Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Γραμμή παραπλάνησης


Στην αυτονόητη πρόταση Τσίπρα να καθοριστεί η ημερομηνία εκλογών και να συμφωνηθεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ώστε να μην κακοφορμήσει η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, ο Σαμαράς απάντησε επικαλούμενος τις αγορές που δεν θέλουν εκλογές!
Από χθες, διαισθανόμενη τα αδιέξοδά της, η κυβέρνηση λανσάρει τον ισχυρισμό ότι έως τις 8 Δεκεμβρίου θα έχουν ληφθεί οι αποφάσεις για την επόμενη μέρα της Ελλάδας. Συνεπώς δεν είναι χρόνος για εκλογές, όταν μάλιστα αυτές υποκρύπτουν και περιπέτεια!Αντιπαρερχόμεθα το "επιχείρημα" σύμφωνα με το οποίο η κορυφαία δημοκρατική διαδικασία, αυτή με την οποία προκύπτει η νομιμοποίηση και η νομιμότητα των κυβερνήσεων, συνιστά παγίδα για τον λαό. Η σύγχρονη "Πεφωτισμένη Δεσποτεία", αυτή που κυβερνά ερήμην της Βουλής και με επίκληση της υπέρτατης αρχής των πιστωτών, είναι συνεπής προς την ετερόφωτη εξουσία της.
Είναι όμως παραπλανητική η διοχέτευση του χρονοδιαγράμματος. Υπάρχουν τρία στάδια στη "διαπραγμάτευση" που υποτίθεται ότι κάνει η κυβέρνηση. Το πρώτο αφορά την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και αποτελεί αντικείμενο της περιβόητης Αξιολόγησης της τρόικας. Τα αποτελέσματά της θα πρέπει να ανακοινωθούν έως τις αρχές Δεκεμβρίου, δηλαδή πριν από το τέλος του έτους, οπότε αλλάζει το σχήμα της τρόικας.
Το δεύτερο στάδιο αφορά τη συμφωνία με την παράλληλη πιστωτική γραμμή, δηλαδή την εξασφάλιση της δυνατότητας για νέα χρηματοδότηση της χώρας από τροϊκανής εμπνεύσεως σχήματα. Κι αυτή "η γραμμή" προϋποθέτει την εφαρμογή των παλαιών δεσμεύσεων, αλλά και την ανάληψη νέων. Κι όταν λέμε δεσμεύσεων, εννοούμε άλλες 5,5 χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο έως το τέλος Δεκεμβρίου, την περικοπή των συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου, την έναρξη των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, την περικοπή του μισθολογίου στο Δημόσιο, την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, ασφαλιστικό (μίνι ή μάξι...), ομαδικές απολύσεις κ.ά. Αυτή είναι η πραγματική ατζέντα την οποία επιχειρεί η κυβέρνηση να συγκαλύψει με ασάφεια και αοριστίες περί της επόμενης μέρας, η οποία, διατηρουμένου του Μνημονίου, ισοδυναμεί με τη... σημερινή μέρα!
Το τρίτο στάδιο αφορά τη ρύθμιση του χρέους. Η έναρξη της συζήτησης αυτής προϋποθέτει συμφωνία για το αν είναι βιώσιμο το χρέος. Η κυβέρνηση επιδιώκει πιστοποιητικό βιωσιμότητας. Με την κίνησή της αυτή υπονομεύει την όποια αξιόπιστη διαπραγμάτευση. Η ρύθμιση του χρέους, έστω και με την οπτική της κυβέρνησης, δηλαδή με κάποια επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων, δεν είναι θέμα του βραχέος χρόνου, μέχρι τις προεδρικές εκλογές. Για να μην καταντήσει μια σικέ διαδικασία αποδοχής των τετελεσμένων που επιβάλλουν οι δανειστές, πρέπει να συναρτηθεί με την αμοιβαιοποίηση του ευρωπαϊκού χρέους. Αυτή την αλήθεια είχε παραδεχθεί προσφάτως ο Κ. Σημίτης, αλλά για λόγους προεκλογικής δημαγωγίας την ξεχνούν οι δίδυμοι της εξουσίας.
Η συνολική ρύθμιση του χρέους προϋποθέτει ισχυρή κυβέρνηση. Οποιαδήποτε μερική και αποσπασματική ρύθμιση, οποιοδήποτε μπάλωμα θα δυσχεράνει ή και θα απομακρύνει τη συνολική λύση επιδεινώνοντας την κατάσταση της χώρας. Αυτά τα αυτονόητα επιχειρεί να προσπεράσει ο Σαμαράς με προσχήματα περί επικείμενης λύσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: