Όταν προσφέρεις ελπίδα στους αδύναμους, στους ταλαίπωρους, στους βασανισμένους
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Μερικά πράγματα που σκέφτηκα με αφορμή το θάνατο του μεγάλου Κουβανού ηγέτη:
1) Παρέλαβε χάος έφτιαξε κράτος. Ή μάλλον, παρέλαβε μπουρδελάκι κι έφτιαξε κράτος.
2) Δεν ήταν περισσότερο ή λιγότερο δικτάτορας από διάφορα άλλα καϊνάρια που είχαν επιβάλλει οι Αμερικάνοι στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Αλλά εκείνοι ήταν «δικά μας παιδιά».
3) Το πιο μεγάλο του λάθος ήταν το μένος κατά των ομοφυλοφίλων. Το κατάλαβε αλλά..
ήταν αργά.
4) Πουτάνες έχει μόνο στην Κούβα. Στη γειτονιά μας έχει απλώς trafficking.
5) Οι άλλοι είχανε πυρηνικά. Ο Κάστρο είχε τις ομιλίες του.
6) Έτριψε τη μούρη εννιά Αμερικανών προέδρων. Ώσπου ήρθε ο δέκατος να του πει «σε παραδέχομαι».
7) Κι όπως του είπε ο Ομπάμα «σε παραδέχομαι», τα πήραν κρανίο οι Κουβανοί στη Φλόριντα και χάρισαν την προεδρία στον Τραμπ.
8) Γούσταρε την καλή ζωή και δεν το έκρυβε. Αν ήταν πρακτοράκος της βασιλίσσης, θα τον λέγαμε «μερακλή». Τώρα που ήταν κουμμούνι, τον βάζουμε πιο κάτω κι απ’ τον Φουρθιώτη.
9) Όταν η προστάτιδα δύναμή σου (βλέπε Ρωσία) καταρρέει κι εσύ δεν μασάς, αυτό δείχνει ότι πας καλά από cojones.
10) Όταν βλέπεις τη φάτσα του Φιντέλ και τη φάτσα του Γιουνκέρ, ξέρεις κατά που θα στρίψεις.
10 + 1) H ελπίδα που προσέφερε στους αδύναμους, στους ταλαίπωρους, στους βασανισμένους ανά την υφήλιο, δεν αγοράζεται σε καμιά Black Friday.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου