Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012
"Τα πράγματα στην ξενιτιά είναι χειρότερα σήμερα απ' ότι το 50"
Δέσποινα Κωστορρίζου
- κ. Μακρή έχουμε γυρίσει για τα καλά στην ξενιτιά του 50;
Μακάρι να γυρνούσαμε στην ξενιτιά του 50. Αυτή τη φορά είναι ακόμη χειρότερα. Τότε μπορεί να μην βρίσκανε δουλειές επιπέδου αλλά... καλυπτόντουσαν άνθρωποι, οι οποίοι δεν είχαν συγκεκριμένα προσόντα, συγκεκριμένη τέχνη στα χέρια τους. Πήγαιναν σαν εργατικά χέρια, μπορεί να ήταν κακοπληρωμένοι, αλλά ένα κομμάτι ψωμί το βρίσκανε και κάλυπταν μια ανάγκη. Το βλέπω κυρίως τεχνοκρατικά.
- Σήμερα τι γίνεται;
Σήμερα δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει αυτό είναι μια άλλη εποχή. Ζητάνε ανθρώπους οι οποίοι έχουν γνώσεις, τεχνική κατάρτιση σε κάποια επαγγέλματα. Οι χώρες δεν κάνουν αυτές τις μαγικές μεταναστεύσεις που γινόντουσαν παλιά, οι οποίες άλλωστε κι όταν τις θέλουν τις καλύπτουν με πακιστανούς. Απ' το Πακιστάν πάνε χιλιάδες στις Αραβικές χώρες ως φθηνά εργατικά. Δεν θα πάρουν τον Έλληνα με τίποτα όσο φτηνός και να θέλει να γίνει.
- Ποιες είναι οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρεί κάποιος σήμερα;
Σου ζητάει καταρχήν ένα ηλικιακό όριο των 45 ετών. Αγγλικά σε επίπεδο απλής συνεννόησης, στοιχειώδους συνεννόησης για να μπορείς να μπεις μέσα στην κοινωνία. Η επόμενη και ουσιαστικότερη για μένα είναι το επάγγελμα. Τα επαγγελματικά προσόντα. Αν τα επαγγελματικά σου προσόντα έχουν ζήτηση θα μπορέσεις να πας αλλιώς όχι.
- Και ποια προσόντα έχουν περισσότερη ζήτηση;
Στο εξωτερικό δουλεύουν με διαφορετικό τρόπο. Τα κράτη προγραμματίζονται. Στοχεύουν. Διαλέγουν ποιες είναι οι ουσιαστικότερες ανάγκες, ποιες είναι οι κατευθύνσεις που θα δώσουν. Για παράδειγμα η Αυστραλία δίνει – γιατί κάθε τόσο αλλάζουν τα δεδομένα – έχει δώσει μεγάλη έμφαση στον τομέα της τεχνολογίας.
- Οι προορισμοί; Τι διαλέγουν τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένοι;
Προορισμοί μεγάλης ζήτησης είναι η Αυστραλία και ο Καναδάς. Κάποιοι τους διαλέγουν ιδιαίτερα επειδή εκεί έχουν συγγενείς, φίλους. Οι Έλληνες ως επί το πλείστον είναι προσανατολισμένοι προς την Αυστραλία. Οι Πακιστανοί όλοι αυτοί ζητάνε Καναδά με το όνειρο της Αμερικής.
- Σε σύγκριση με το 50 τι άλλο έχει αλλάξει;
Το μέσο μεταφοράς. Είναι το αεροπλάνο το φθηνότερο σήμερα.
- Οι υποψήφιοι πελάτες – μετανάστες τι σας λένε; Ποια είναι η πρώτη τους κουβέντα όταν έρχονται στο γραφείο σας;
Οι Έλληνες είμαστε και λιγάκοι ψευτοπερήφανοι. Δεν σου λένε ανοιχτά ότι έχουν ανάγκη.
- Και άντρες και γυναίκες φεύγουν;
Εγώ βλέπω τις γυναίκες πολύ πιο συγκροτημένες, αποφασισμένες και κατασταλαγμένες. Οι άντρες είναι πιο συναισθηματικοί.
- Ποιες κατηγορίες τώρα ανθρώπων της χώρας μας επιλέγουν να μεταναστέψουν;
Θα σας εντυπωσιάσει αν σας πω ότι επιλέγουνε και άνθρωποι οι οποίοι έχουν συγκροτημένες δουλειές και φεύγουνε; Αυτό είναι το πιο άσχημο ότι χάνονται δουλειές απ' την Ελλάδα. Δεν είναι μόνο εκείνοι που έχουν ανάγκη. Φεύγουν άνθρωποι με δουλειές.
- Και ποιοι δεν έχουν ελπίδα στην ξενιτιά;
Ελπίδα δεν έχει όποιος είναι απελπισμένος. Κι εδώ μπορούμε να κάνουμε πράγματα, αλλά δεν θέλουμε να τα κάνουμε. Δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε. Είμαστε ανοργάνωτοι. Μας λείπουν οι διορθωτικές κινήσεις.
- Η διαδικασία που ακολουθείτε για να μεταναστεύσει κάποιος; Συμπληρώνουν κάποιο έντυπο;
Συμπληρώνουν κάποια έντυπα για να δούμε τις δυνατότητές τους. Μπορεί ο ίδιος να μην έχει δικαίωμα να φύγει και να το μάθεις πάνω στη συζήτηση.
- Και σε πόσο καιρό μπορεί να φύγει κάποιος;
Δουλεύουμε ένα σύστημα με το οποίο κοιτάζουμε να βρούμε δουλειά στον άνθρωπο και να του γίνει πρόσκληση από εταιρεία. Όταν του γίνει η πρόσκληση ταυτόχρονα ετοιμάζονται τα χαρτιά και μπορεί να φύγει σε 2-3 μήνες.
- Και εκεί; Τους περιμένει κάποιος δικός σας άνθρωπος;
Είναι το κράτος οργανωμένο. Υπάρχουν εθελοντές να σε βοηθήσουν. Υπάρχει αίσθημα κοινωνικότητας.
metrogreece.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου