Η οργάνωση της Χρυσής Αυγής ιδρύθηκε από το Νίκο Μιχαλολιάκο το 1980 και άρχισε να αναπτύσσει ουσιαστικά δράση στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα. Το 1993 έλαβε τη νομική μορφή κόμματος και ξεκίνησε να συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες. Μάλιστα, το...
2010 εξέλεξε για πρώτη φορά δημοτικό σύμβουλο στο Δήμο Αθηναίων, ενώ από το 2012 έχει συνεχή παρουσία στο Κοινοβούλιο. Σήμερα, η ηγεσία και πολυάριθμα στελέχη του νεοναζιστικού μορφώματος είναι υπόδικα για μια σειρά εγκλημάτων, όπως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η επίθεση σε μέλη του ΠΑΜΕ και η απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος Αιγύπτιων ψαράδων στο Πέραμα. Βαρύνονται, επίσης, για σύσταση, συμμετοχή και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.
Από πού προκύπτει όμως η κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης; Το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί με μία σειρά επιχειρημάτων.
Η απλή ανάγνωση του καταστατικού του «Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή» (που έχει ήδη αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της προκαταρκτικής έρευνας της δίκης) αποδεικνύει ότι αυτή λειτουργεί με στρατιωτική δομή και κάθετη ιεραρχία, η οποία διαπνέεται από την «Αρχή του Αρχηγού», το χιτλερικό «Führerprinzip». Σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού, οι επιταγές του αρχηγού είναι αδιαπραγμάτευτες και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τις αγνοήσει, εφόσον όλα τα μέλη έχουν δώσει όρκο τιμής σε εκείνον.
Ήδη από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας της μέχρι σήμερα, η Χρυσή Αυγή δραστηριοποιείται στο δρόμο, με συνεχείς επιθέσεις εναντίον μεταναστών και προσφύγων, με κηρύγματα μίσους και εξύμνηση της φασιστικής ιδεολογίας. Τις δράσεις αυτές αναλαμβάνουν τα περίφημα «τάγματα εφόδου», επίλεκτες ομάδες κρούσης, πανομοιότυπες με εκείνες που χρησιμοποιούσε ο Χίτλερ στη ναζιστική Γερμανία. Τα μέλη των ταγμάτων εφόδου παρακολουθούν εκπαίδευση, ανάλογη των ειδικών δυνάμεων του στρατού, ώστε να φέρουν σε πέρας τα εγκλήματα που σχεδιάζονται από την ηγεσία, θύματα των οποίων είναι συνήθως άνθρωποι διαφορετικής εθνικότητας ή θρησκευτικών πεποιθήσεων, lgbtqi+ άτομα, αλλά και όσοι/ες ανήκουν στον χώρο της Αριστεράς ή της αναρχίας, στόχευση που μαρτυρά τις εθνικοσοσιαλιστικές καταβολές του μορφώματος.
Το «εγκληματικό προφίλ» της οργάνωσης επιβεβαιώνεται αναμφισβήτητα από τη δράση αυτών των ταγμάτων εφόδου. Ενέδρες, τραμπουκισμοί, πογκρόμ σε λαϊκές αγορές και κάθε είδους επιθέσεις, πάντα με ρατσιστικά κίνητρα και κριτήριο τη «διαφορετικότητα» του θύματος. Τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν φυσικά η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, μετανάστη πακιστανικής καταγωγής, στα Πετράλωνα, και η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, αμφότερες το 2013.
Μία οργάνωση που εχθρεύεται ανοικτά το δημοκρατικό πολίτευμα και ασπάζεται τον φασισμό, που θεωρεί ανθρώπινες υπάρξεις με διαφορετικά χαρακτηριστικά ως ανάξιες ζωής και δικαιωμάτων, που σπέρνει με τον δημόσιο λόγο της το μίσος, που έχει ως καταστατικό σκοπό την τέλεση εγκλημάτων και την εξαφάνιση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων, δεν μπορεί παρά να καταδικαστεί σε όλα τα επίπεδα ως εγκληματική.
Για αυτόν το λόγο, η έκβαση της δίκης της Χρυσής Αυγής έχει τεράστια σημασία. Στον κατάλογο των κατηγορουμένων περιλαμβάνεται η ηγεσία και ολόκληρη η Κοινοβουλευτική της Ομάδα, με την κατηγορία για σύσταση, συμμετοχή και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, μαζί με επιμέρους αξιόποινες πράξεις που έχουν διαπραχθεί από κατώτερα στελέχη και μέλη, πάντα υπό την καθοδήγηση των «ανωτέρων».
Η διαδικασία, που βρίσκεται πλέον «στην αρχή του τέλους της», πρέπει να καταλήξει αυτονόητα στη συντριπτική καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν θα σημάνει αυτόματα την ήττα των ιδεών που πρεσβεύει η νεοναζιστική συμμορία, ούτε οι προηγούμενες όμοιές της, ούτε οι πιθανές επόμενες. Ο φασισμός, ο ρατσισμός, η ακροδεξιά, πρέπει πρωτίστως να καταδικαστούν στη συνείδηση του κόσμου, μέσα από την πάλη σε κάθε κοινωνικό χώρο. Ας είναι η θεσμική καταδίκη της Χρυσής Αυγής η αρχή για την ολική αποδόμηση των νοσηρών και δηλητηριωδών αντιλήψεων του φασισμού.
Ιωάννα Καρδούλια
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου