H περίπτωση Γιαννιώτη και η ελληνική λεβεντιά
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τους φετινούς Ολυμπιακούς αγώνες. Ζορίζομαι, μπλοκάρω, ταραχεύομαι που λέμε και στο χωριό μου. Δεν μου έχει περάσει ακόμη η καντήφλα του Αθήνα 2004, ακόμη πονάνε η τσέπη μου και η συνείδησή μου. Άσε που αρνούμαι πλέον να παραμυθιαστώ με το δόγμα Χρήστου Τζέκου, ότι «ντοπαρισμένοι είναι μόνο όσοι πιάνονται». Οι Ρώσοι σαν να λέμε που πληρώσανε χρυσά (sic) όλα τα μετάλλια των προηγουμένων αγώνων. Και όλοι οι....υπόλοιποι είναι καθαροί, όλοι οι υπόλοιποι είναι πεντακάθαροι, όλοι οι υπόλοιποι είναι πάλλευκοι. Κι ύστερα η γιαγιά έστρωσε το κρεβάτι κι έβαλε τον λύκο τον κακό για ύπνο.
Αλήθεια να λέμε παιδιά, οι φετινοί Ολυμπιακοί δεν μας ταξιδεύουν όπως οι προηγούμενες..διοργανώσεις.
- διαβάστε τη συνέχεια στο newpost (ΕΔΩ)
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τους φετινούς Ολυμπιακούς αγώνες. Ζορίζομαι, μπλοκάρω, ταραχεύομαι που λέμε και στο χωριό μου. Δεν μου έχει περάσει ακόμη η καντήφλα του Αθήνα 2004, ακόμη πονάνε η τσέπη μου και η συνείδησή μου. Άσε που αρνούμαι πλέον να παραμυθιαστώ με το δόγμα Χρήστου Τζέκου, ότι «ντοπαρισμένοι είναι μόνο όσοι πιάνονται». Οι Ρώσοι σαν να λέμε που πληρώσανε χρυσά (sic) όλα τα μετάλλια των προηγουμένων αγώνων. Και όλοι οι....υπόλοιποι είναι καθαροί, όλοι οι υπόλοιποι είναι πεντακάθαροι, όλοι οι υπόλοιποι είναι πάλλευκοι. Κι ύστερα η γιαγιά έστρωσε το κρεβάτι κι έβαλε τον λύκο τον κακό για ύπνο.
Αλήθεια να λέμε παιδιά, οι φετινοί Ολυμπιακοί δεν μας ταξιδεύουν όπως οι προηγούμενες..διοργανώσεις.
- διαβάστε τη συνέχεια στο newpost (ΕΔΩ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου