Παρακολουθώ με αδιαφορία τον εμφύλιο που έχει ξεσπάσει από χθες στο ΠΑΣΟΚ κι όχι γιατί μ' ενοχλεί η σύγκρουση. Με ενοχλεί η αιτία της. Μοιάζει παράδοξο αλλά και οι δυο πλευρές έχουν άδικο.
Από τη μια, ο Ευάγγελος Βενιζέλος παριστάνει ότι νοιάζεται για... την ανανέωση του κόμματος κι επιχειρεί να πετάξει εκτός τα κορυφαία στελέχη που ίσως αργότερα τον αμφισβητήσουν.
Πώς μπορεί όμως να συγκροτηθεί και να λειτουργήσει μια κυβέρνηση συνεργασίας όταν θα...
...συμμετέχουν πολιτικά στελέχη μόνο από ένα κόμμα; Τι θα κάνουν οι τεχνοκράτες του ΠΑΣΟΚ σε κάθε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου; Θα παίρνουν "γραμμή" από τον Βενιζέλο για να απαντήσουν στον Μεϊμαράκη και στον Σαμαρά; Ποιος ευνοείται από αυτό; Μόνο ο μονάρχης Βενιζέλος ο οποίος μάλλον πρόσφατα ερωτεύτηκε τους τεχνοκράτες καθώς θυμίζω ότι δεν ήθελε την παραμονή Παπαδήμου.
Από την άλλη, ο αγώνας των "κορυφαίων" για ένα υπουργείο κάτι παραπάνω από προκλητικός. Λοβέρδος και Χρυσοχοϊδης δεν είχαν μέχρι χθες αμφισβητήσει τον Βενιζέλο, δεν είπαν ούτε μισή κουβέντα για την κατάντια του ΠΑΣΟΚ. Τον αμφισβήτησαν όταν είδαν τον κίνδυνο να μην συνεχίσουν να κυκλοφορούν με υπουργικό αυτοκίνητο. Αν κερδίσουν αυτή τη μάχη, θα τους αρκεί;.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου