια δύσκολη απόφαση. Καθίσταται, όμως, λυτρωτική, αν έχει υπερβατικό σκοπό! Το ακούσαμε στις πρόσφατες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Και λειτούργησε!
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ Αν και τελευταία παρατηρούνται κάποιες ρωγμές, ο κ. Παπανδρέου απολάμβανε μιας πρωτοφανούς ασυλίας από τα βραδυνά δελτία ειδήσεων. Μερικές φορές όχι μόνο παρουσίαζαν το μαύρο άσπρο, αλλά φίμωναν ή δεν προσέφεραν βήμα στην αντίθετη άποψη. Ετσι, στηριζόταν αποκλειστικά η κυβερνητική προπαγάνδα. Και δυστυχώς υπάρχει ακόμα κόσμος, που διαμορφώνει άποψη με βάση αυτά που λένε τα δελτία ειδήσεων!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ο κόσμος, δικαίως, αναρωτιέται: υπάρχει άλλη λύση ή πρέπει να ακολουθήσουμε τη συνταγή του κ. Παπανδρέου; Μέχρι τώρα ο κ. Παπανδρέου σχεδόν κατάφερε να πείσει την κοινωνία ότι η ακολουθούμενη πολιτική είναι μεν δρόμος μαρτυρίου, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε μια μελλοντική ανάσταση! Έστω σ΄ ένα θαύμα, πριν τη σταύρωση! Αλλωστε, τον «από μηχανής Θεό», εμείς τον επινοήσαμε!
Σ’ αυτό βοηθούσε και το γεγονός ότι η Ν.Δ. δεν έπειθε ό,τι διαθέτει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση, ούτε η αντιπολίτευσή που έκανε ήταν ιδιαίτερα αιχμηρή.
Θέλει να κυβερνήσει τώρα ο Σαμαράς;
Η κατάσταση θ’ αρχίζει να αλλάζει όταν ο κόσμος πειστεί ότι υπάρχει άλλη οδός εξόδου από την κρίση και αρχηγός που θα ηγηθεί της αποστολής. Μέχρι τώρα όμως, πολλοί έθεταν το εξής ερώτημα, με την βοήθεια και της κυβερνητικής προπαγάνδας: Θέλει να κυβερνήσει τώρα ο Σαμαράς;
Η εκτίμησή μου είναι η εξής:
1.- Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. ήθελε πρώτα να διαμορφώσει κάποιες συμμαχίες εντός της Ε.Ε. Με την αρχική του θέση ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει (τότε που όλοι το θεωρούσαν ως αδήριτη ανάγκη) δικαιωμένη, από εδώ και στο εξής θα αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα, όπως έδειξε η τελευταία σύνοδος του ΕΛΚ. Αυτό θα ενισχύει την αξιοπιστία και την πρωθυπουργική του εικόνα.
2.- Γι αυτό χθες, έθεσε το πλαίσιο των επόμενων εκλογών. Είπε ένα ξεκάθαρο όχι στα σενάρια συγκυβέρνησης, απέρριψε τις θεωρίες της «πολυκατοικίας» και έδειξε αποφασισμένος να ζητήσει ισχυρή εντολή διακυβέρνησης από μια νέα κοινωνική πλειοψηφία. Με άλλα λόγια ο στόχος του είναι η αυτοδυναμία.
3.- Τις επόμενες ημέρες θα παρουσιάσει τη δική του πρόταση εξόδου της χώρας από την κρίση. Έτσι, θα μπορεί πλέον να κάνει προγραμματική αντιπολίτευση. Και θα βρίσκει ευήκοα ώτα, με πανθομολογούμενη την αποτυχία του μνημονίου. Και ο κόσμος θα είναι πιο έτοιμος ν΄ ακούσει απ’ ότι πέρσι το Καλοκαίρι.
4. – Ο αντιπολιτευτικός λόγος θα γίνει οξύτερος. Τα πρώτα δείγματα άρχισαν ήδη να αποκαλύπτονται (οι αιχμηρές ανακοινώσεις Μιχελάκη, η …θεωρία του «λαγού», οι χθεσινές ξεκάθαρες τοποθετήσεις, η ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για την ακρίβεια κ.λ.π)
5.- Μετά το «Ζάππειο ΙΙ», θεωρώ ότι ο κ. Σαμαράς θα επιδιώξει μια κατά μέτωπον αντιπαράθεση με τον Παπανδρέου, που θ’ αποτελέσει την αφετηρία των εκλογών.
6.- Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. θα ξεκινήσει μια εκστρατεία ενημέρωσης της κοινής γνώμης όμοια με τη νικηφόρα πορεία του προς την ηγεσία της Ν.Δ.
Παιχνίδια με την ημερομηνία των εκλογών
Και οι εκλογές: Οι εκλογές αποτελούν προνομία του πρωθυπουργού, άρα εκείνος θα επιλέξει τον χρόνο.
Σήμερα ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπος με το δίλημμα που βασάνιζε τον κ. Καραμανλή, τέτοια εποχή το 2009. Οσο απομακρύνει την ημερομηνία των πρόωρων εκλογών, τόσο ενισχύει τις πιθανότητες της ήττας του! Αρα, η λογική λέει να προκηρύξει σύντομα εκλογές!
Εδώ συμπίπτει και ο κ. Σαμαράς! Για διαφορετικούς, όμως, λόγους! Ο κ. Σαμαράς γνωρίζει ότι όσο αργότερα έρθει στην εξουσία, τόσο χειρότερη και ενδεχομένως μη αναστρέψιμη θα είναι η κατάσταση της οικονομία! Αρα και αυτός θέλει σύντομα εκλογές, άσχετα αν δεν το λέει δημοσίως! Γιατί; Μα για να μην τις χρεωθεί επειδή ο κόσμος δεν ζητάει ακόμα εκλογές! Και εδώ επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: ο κόσμος δεν ζητάει εκλογές επειδή δεν έχει πειστεί ότι υπάρχει καλύτερη εναλλακτική πρόταση!
Και ένα τελευταίο ερώτημα: Με τι κριτήρια θα αποφασίσει ο κ. Παπανδρέου τις εκλογές; Με ένα και μοναδικό: την προσωπική του διάσωση!
Ό κ. Παπανδρέου έχει ένα ανυπέρβλητο μειονέκτημα. Εδώ που οδήγησε τα πράγματα, θα επενδύει στο φόβο.
Ο κ. Σαμαράς στην ελπίδα.
Και η ελπίδα πάντα επικρατεί του φόβου.
antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου