Πέμπτη 6 Ιουνίου 2019

«Ακόμη κι αν φορέσω τη φούστα μου καπέλο, όταν λέω “όχι” σημαίνει ότι δεν θέλω»

«Ακόμη κι αν φορέσω τη φούστα μου καπέλο, όταν λέω “όχι” σημαίνει ότι δεν θέλω»
Διαλεκτή Αγγελή

Παρά τις αλλαγές που έγιναν στο επίμαχο άρθρο του νέου Ποινικού Κώδικα, γυναικείες οργανώσεις αλλά και η Διεθνής Αμνηστία επιμένουν ότι αν και οι περισσότερες χώρες στην Ευρώπη υιοθετούν νομοθεσίες στη βάση του απλού γεγονότος ότι το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός, η Ελλάδα προτείνει έναν νόμο που δεν τοποθετεί στο επίκεντρο τη συναίνεση...


Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο νέος νόμος «εμπεδώνει την ατιμωρησία του βιασμού, εμποδίζει περαιτέρω την πρόσβαση των θυμάτων του βιασμού στη Δικαιοσύνη και αδυνατεί να περιορίσει την κουλτούρα του βιασμού στην ελληνική κοινωνία. Η επιμονή σε έναν ορισμό του βιασμού που επικεντρώνεται στην αντίσταση και τη βία παρά στη συναίνεση, θα έχει αντίκτυπο όχι μόνο στην καταγγελία βιασμών, που γενικά είναι πολύ χαμηλή, αλλά επίσης και στην κοινωνική αντίληψη περί σεξουαλικής βίας, όταν και τα δύο είναι κομβικές πλευρές της καταπολέμησης της ατιμωρησίας για αυτά τα εγκλήματα και της πρόληψής τους».

Από πηγές του υπουργείου δόθηκαν χθες διευκρινίσεις αναφορικά με τις αλλαγές που έγιναν δεκτές από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή.

Διευκρινίζεται ότι οι ποινές που επιβάλλονται είναι σε κάθε περίπτωση εκτιτέες.

■ Τιμωρούνται ως κακουργήματα, με ποινή κάθειρξης, δηλαδή με ποινή από 5 έως 15 έτη, οι περιπτώσεις που ασκείται σωματική βία κατά του θύματος.

■ Σωματική βία θεωρείται και η περιαγωγή του θύματος σε κατάσταση αναισθησίας ή ανικανότητας για αντίσταση με υπνωτικά ή ναρκωτικά ή άλλα ανάλογα μέσα.

■ Ασκείται ψυχολογική βία κατά του θύματος, μέσω της έκφρασης απειλής σοβαρού και άμεσου κινδύνου για τη ζωή ή τη σωματική του ακεραιότητα.

Σε περιπτώσεις άσκησης ψυχολογικής βίας χαμηλότερης έντασης επιβάλλεται ποινή από 3 έως 5 έτη. Διευκρινίστηκε επίσης ότι δεν υπάρχουν στον νέο κώδικα όλα εκείνα τα παραθυράκια για τα ουσιώδη δικαιώματα του δράστη. Τώρα δεν απαιτείται η αναζήτηση τόσων αξιολογικών και δυσαπόδεικτων στοιχείων, αλλά αρκεί μόνη η απειλή παράνομης πράξης για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος.

■ Τιμωρείται ως κακούργημα, με ποινή κάθειρξης έως 10 έτη, η περίπτωση που το θύμα «παγώνει», όταν αντιμετωπίζει τον δράστη του εγκλήματος, εξαιτίας παροδικής εξ αυτού του λόγου ανικανότητάς του να αντισταθεί.

■ Τιμωρείται με φυλάκιση από 2 έως 5 έτη και χρηματική ποινή η περίπτωση που κάποιος υποχρεώνεται σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, με κατάχρηση σχέσης εργασιακής εξάρτησης οποιασδήποτε φύσης, δηλαδή σε κάθε εργασιακό χώρο.

Για όλες τις παραπάνω πράξεις προβλέπεται ότι αν έχουν τελεστεί με ιδιαίτερη σκληρότητα ή κατά θύματος που δεν μπορούσε να προστατεύσει τον εαυτό του επιβάλλεται βαρύτερη ποινή.

Διαφορετική άποψη φαίνεται να έχουν ωστόσο οι εκατοντάδες γυναίκες που συγκεντρώθηκαν χθες έξω από τη Βουλή πραγματοποιώντας διαμαρτυρία για τη μη ενσωμάτωση της διάστασης της συναίνεσης στον ορισμό του βιασμού. «Ακόμη κι αν φορέσω τη φούστα μου καπέλο, όταν λέω “όχι” σημαίνει ότι δεν θέλω» φώναζαν οι συγκεντρωμένες κρατώντας πανό με φεμινιστικά συνθήματα.

«Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε συνεχώς για γυναικοκτονίες. Φέτος μόνο έχουμε εννιά δολοφονημένες γυναίκες. Αυτό σημαίνει περισσότερες από μία νεκρές κάθε μήνα. Οι διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα δυστυχώς φέρνουν σε ακόμη πιο δυσμενή θέση τα θύματα βιασμού. Γνωρίζουμε πολύ καλά άλλωστε όσα αναπαράγονται μέσα στα δικαστήρια. Είναι μία προσέγγιση που έρχεται σε απόλυτη αντιδιαστολή με τις πραγματικές ανάγκες τού σήμερα» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η Μαρίζα.

Την ανάγκη ξεκάθαρης αποσαφήνισης στο ζήτημα του βιασμού ανέφερε και η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία: «Οπως και αν έχει, η απουσία συναίνεσης συνιστά βιασμό. Βιασμός δηλαδή που δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν είναι βιασμός;», αναρωτήθηκε κατά την τοποθέτησή της στη Βουλή.

efsyn

Δεν υπάρχουν σχόλια: