H Ιταλία δεν είναι Ελλάδα και η ίδια η Ευρώπη δεν είναι πια η ίδια με εκείνη του 2015. Η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και η...
όγδοη παγκοσμίως, και το ηγετικό κατεστημένο της Ευρώπης είναι σαφώς αποδυναμωμένο έχοντας υποστεί την τελευταία τριετία τις αλλεπάλληλες ήττες του Brexit, της ακροδεξιάς επέλασης, και της αποτυχίας του οικονομικού φιλελευθερισμού.
Ακριβώς γι αυτούς τους λόγους η «δημοσιονομική εξέγερση» με την οποία απειλεί ο, υπό σύσταση, κυβερνητικός συνασπισμός των «Πέντε Αστέρων» και της Λέγκας του Βορρά έχει σημάνει συναγερμό στην Ευρώπη κι έχει μπερδέψει τους αναλυτές: Κατά τους Times «η Ιταλία συνιστά κίνδυνο για το ευρώ, και η Ευρώπη πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό». Κατά το Reuters, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όπως γράφει σε σημερινή ανάλυσή του, το μέγεθος και η ανάκαμψη της ιταλικής οικονομίας καθώς και η αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής ελίτ, μπορεί εν τέλει να επιτρέψει στο νέο κυβερνητικό σχήμα λαϊκιστών – εθνικιστών να περάσει το πρόγραμμά του για αύξηση δαπανών κατά 100 δις ευρώ χωρίς μετωπική σύγκρουση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. «Λαμβάνοντας υπ’ όψιν», γράφει χαρακτηριστικά το Reuters, «το μέγεθος της ιταλικής οικονομίας, οι ηγέτες της ευρωζώνης δεν θα θελήσουν να προκαλέσουν μία ανοιχτή αντιπαράθεση με τη Ρώμη, oύτε και να διακινδυνεύσουν τη χρεοκοπία της χώρας και την αποδόμηση του κοινού νομίσματος».
Τα «φαντάσματα» της αποσταθεροποίησης
Το τι εκ των δύο ισχύει θα φανεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες και μήνες και θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό, από το εάν η Λέγκα του Βορρά θα επαναφέρει τα σχέδιά της για έξοδο από το ευρώ και για παράλληλο νόμισμα τα οποία, επί του παρόντος τουλάχιστον, αποσύρθηκαν από το κυβερνητικό πρόγραμμα των δύο εταίρων. Εως τότε όμως, και για την Αθήνα τουλάχιστον, το ερώτημα είναι εάν και πώς η ιταλική αναταραχή θα επηρεάσει το μεγάλο βήμα της Ελλάδας για την έξοδο από τα Μνημόνια.
Οι απαντήσεις ούτε εδώ μπορούν να είναι απόλυτες, το δεδομένο όμως είναι πως η έξαρση του «ιταλικού ιού» δεν έρχεται στο καλύτερο timing για τους σχεδιασμούς της Αθήνας. Όπως είναι επίσης βέβαιο ότι το ιδανικό σενάριο για την ελληνική κυβέρνηση θα ήταν η έξοδος από το Μνημόνιο και η επιστροφή στις αγορές να γίνει σε συνθήκες διεθνούς νηνεμίας και ομαλότητας και όχι σε περιβάλλον δυνάμει αποσταθεροποίησης της ευρωζώνης.
Τα spreads και οι αγορές
Επ’ αυτού, σε πρώτο επίπεδο, οι δονήσεις είναι ήδη ορατές στις αγορές ομολόγων. Η ανακοίνωση του ονόματος του Τζιουζέπε Κόντε ως υποψήφιου πρωθυπουργού του νέου κυβερνητικού συνασπισμού οδήγησε την απόδοση του δεκαετούς κρατικού ομολόγου της Ιταλίας σε άνοδο οκτώ μονάδων βάσης και στο 2,417%. Σήμερα υπήρξε ελαφρά αποκλιμάκωση, αλλά το spread των ιταλικών ομολόγων έναντι των γερμανικών παραμένει κοντά στις 180 μονάδες και στο υψηλότερο επίπεδό του από τον Ιούνιο του 2017. Η παράπλευρη απώλεια ήταν, βεβαίως, τα ομόλογα των υπολοίπων χωρών του ευρωπαϊκού νότου, με το ελληνικό δεκαετές να ξεπερνά τις προηγούμενες ημέρες το 4,5% από το 4% όπου βρισκόταν τον Μάρτιο. Σήμερα και οι ελληνικοί τίτλοι έδειξαν τάσεις αποκλιμάκωσης υποχωρώντας στο 4,41%, όμως αρκετοί αναλυτές θεωρούν πως εάν η ιταλική αναταραχή συνεχιστεί, ή ακόμη χειρότερα ενταθεί, τότε θα απειληθεί και ο σχεδιασμός του ΟΔΔΗΧ για το μεγάλο και τελικό τεστ εξόδου στις αγορές – την έκδοση νέου δεκαετούς ομολόγου πριν από το τέλος του προγράμματος.
Η υπόθεση του χρέους
Σε δεύτερο, και πολιτικό πλέον επίπεδο, οι εξελίξεις στην Ιταλία διαμορφώνουν πρόσθετα ερωτήματα και κινδύνους επιπλοκών στην υπόθεση του χρέους. Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που θεωρούν ότι η στάση της Γερμανίας ως προς την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μπορεί να γίνει ακόμη πιο σκληρή ενώπιον της ιταλικής «απειλής». Η εν λόγω «απειλή» αποτυπώνεται στο σχέδιο της Λέγκας του Βορρά που είχε δει το φως της δημοσιότητας την περασμένη εβδομάδα και έφερε τους κυβερνητικούς εταίρους της Ιταλίας έτοιμους να ζητήσουν από την ΕΚΤ διαγραφή χρέους 250 δισεκατομμυρίων ευρώ του ιταλικού χρέους.
Το συγκεκριμένο αίτημα δεν εντάχθηκε τελικά στο κυβερνητικό πρόγραμμα, σε Βρυξέλλες, Βερολίνο και Φραγκφούρτη όμως σήμαναν σειρήνες συναγερμού. Και ο συναγερμός αυτός δεν αποκλείεται, σύμφωνα με ευρωπαίους αναλυτές, να περιορίσει τις παραχωρήσεις της Γερμανίας σε ό,τι αφορά τα μέτρα απομείωσης του ελληνικού χρέους, εν είδει μηνύματος προς την Ιταλία και αποτροπής ενός δεδικασμένου που θα μπορούσε να αξιοποιήσει πολιτικά η νέα – και απρόβλεπτη - κυβέρνηση της Ρώμης…
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου