Για τους πολιτικούς ηγέτες, τους αναλυτές και τα μεγάλα μέσα «ενημέρωσης» της Δύσης δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία: στον εμφύλιο της Ουκρανίας για όλα φταίει ο κακός Πούτιν. Αυτός ξεκίνησε τον...
πόλεμο, αυτός έριξε το μαλαισιανό αεροπλάνο, αυτός οδηγεί τον κόσμο όλο στη νέα κρίση. Αρκεί μια γρήγορη ματιά στο εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους του Time, για να συλλάβει κάποιος σε όλο το… στρατηγικό βάθος της τη νέα ρητορική: σε ένα κατακόκκινο φόντο, ένας Βλαδίμηρος περπατά βλοσυρός, απειλητικός, σχηματίζοντας δίπλα του τη σκιά του μοιραίου Boeing. Από πάνω του ένας «ξερός» τίτλος, που δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης: «Ψυχρός Πόλεμος ΙΙ». Και ο υπότιτλος: «Η Δύση χάνει στο επικίνδυνο παιχνίδι του Πούτιν».
Προσέξτε περιγραφή που κάνει στο βασικό άρθρο ο Σάιμον Σούστερ: «Κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιουλίου στην Ανατολική Ουκρανία, εκατοντάδες σοροί κείτονται σαπίζοντας, ενώ ρωσόφιλοι αυτονομιστές, ορισμένοι από αυτούς μεθυσμένοι, υψώνουν τα όπλα τους για να κρατήσουν μακριά τους παρατηρητές της Ε.Ε. Ενα σκάφος της Malaysia με 298 ψυχές ανατινάχτηκε στον αέρα, προφανώς από αυτονομιστές, ενώ οι νεκροί έπεφταν από τον ουρανό σε μια φρικτή καταιγίδα. Μια φωνή και μόνο θα μπορούσε να βάλει ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορία. Αλλά ο Βλαντιμίρ Πούτιν απλά κούνησε το δάχτυλο προς την ουκρανική κυβέρνηση και κατ’ επέκταση στους Δυτικούς συμμάχους της (…)».
«Ο Πούτιν», γράφει ο Σούστερ στο ψυχροπολεμικό –κυριολεκτικά– κείμενό του, «προελαύνει ανενόχλητος… Στόχος του είναι να διασπάσει περισσότερο την Ευρώπη, να σκίσει την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και να αποκαταστήσει τη ρωσική ισχύ και επιρροή σε όλο τον κόσμο. Ο “τσάρος” του 21ου αιώνα έχει αναπτύξει τέλεια τη σκοτεινή τέχνη τού να δημιουργεί προβλήματα που μόνο εκείνος μπορεί να λύσει, ούτως ώστε οι Δυτικοί ηγέτες να εμφανίζονται συνεχώς να τον “προειδοποιούν”, χωρίς όμως να είναι σε θέση να τον σταματήσουν (…)».
Και καταλήγει: «Μπορεί η Δύση να σταματήσει ένα πρόσωπο που είναι αποφασισμένο να ακολουθήσει τις θλιβερές συνήθειες των τσάρων και των Σοβιετικών ηγετών; Ο Πούτιν δεν ανησυχεί όταν παρατηρεί τις δυνάμεις που ευθυγραμμίζονται εναντίον του. Ο Ομπάμα, ως ηγέτης ενός έθνους κουρασμένου από τον πόλεμο, έχει αυτοαποκλειστεί από όλες τις στρατιωτικές επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της παροχής όπλων στην Ουκρανία. Η Ευρώπη είναι υπερβολικά διχασμένη και υπερβολικά εξαρτημένη από τον ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό για να προκαλέσει οποιαδήποτε διαρκή ρήξη στις σχέσεις με τη Μόσχα».
Από την ολομέτωπη επικοινωνιακή επίθεση δεν θα μπορούσε να λείπει και ο διάσημος οργανικός διανοούμενος της πολεμοκαπηλίας, ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί. Την ίδια μέρα που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ… κατάπινε τα λόγια του, ο Λεβί με άρθρο του στους New York Times κατηγορούσε ευθέως τον Πούτιν για την κατάρριψη: «Ο Πούτιν πήρε κακούργους, ληστές, βιαστές και πρώην κατάδικους και βάνδαλους και τους μετέτρεψε σε παραστρατιωτική δύναμη. Σε αυτό το σινάφι των πειρατών ο Ρώσος πρόεδρος παρέδωσε ένα τρομακτικό οπλοστάσιο για να παίξουν, όπως τα παιδιά παίζουν με τα πυροτεχνήματα». Τα συμπεράσματα, δικά σας.
Η αυτοκρατορία του καλού… αντεπιτίθεται
Τι πρέπει λοιπόν να κάνει η… αθώα του αίματος (και στην Ουκρανία) Δύση για να σταματήσει τον «κακούργο» Πούτιν και τους αιμοβόρους, μεθύστακες Ρωσ(όφων)ους «κατσαπλιάδες» του; Στο ερώτημα απαντά, με άρθρο του στην εφημερίδα New York Daily News, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον: αφού πρώτα κατηγορεί τη Ρωσία ότι επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει ένα κυρίαρχο κράτος, να παραβιάσει την εδαφική του ακεραιότητα και να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει κακοποιούς παραστρατιωτικούς, επισημαίνοντας ότι η διεθνής κοινότητα πλήρωσε το τίμημα με την κατάρριψη του μαλαισιανού Μπόινγκ στην ανατολική Ουκρανία, ο Κάμερον ζητά ευθέως από την Ε.Ε. να επιβάλει αυστηρότερες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και, μεταξύ άλλων, να απαγορεύσει την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού στη Μόσχα.
Η συντριβή του αεροσκάφους της Malaysian Airlines «πρέπει να αποδειχτεί καταλυτική», ώστε «να αλλάξει η προσέγγιση απέναντι στη Ρωσία και να τερματιστεί η σύγκρουση στην Ουκρανία», γράφει ο «πολύς» Κάμερον. «Ενα οικονομικό πλήγμα στη Ρωσία θα έχει κάποιες επιπτώσεις και στις δικές μας οικονομίες. Αλλά η μοναδική γλώσσα που μπορεί να καταλάβει η Ρωσία είναι τα αυστηρά οικονομικά μέτρα (…). Ηρθε η στιγμή να κάνουμε αισθητή την εξουσία, την επιρροή μας και τα μέσα που διαθέτουμε. Μαζί με την Αμερική, η Ευρώπη πρέπει να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να εναντιωθεί στη Ρωσία και να δώσει τέλος στη σύγκρουση στην Ουκρανία προτού χαθούν και άλλες αθώες ζωές», καταλήγει ο Κάμερον.
Τι σιγουριά! Τι αποφασιστικότητα! Ακούγοντας αυτές τις μέρες τον Ομπάμα, τον Μπάιντεν, τον Κέρι, τον Κάμερον και τους ανά τον κόσμο «δορυφόρους» τους, σου φεύγει αμέσως οποιαδήποτε αμφιβολία για τον πραγματικό σκηνοθέτη του ουκρανικού δράματος. Είναι άλλωστε γνωστό τοις πάσι ότι η Αμερική και οι ισχυρές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καμία σχέση δεν είχαν με το αιματοβαμμένο πραξικόπημα που έριξε πέρσι την εκλεγμένη κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, ούτε με την κατάληψη της εξουσίας από μια λυκοσυμμαχία ακραίων εθνικιστικών κομμάτων, γεμάτη με νοσταλγούς των Waffen SS, ούτε με την άγρια δολοφονία δεκάδων άοπλων διαδηλωτών στο Κίεβο και την Οδησσό.
Ο Πούτιν φταίει που οι εκλεκτοί της Δύσης Γιάτσενιουκ και Ποροσένκο διεξάγουν εδώ και ενάμιση μήνα μια άγρια «εκκαθαριστική επιχείρηση» στην εξεγερμένη ανατολική Ουκρανία, καταστρέφοντας με βαρέα όπλα πόλεις, όπως το Σλαβιάνσκ, και πολιορκώντας ασφυκτικά πόλεις γεμάτες με εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους, ρωσόφωνους και μη, όπως το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ. Και, φυσικά, δεν το συζητάμε, ο Πούτιν έριξε το Μπόινγκ και μαγάρισε τις σορούς των αθώων τουριστών: αλλά, βέβαια, τα καμένα από τις βόμβες και τις οβίδες γυναικόπαιδα του Σλαβιάνσκ και οι σφαγμένοι του Μαΐου στην Οδησσό δολοφονήθηκαν νόμιμα, με τον πρέποντα σεβασμό και αξιοπρέπεια…
Το γεγονός ότι εν μέσω της περιβόητης διεθνούς έρευνας για τα αίτια της συντριβής, που υποτίθεται ότι εμπόδιζαν ο Πούτιν και οι υπάκουοι σ’ αυτόν αντάρτες, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις –τόσο ο τακτικός στρατός και οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, όσο και οι παρακρατικές «ταξιαρχίες εθελοντών», όπου συνέρρευσαν όλα τα φυντάνια του «Δεξιού Τομέα» και του «Σβόμποντα», που εξοπλίζονται από τις ΗΠΑ και αμείβονται από την πρώτη δόση του δανείου του ΔΝΤ- εξαπέλυσαν νέα σφοδρή επίθεση κατά των πολιορκημένων Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, προφανώς διαφεύγει από τους επιλεκτικά ευαίσθητους Δυτικούς, το ίδιο με τα παιδιά της Γάζας…
Για την κατάρριψη των δύο ουκρανικών Σουχόι Su-25 την περασμένη Τρίτη μάς είπε το CNN, αλλά δεν μας είπε ποιους στόχους βομβάρδιζαν στις πυκνοκατοικημένες παρυφές του Ντονέτσκ -μιας πόλης 1 εκατομμυρίου ανθρώπων που έχει μείνει χωρίς ρεύμα και τρεχούμενο νερό- και του Λουγκάνσκ των 400.000 κατοίκων, που τυχαίνει να βρίσκεται μια ανάσα από τα ρωσικά σύνορα. Κανείς, πέρα από τα ρωσικά ΜΜΕ, δεν αναφέρθηκε στον από αέρος και εδάφους βομβαρδισμό των εγκαταστάσεων ηλεκτρισμού, του σιδηροδρομικού σταθμού αλλά και ενός χημικού εργοστασίου στο Ντονέτσκ. Για τους 298 τραγικούς επιβάτες κύλησαν τόνοι δακρύων και μελάνης, αλλά για τους 432 πολίτες που έχουν σκοτωθεί τους τελευταίους μήνες μόνο στο Ντονέτσκ, μιλιά –όπως βέβαια και για τους 250.000 Ρωσ(όφων)ους πρόσφυγες που έχουν ήδη περάσει τα σύνορα για να γλιτώσουν.
Σύμφωνα με ανάλυση του Stratfor, του ινστιτούτου που φημίζεται για τις καλές του σχέσεις με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, πάνω από 30.000 στρατιώτες και άγνωστος αριθμός «πολιτοφυλάκων» επιχειρούν αυτή τη στιγμή στην εξεγερμένη επαρχία του Ντονμπάς, αντιμετωπίζοντας 10.000 αντάρτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ρωσόφωνοι εργάτες και ανθρακωρύχοι από τη βιομηχανική ζώνη της περιοχής. Και βέβαια το Stratfor παραδέχεται πως ο τοπικός πληθυσμός υποστηρίζει τους αντάρτες σε «εντυπωσιακά ποσοστά», γεγονός που δυσχεραίνει τις κινήσεις των Ουκρανών, οι οποίοι κινούνται «σαν δυνάμεις κατοχής σε εχθρικό περιβάλλον»…
Ενοχος μέχρι αποδείξεως της… αθωότητάς του!
Η αλήθεια είναι φυσικά πολύ διαφορετική και δεν περιποιεί τιμή στα «δημοκρατικά ιδεώδη» που συνεχώς επικαλούνται οι… ελευθερόφρονες της Δύσης. Παρά τους λεονταρισμούς του προϊσταμένου της αμερικανικής διπλωματίας, του Τζον Κέρι, η αμερικανική πλευρά δεν παρουσίασε καμιά χειροπιαστή απόδειξη για την ενοχή των Ρώσων ή έστω των φιλορώσων αυτονομιστών στην τραγωδία της πτήσης ΜΗ17.
Στο πολυαναμενόμενο «μπρίφινγκ» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την Τετάρτη, όπου υποτίθεται πως θα παρουσιάζονταν οι «χειροπιαστές αποδείξεις» των ΗΠΑ για εμπλοκή του Κρεμλίνου, η εκπρόσωπος Μαρί Χαρφ τα βρήκε σκούρα από τις συνεχείς ερωτήσεις του ρεπόρτερ τού Associated Press, Ματ Λι, που απαίτησε να δει στοιχεία από τους αμερικανικούς δορυφόρους που να καταρρίπτουν τις ρωσικές αιτιάσεις για παρουσία ουκρανικών μαχητικών δίπλα στο μοιραίο Boeing, αλλά και ενεργοποίηση ουκρανικών αντιαεροπορικών ραντάρ λίγα λεπτά πριν από την κατάρριψη: η απάντησή της ήταν πως «είδαμε μετά στα social media βίντεο και φωτογραφίες ρωσόφιλων αυτονομιστών που κόμπαζαν για την κατάρριψη αεροσκάφους»! Μα καλά, δεν έχετε πιο ισχυρές αποδείξεις, σαν αυτές τις δορυφορικές φωτογραφίες και τις καταγραφές ραντάρ που δίνει ο ρωσικός στρατός; Μόνο από το YouTube αντλείτε στοιχεία; ρωτούσε ξανά και ξανά ο γενναίος Λι. Η απάντηση; «Αν υπάρξουν άλλες πληροφορίες που να μπορούμε να μοιραστούμε μαζί σας, ευχαρίστως θα το κάνουμε… Θα συνεχίσουμε να το ψάχνουμε»!
Αναζητώντας… μπαμπούλα
Πώς το είπε να δείτε ο Αμερικανός βουλευτής Χανκ Τζόνσον, μέλος της Επιτροπής Στρατιωτικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, στο Novosti; «Κάποιοι που παίρνουν αποφάσεις στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν την αεροπορική καταστροφή της Malaysia Airlines για να αυξήσουν την αμερικανική στρατιωτική ισχύ… Ειναι καλό να έχεις κάποιον “μπαμπούλα” για να τρομάζει τους ηγέτες, ώστε αυτοί να επενδύουν όλο και περισσότερα χρήματα σε όπλα για να αντιμετωπίσουν την υποτιθέμενη απειλή. Και η καταστροφή δίνει υλικό σε όσους θέλουν να “πουλήσουν” το σενάριο της Δευτέρας Παρουσίας, για να αναζωπυρώσουν τους φόβους του κόσμου», λέει ο Δημοκρατικός κόγκρεσμαν.
Και συμπληρώνει: «Νομίζω πως το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς σκέφτεται ο Πούτιν, ποια είναι τα πραγματικά γεγονότα πίσω από την καταστροφή, πώς “κουμπώνει” η Ουκρανία στο συνολικό περιβάλλον ασφαλείας της Ρωσίας. Αλλά και τι κάνουμε εμείς [οι Αμερικανοί] για να ενισχύσουμε αυτές τις υποψίες;». «Η καταστροφή είναι πιθανότατα ένα ατύχημα πολέμου, ένα λάθος με τρομερές συνέπειες. Ομως παρόμοια πράγματα έχουν ξαναγίνει στο παρελθόν», λέει ο Τζόνσον, θυμίζοντας τις καταρρίψεις της ιρανικής πτήσης το 1988 από αμερικανικό πύραυλο στον Περσικό, με 290 νεκρούς, και της περίφημης πτήσης 007 της Korean Airlines, που ανατινάχτηκε στον αέρα από σοβιετικό μαχητικό το 1983. «Πρέπει λοιπόν να αποφύγουμε την τάση να δούμε τα όσα έγιναν μόνο μέσα από τη δική μας οπτική, την οπτική των ΗΠΑ, γιατί όλοι ξέρουμε πού θα οδηγήσει αυτό –σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών, που με τη σειρά της θα οδηγήσει στη χρεοκοπία της μίας ή και των δύο δυνάμεων»…
Συμπέρασμα; Ο Ψυχρός Πόλεμος δεν έχει απλώς δρομολογηθεί, αλλά ξεκίνησε και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και αρχιτέκτονάς του δεν είναι ο Πούτιν, αλλά οι νέοι Μέτερνιχ και Κίσινγκερ της εποχής μας, που προσπαθούν με κάθε μέσο να εμποδίσουν την περαιτέρω ενεργειακή, οικονομική και πολιτική διασύνδεση μεταξύ των δυνάμει ανταγωνιστών τους -της Ρωσίας, της Κίνας, της Ευρώπης, των μεγάλων αναπτυσσόμενων χωρών- και να κηρύξουν την έναρξη μιας νέας κούρσας εξοπλισμών. Το 1979 ο μοχλός για την κατάρρευση της τότε ΕΣΣΔ ήταν η περίφημη «αφγανική παγίδα» του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, από την οποία γεννήθηκε το τέρας της ισλαμικής τρομοκρατίας: όμως στη σημερινή «ουκρανική παγίδα» κινδυνεύουν να πέσουν και οι ίδιοι της οι δημιουργοί.
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου