Eπισήμως, για την κυβέρνηση η προοπτική της συμφωνίας για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας παραμένει ανοιχτή, και δη εν συνόλω – δηλαδή, συμπεριλαμβανομένου και του θερμού θέματος της μισθοδοσίας των κληρικών. «Εμείς, αυτό που κάνουμε είναι να επιχειρούμε...
να επαναφέρουμε στην ατζέντα του διαλόγου την πρόταση συμφωνίας στο σύνολό της» ήταν το μήνυμα που έστειλε στην τελευταία του συνέντευξη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, για να προσθέσει αμέσως μετά ότι εν τέλει «αυτός που αποφασίζει κάθε φορά είναι ο νομοθέτης». Κοινώς, για να υπενθυμίσει – έστω και σε πολύ πιο χαμηλούς τόνους πλέον – την βούληση και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να κλείσει την μεγάλη, ιστορική εκκρεμότητα.
Ανεπισήμως, όλα είναι πιθανά όσο και… απίθανα. Και παρ’ ότι όντως τις τελικές αποφάσεις τις παίρνει ο νομοθέτης, το βέβαιο είναι πως στην προκειμένη περίπτωση δεν προτίθεται, και δεν θα τις πάρει μονομερώς. Ο ίδιος ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ήταν επίσης εκείνος που απέκλεισε αυτό το ενδεχόμενο – «αυτό το οποίο επιδιώκουμε», είπε, «είναι να εξαντλήσουμε τα περιθώρια του διαλόγου και να φτάσουμε με συναίνεση σε αμοιβαία επωφελείς αποφάσεις» - ενώ ακόμη πιο σαφής ήταν ο υπουργός Παιδείας: «Πρέπει να συζητάμε τα θέματα όταν ωριμάζουν και όταν έχουμε κάτι επί της ουσίας και έγκυρα να πούμε», δήλωσε ο Κώστας Γαβρόγλου μετά την χθεσινή του συνάντηση με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, για να προσθέσει: «Ούτε βιασύνες άχρηστες, ούτε και παραπομπή στις καλένδες».
Με δεδομένο, δε, ότι αμφότεροι – τόσο ο κ. Γαβρόγλου όσο και ο κ. Ιερώνυμος – διαμήνυσαν σε όλους τους τόνους ότι καμία απόφαση δεν πρόκειται να ληφθεί ερήμην των κληρικών, είναι μάλλον καθαρό προς τα πού και πως επαναπροσδιορίζεται η στρατηγική της κυβέρνησης και της ηγεσίας της Εκκλησίας: Στην προσπάθεια να πειστούν οι ιερείς, και να συμπαρασύρουν κατ’επέκταση και τον σκληρό άξονα των Ιεραρχών, ότι το νέο μισθολογικό καθεστώς που προτείνεται δεν θα επηρεάσει στο παραμικρό την εργασιακή τους ασφάλεια. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται τόσο οι υποσχέσεις για συνταγματική κατοχύρωση της χρηματοδότησης της μισθοδοσίας του κλήρου, όσο και η δέσμευση πως στην κοινή επιτροπή διαλόγου Πολιτείας και Εκκλησίας που θα συσταθεί θα μετάσχουν και εκπρόσωποι των ιερέων.
Σε πολιτικούς όρους, τούτο σημαίνει ότι το Μαξίμου έχει ήδη επιλέξει τον «μη πόλεμο» με τον κόσμο της Εκκλησίας. Πρόκειται για μια επιλογή που υπαγορεύεται από δύο παράγοντες: Ο πρώτος είναι πως το σκληρό μέτωπο στην Ιεραρχία – και όχι μόνον – κατά του αρχιεπισκόπου αποδείχθηκε πολύ πιο ισχυρό απ’ ό,τι αρχικά εκτιμάτο. Το δεύτερο είναι πως «μια ανοιχτή σύγκρουση με τους παπάδες της γειτονιάς και της ενορίας μπορεί να μας κοστίσει πολιτικά περισσότερο και από το Mακεδονικό», όπως λέει χαρακτηριστικά κυβερνητικό στέλεχος. Την τελευταία αυτή διαπίστωση, άλλωστε, κομίζουν μαζικά στα υπουργικά γραφεία και στο Μαξίμου οι βουλευτές της περιφέρειας, όπου είναι πολύ πιο στενή η σχέση Εκκλησίας και ψηφοφόρων. Εάν σ’ αυτήν την πραγματικότητα προστεθεί και η δεδηλωμένη στήριξη του Πάνου Καμμένου στους ιερείς, και δη σε μια ιδιαίτερα λεπτή συγκυρία για την κυβερνητικής συνοχή, γίνεται προφανές το μέγεθος της πρόκλησης για το Μαξίμου.
Ως εκ τούτων, η οδός που θα ακολουθηθεί στο εξής είναι εκείνη του «εξαντλητικού διαλόγου» με όλες τις πλευρές – από τους κληρικούς και την Ιεραρχία έως την Εκκλησία της Κρήτης και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Κι εάν αυτός ο διάλογος δεν τελεσφορήσει, δεν πρόκειται να υπάρξουν μονομερείς αποφάσεις ούτε στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, ούτε σε εκείνο του εργασιακού status των κληρικών – ακόμη κι εάν έχουμε φθάσει στις εκλογές.
Τα ερωτήματα που τίθενται εδώ από τους πιο προβληματισμένους στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι δύο: Γιατί ο «εξαντλητικός διάλογος» δεν επιχειρήθηκε πριν από την ανακοίνωση του προσυμφώνου πρωθυπουργού και αρχιεπισκόπου, κι εάν η μερική τωρινή υπαναχώρηση θα αναιρέσει τελικά ή θα μεγεθύνει το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. ‘Η άλλως, υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που θεωρούν ότι αφού ήδη η κυβέρνηση ανέλαβε το πολιτικό ρίσκο και κόστος, η μόνη οδός που έχει είναι να κλείσει το κεφάλαιο του εκκλησιαστικού αποδεικνύοντας ότι τολμά τις τομές και τις ρήξεις στα μεγάλα ζητήματα. Και προσβλέποντας, αν μη τι άλλο, στην ανταμοιβή της από το προοδευτικό εκλογικό ακροατήριο. Πρόκειται για μια άποψη που σταθμίζεται σοβαρά στο Μαξίμου, αλλά μέχρι στιγμής δεν προκρίνεται – τουλάχιστον στην πιο «επιθετική» της εκδοχή.
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου