Και βέβαια δεν φταίει το ΙΚΕΑ και το κάθε ΙΚΕΑ αλλά εμείς που ως καταναλωτές επιτρέπουμε να διαλύεται η τοπική παραγωγή και να συμβάλλουμε στην παγκόσμια εξαθλίωση. Αυτή είναι η αλήθεια συμπολίτες. Οφείλουμε να ξυπνήσουμε όμως, ακόμα και τώρα υπάρχει χρόνος.
Να τη και η ανάκαμψη! Έρχεται!
Αχ και να να ήταν... αλήθεια αυτό – χαρές και πανηγύρια που θα έκανε πολύς κόσμος, που ποτέ στη ζωή του δεν πάλεψε για τίποτα, και ούτε σκόπευε να το κάνει μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης. Θα ήταν πράγματι υπέροχο οι κεφαλαιοκράτες να επένδυαν τα κεφάλαια τους στη Δύση, να βρει δουλειά ο κόσμος, κάπως σαν το Θεό που έριξε το “μάνα εξ ουρανού” στους πεινασμένους Εβραίους. Άλλωστε, ο κεφαλαιοκράτης όντως “είναι ο Θεός” στη σκέψη πολλών ανθρώπων σήμερα, και αν είμαστε “καλά παιδιά” θα μας ανταμείψει.
Και να που όντως “μας ανταμείβουν” αν είμαστε καλά παιδιά! Εδώ μια είδηση από το salon.com:
Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στην κίνηση των κεφαλαιοκρατών να μεταφέρουν την παραγωγή, την οποία ελέγχουν εντελώς ολιγαρχικά, σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, κτλ, όπου μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα δικά τους κέρδη σε βάρος των εργατών.
Έχουμε όμως επίσης πει ότι θα ξανάρθει ανάπτυξη στη Δύση, τουλάχιστον αυτό θα ήθελαν, αν και όταν οι εργάτες της Δύσης δεχτούν να “κινεζοποιηθούν” όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε να βγάζουν το επιθυμητό κέρδος οι κεφαλαιοκράτες.
Όπως λοιπόν μας λέει το salon.com στο παρακάτω άρθρο του, η γνωστή εταιρεία επίπλων ΙΚΕΑ αποφάσισε να επενδύσει όχι στη Σουηδία όπου είναι η έδρα της, αλλά…στην Αμερική.
Ο λόγος είναι ότι στη Σουηδία οι εργάτες έχουν μεγαλύτερους μισθούς, άδειες, επιδόματα, είναι οργανωμένοι σε συνδικάτο, κτλ. Η “αχαριστία” και η “ασέβεια” που επέδειξαν απέναντι στο “Θεό” τους (τον εργοδότη τους) εννοείται πως έπρεπε να τιμωρηθεί αναλόγως, και έτσι η διοίκηση της ΙΚΕΑ αποφάσισε να φτιάξει ένα εργοστάσιο αλλού, όπου οι εργάτες είναι πιο “ενάρετοι” από τους “καλομαθημένους” εργάτες στη Σουηδία.
Ως εδώ η ιστορία είναι γνωστή, καθώς αυτά τα βλέπουμε καθημερινά εδώ και χρόνια. Η “έκπληξη” στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν και προφανώς πρόκειται -προς το παρόν- για “μεμονωμένο περιστατικό”, είναι πως η ΙΚΕΑ επέλεξε να πάει…στις ΗΠΑ, όχι στην Κίνα ή την Ινδία. Και αυτό διότι πλέον οι εργάτες στην Αμερική έχουν αρχίσει να δέχονται πολύ χαμηλούς μισθούς, part-time εργασία, κτλ.
Ας δούμε ένα απόσπασμα από το άρθρο του salon.com:
Ikea seems to be treating its American workers at a furniture plant in Danville, Virginia a good deal worse than it does its Swedish workers back at home.
Laborers in Swedwood plants in Sweden produce bookcases and tables similar to those manufactured in Danville. The big difference is that the Europeans enjoy a minimum wage of about $19 an hour and a government-mandated five weeks of paid vacation. Full-time employees in Danville start at $8 an hour with 12 vacation days — eight of them on dates determined by the company.
What’s more, as many as one-third of the workers at the Danville plant have been drawn from local temporary-staffing agencies. These workers receive even lower wages and no benefits, employees said.
Swedwood’s Steen said the company is reducing the number of temps, but she acknowledged the pay gap between factories in Europe and the U.S. “That is related to the standard of living and general conditions in the different countries,” Steen said.
Η κατάσταση περιπλέκεται όταν οι εργάτες στο εργοστάσιο της Αμερικής προσπάθησαν να οργανωθούν σε σωματείο – τότε η ΙΚΕΑ έφερε μια εταιρεία που ειδικεύεται…στο να μπλοκάρει τη δημιουργία-λειτουργία εργατικών σωματείων. Στη Σουηδία, το δικαίωμα για να δημιουργούν οι εργάτες σωματείο είναι κατακτημένο, και δεν τολμούν να το αμφισβητήσουν οι εργοδότες. Στις ΗΠΑ όμως, οι κατακτήσεις του παρελθόντος χάνονται, καθώς οι εργάτες έχουν πάψει να παλεύουν (που είναι οι εργάτες που στο Σικάγο, έναν αιώνα πριν έδωσαν και το αίμα τους για το 8ωρο; ).
Το διάγραμμα αφορά τις ΗΠΑ – η πτώση των εργατικών αγώνων είναι εμφανής
Και αφού οι εργάτες δεν οργανώνονται σε σωματεία, οι εργοδότες επελαύνουν, και έτσι η ΙΚΕΑ στις ΗΠΑ προσπαθεί να σταματήσει την ίδρυση σωματείου. Ας δούμε σχετικό άρθρο των LA Times:
When home furnishing giant Ikea selected this fraying blue-collar city to build its first U.S. factory, residents couldn’t believe their good fortune.
Beloved by consumers worldwide for its stylish and affordable furniture, the Swedish firm had also constructed a reputation as a good employer and solid corporate citizen.
State and local officials offered $12 million in incentives. Residents thrilled at the prospect of a respected foreign company bringing jobs to this former textile region after watching so many flee overseas.
But three years after the massive facility opened here, excitement has waned. Ikea is the target of racial discrimination complaints, a heated union-organizing battle and turnover from disgruntled employees.
Workers complain of eliminated raises, a frenzied pace and mandatory overtime. Several said it’s common to find out on Friday evening that they’ll have to pull a weekend shift, with disciplinary action for those who can’t or don’t show up.
Some of the Virginia plant’s 335 workers are trying to form a union. The International Assn. of Machinists and Aerospace Workers said a majority of eligible employees had signed cards expressing interest.
In response, the factory — part of Ikea’s manufacturing subsidiary, Swedwood — hired the law firm Jackson Lewis, which has made its reputation keeping unions out of companies. Workers said Swedwood officials required employees to attend meetings at which management discouraged union membership.
The dust-up has garnered little attention in the U.S. But it’s front-page news in Sweden, where much of the labor force is unionized and Ikea is a cherished institution. Per-Olaf Sjoo, the head of the Swedish union in Swedwood factories, said he was baffled by the friction in Danville. Ikea’s code of conduct, known as IWAY, guarantees workers the right to organize and stipulates that all overtime be voluntary. (αυτά όμως μόνο στη Σουηδία, όπου “δεν τους παίρνει” να κάνουν κάτι άλλο. Ο κακομοίρης ο ηγέτης του εργατικού συνδικάτου του σουηδικού εργοστασίου προφανώς δυσκολεύεται να κατανοήσει ότι η ΙΚΕΑ κατά βάθος ΔΕ θέλει σωματεία και υψηλούς μισθούς, γι’ αυτό και μεταφέρει την παραγωγή αλλού άλλωστε)
Θέλετε ανάπτυξη; “Κινεζοποιηθείτε”!
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/04/h.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου