Ο Σαμαράς περιδιαβαίνει με τη συνοδεία του στην Ομόνοια και δηλώνει ότι θα απελευθερώσει τις πόλεις μας από τους Αντετοκούμπο. Ο Σαμαράς εξαπολύει τον Ξένιο Δέν-Δια για να καθαρίσει δρόμους και πλατείες από τους Αντετοκούμπο. Ο Σαμαράς κατασκευάζει στρατόπεδα για τους Αντετοκούμπο. Ο Σαμαράς στέλνει στο...
ικρίωμα το νόμο Ραγκούση που έδινε κάποια διέξοδο να γίνουν δεκτοί ως Έλληνες οι Αντετοκούμπο.
Και η τελική εικόνα: Ο Σαμαράς δέχεται στο Μαξίμου τους Αντετοκούμπο και ευχαριστεί τον Γιάννη που τιμάει τα εθνικά μας χρώματα!
Αυτό, κυρίες και κύριοι, δεν είναι απλή υποκρισία -και μην προσβάλλετε τους έντιμους υποκριτές. Αυτό είναι η πιο ακραία εφαρμογή της συνταγής "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Η χυδαιότητα μιας..
ιδιοτέλειας κρυμμένης πίσω από χαμόγελα και ελληνικές σημαίες -πάλι.
Ο Σαμαράς αγκαλιά με μια οικογένεια μαύρων -που πάει να πει ότι ούτε ακροδεξιός είναι ούτε με τον ρατσισμό ερωτοτροπεί ούτε έχει κάποιο πρόβλημα με το δέρμα των ανθρώπων. Κι ας έχει στείλει, τα αζήτητα τον νόμο Ραγκούση, το αντιρατσιστικό και χιλιάδες ανθρώπους που "φιλοξενούνται" πίσω από συρματοπλέγματα.
Ο Σαμαράς αυτοπροσώπως (μάλιστα!) έχει καταδικάσει δεκάδες χιλιάδες Αντετοκούμπο να διαβιούν μεταξύ παρανομίας και φόβου, καθιστώντας όνειρο άπιαστο την ελληνική υπηκοότητα. Αυτό που θα έπρεπε να είναι δικαίωμα για κάθε παιδί που γεννήθηκε ή που ζει και σπουδάζει στην Ελλάδα απονεμήθηκε στους Αντετοκούμπο ως ρουσφέτι. Ας είναι καλά τα καρφώματα του μικρού, που "βγάζει μάτια" στο μπάσκετ και έτσι γλίτωσε και δεν του έβγαλε τελείως τα μάτια η ελληνική πολιτεία. Έβαλε τέλος στην ταλαιπωρία του και τον έκανε draft στην ιθαγένεια, αφού τον είχε κάνει πρώτα βέβαια draft to ΝΒΑ.
Και η ατέλειωτη ουρά αγωνίας των άλλων παιδιών, κύριε Σαμαρά; Οι νέοι που διαπρέπουν στην έκθεση, στα μαθηματικά, στα ηλεκτρολογικά, στα υδραυλικά, αλλά δυστυχώς γι' αυτούς δεν είναι αθλητές επιπέδου; Τα παιδιά που αγαπούν την Ελλάδα και τη βλέπουν κάθε μέρα να τα αποδιώχνει; Αυτά έως πότε θα περνούν από τις φυλετικές εξετάσεις των νεοναζί, από τους φράχτες των κειμένων διατάξεων, από την ανάλγητη γραφειοκρατία, από τα αστυνομικά μπλόκα, ζητώντας να αναγνωριστεί το αυτονόητο: ότι είναι Έλληνες;
Αλλά τι ρωτάμε. Εδώ μιλάμε για τη φιγούρα σας, όχι για το δράμα τους...
Θανάσης Καρτερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου