Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

«Ακούγαμε τανκς να μουγκρίζουν» ενώ ο Μαστοράκης έπαιρνε συνέντευξη

Η συνέντευξη της ντροπής, που συνοδεύει τη ζωή του Νίκου Μαστοράκη έγινε αντικείμενο συζήτησης στο Βινύλιο του Αντώνη Κανάκη, το οποίο φρόντισε να δώσει βήμα για δικαιολογίες και για «αποκατάσταση»
στον τηλεοπτικό αστέρα αλλοτινών δεκαετιών. Πολλά γράφτηκαν, πολλά σχολιάστηκαν, πολλά ίσως θα γραφτούν ακόμα. Όλα αυτά, δίνουν τη ευκαιρία για αναδρομή σε εκείνη τη συνέντευξη-ανάκριση, που έγινε από τον Μαστοράκη...

Από την απέραντη βιβλιοθήκη του ίντερνετ πήραμε και απομαγνητοφωνήσαμε ορισμένα αποσπάσματα εκείνης της τηλεοπτικής προπαγάνδας, που είναι ενδεικτικά του τρόπου με τον οποίο ο συνεντευξιαστής προσπάθησε να οδηγήσει τη συζήτηση προς την κατεύθυνση που ήθελε εκείνος και το καθεστώς. Τη δουλειά αυτή μπορούμε να την πούμε και «προσφορά» του Harddog στον Αντώνη Κανάκη και στη συντροφιά του. Αν ξέραμε ποιος θα ήτα ο καλεσμένος τους, θα την τους την προσφέραμε πριν από την εκπομπή για να μπουν πιο ενημερωμένοι στο στούντιο -αν δεν ήταν βέβαια, που ασφαλώς ήταν! Και είναι βέβαιο ότι ήξεραν τι έκαναν...

Μερικές ενδεικτικές ερωτήσεις του Μαστοράκη προς τους φοιτητές (αλλά και τοποθετήσεις) για να γίνει πιο κατανοητό το πνεύμα του:

** «Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις μιλούν για έναν ορισμένο αριθμό νεκρών, οι διαδόσεις, αυτές που κυκλοφορούν στο σπίτι μου, στο σπίτι σας και στις γειτονιές, μιλούν για έναν πολύ μεγαλύτερη αριθμό νεκρών και τραυματιών. Τι πιστεύετε;»
** «Ήθελα επίσης να σας ρωτήσω αν η κατάσταση μέσα στο Πολυτεχνείο, όπως εσείς την είδατε, είσαστε πολύ νεαρός φοιτητής βέβαια, διεκδικούσε δίκαια φοιτητικά αιτήματα ή κατευθύνθηκε για να διεκδικήσει άλλα πράγματα».
** «Ήταν η κατάλληλη στιγμή για τους εργάτες, τους οικοδόμους, τους αρτοποιούς ή οποιοδήποτε άλλο συμπαθή κλάδο να διεκδικήσει τα αιτήματά του μέσα από το Πολυτεχνείο; Κατά τη γνώμη σας πάντα»
** (Τοποθέτηση με παρεμβολή σε απάντηση) «Πάντως είδατε ανθρώπους που δεν έμοιαζαν για φοιτητές...»

«Ελεύθερη συζήτηση»

Πολλές φορές ο Νίκος Μαστοράκης έκανε λόγο για «ελεύθερη συζήτηση» και προσπάθησε να πείσει ότι όσοι φοιτητές μετείχαν το έκαναν απολύτως με τη θέλησή τους και ότι όσοι αρνήθηκαν να μετάσχουν (ακόμα και εκείνοι που είχαν υποχρεωθεί να παραβρεθούν για να γεμίσει το πλάνο κι έμειναν σιωπηλοί!) έγιναν επίσης σεβαστοί.

Αντίθετη είναι η μαρτυρία φοιτητών που είχαν παρουσία. Ένας από αυτούς που μίλησαν στη συνέντευξη-ανάκριση, διαβεβαίωσε περίπου είκοσι χρόνια μετά ότι «αφού δεν δέχτηκε κανένας να πάει για τη συνέντευξη, μας ανάγκασαν να πάμε με το ζόρι». Στη διάρκεια της συνέντευξης-ανάκρισης, όπως αναφέρει η μαρτυρία του ίδιου, «ακούγαμε απέξω τανκς να μουγκρίζουν».

Στις απομαγνητοφωνήσεις που ακολουθούν, παραλείπουμε ονόματα φοιτητών, έστω και αν αναφέρθηκαν, επειδή δεν ξέρουμε αν θέλουν σήμερα να δημοσιεύονται τα ονόματά τους –μοπονότι υπάρχουν, από άλλες εποχές, σε βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα του διαδικτύου.

ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Βρισκόμαστε στην αίθουσα Ψυχαγωγίας Μονάδας του ΚΕΒΟΠ και μιλάμε με φοιτητάς και άλλους κρατουμένους που συνελήφθησαν μέσα στο Πολυτεχνείο και που φέρονταν αναμεμειγμένοι στα γεγονότα αυτά. Πριν ξεκινήσει η συνέντευξη με όλους όσους θέλουν να μιλήσουν, θεωρώ απαραίτητο να κάνω μια διευκρίνιση. Από τη Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών και από τον ίδιο τον υπουργό κύριο Ζουρνατζή, που μου ζήτησε να παρουσιάσω την εκπομπή αυτή, εδόθησαν οι ορισμένες εγγυήσεις που εγώ προσωπικά ήθελα για να παρουσιάσω την εκπομπή. Συγκεκριμένα ότι οι απόψεις των συνομιλητών μας θα είναι ελεύθερες και χωρίς καμία λογοκρισία, όποια τάξη κι όποια παράταξη κι αν εκπροσωπούν. Δεύτερον ότι οι συνομιληταί μας μιλούν απόλυτα ελεύθερα με μια προϋπόθεση: ότι ό,τι πουν δεν θα χρησιμοποιηθεί, επειδή είναι κρατούμενοι, εναντίον τους και ούτε θα έχει καμία επίπτωση στη μελλοντική πορεία της ζωής τους. Νομίζω ότι τέτοιες εγγυήσεις που δίνονται δημοσία είναι αρκετές και μόνο για να υπάρξει μια ελεύθερη συζήτηση πάνω σε ένα τόσο καυτό θέμα.

«Ήταν η κατάλληλη στιγμή;»

ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Εσείς....
ΦΟΙΤΗΤΗΤΗΣ: Εγώ ονομάζομαι Γ.Κ. Είμαι τελειόφοιτος γεωπονικής σχολής και πήγα στο Πολυτεχνείο μέσα...
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (τον διακόπτει): Πόσες μέρες είστε μέσα κύριες Κ.;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Είμαι από την πρώτη μέρα, από την Τετάρτη το απόγευμα. Κοιμήθηκα το βράδυ μέσα, βγήκα την Πέμπτη και ξαναπήγα την Παρασκευή γιατί δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ δεύτερη βραδιά γιατί δεν κοιμήθηκα καθόλου.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Ποια είναι η εμπειρία σας από τις δυο μέρες που μείνετε μέσα;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Η εμπειρία μου είναι ότι είχε μαζευτεί πολύς κόσμος ο οποίος διεκδικούσε ορισμένα αιτήματα. Στην αρχή ήταν μόνο φοιτητές μετά μπήκανε κι άλλοι παράγοντες στη μέση, εργάτες, οικοδόμοι...
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Οι οποίοι τι αιτήματα διεκδικούσαν; Ήταν απλώς συμπαραστάτες των αιτημάτων των δικών σας ή διεκδικούσαν τα δικά τους αιτήματα κολλώντας δίπλα στα φοιτητικό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Να σας πω. Εκείνοι οπωσδήποτε διεκδικούσαν τα δικά τους αιτήματα, τα οποία δεν μπορώ να πω ότι ήταν ανεξάρτητα εντελώς με τα δικά μας. Δηλαδή έχουν και σχέση όλα, άσχετα αν δεν είναι το ένα ίδιο με το άλλο.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Ήταν η κατάλληλη στιγμή για τους εργάτες, τους οικοδόμους, τους αρτοποιούς ή οποιοδήποτε άλλο συμπαθή κλάδο να διεκδικήσει τα αιτήματά του μέσα από το Πολυτεχνείο; Κατά τη γνώμη σας πάντα.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Σε αυτό δεν μπορώ να σας απαντήσω αμέσως, ευθέως μάλλον, αλλά σας λέω ότι αν κάποιος δεν μπορεί κάπου αλλού να εκφράσει με αποτελεσματικό τρόπο τα αιτήματά του θα καταφύγει όπου το πιο πρόσφορο έδαφος.

Ο ΙΔΙΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ, Γ. Κ., μεγάλος πολίτης πλέον, περίπου 20 χρόνια μετά: Είμαστε κρατούμενοι στο ΚΕΒΟΠ σε μια αποθήκη. Ένα απόγευμα, νομίζω απόγευμα ήταν, ήρθαν και μας πήραν για κάποια συνέντευξη που θα δίναμε στον Μαστοράκη. Αφού δεν δέχτηκε κανένας να πάει για τη συνέντευξη μας ανάγκασαν να πάμε με το ζόρι. Η συνέντευξη αυτή έγινε κάτω από συνθήκες οι οποίες λίγο πολύ είναι γνωστές. Δηλαδή από τη μια μεριά υπήρχαν οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα πάθει κανείς τίποτα και από την άλλη ακούγαμε απέξω τανκς να μουγκρίζουν. Φυσικά αυτό συνέβαινε μέσα σε ένα στρατόπεδο με όλη τη στρατιωτική ηγεσία πίσω από τις κάμερες, τον Ζουρνατζή κι άλλα πολιτικά πρόσωπα και φυσικά κάτω από μια τεράστια ηθική πίεση, ψυχολογική πίεση. Το ίδιο βράδυ, μετά από μερικές ώρες δηλαδή, ήρθαν και με πήραν από την αποθήκη που ήμουν κρατούμενος δύο της Ασφαλείας και με πήγαν στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών. Κι έτσι άρχισε ένας κυκεώνας ανακρίσεων που ξεκίνησε με απειλές, με φάλαγγα, με εικονική εκτέλεση, με ΕΣΑ και με Κορυδαλλό.

ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις μιλούν για έναν ορισμένο αριθμό νεκρών, οι διαδόσεις, αυτές που κυκλοφορούν στο σπίτι μου, στο σπίτι σας και στις γειτονιές, μιλούν για έναν πολύ μεγαλύτερη αριθμό νεκρών και τραυματιών.Τι πιστεύετε;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ (όχι ο Γ.Κ.): Σας είπα ότι όλη την Παρασκευή ήμουν μέσα στα κτίρια και δεν μπορώ…
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (τον διακόπτει): Πιστεύετε ότι μπορεί να έχουν σκοτωθεί πεντακόσιοι άνθρωποι στους δρόμους και στο Πολυτεχνείο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Πεντακόσιοι είναι λίγο μεγάλο νούμερο, αλλά ότι υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν. Άλλωστε δύο ή τρεις ανεφέρθησαν ότι επέθαναν στο ιατρείο ή ότι είχαν θανάσιμο τραύμα.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Στο ιατρείο του Πολυτεχνείου, τους έφερναν απέξω. Ήθελα την ερώτηση προηγουμένως να την συμπλήρωνα με την εξής ερώτηση: σας φέρθηκαν καλά ή σας φέρθηκαν άσχημα από τη στιγμή που συνελήφθητε μέχρι τώρα; Και σας παρακαλώ πολύ να μου απαντήσετε με θάρρος και με ειλικρίνεια, δεν έχει καμιά σχέση με το γεγονός ότι γίνεται στο... (δεν ακούγεται καθαρά η λέξη που ακολουθεί, προφανώς όμως εννοεί τον στρατιωτικό χώρο που γίνεται η συνέντευξη).
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Τη στιγμή της συλλήψεως μας εφέρθησαν λίγο άσχημα. Τώρα (δεν ακούγεται καλά) και ορισμένα χτυπήματα που έγιναν που μάλλον οφείλονται σε εκνευρισμό της στιγμής. Από εκεί και πέρα και στη Χωροφυλακή και εδώ μας εφέρθησαν πολύ καλά.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Από τη στιγμή που βγήκατε από το Πολυτεχνείο και συνελήφθητε, μέχρι σήμερα που γίνεται αυτή η συνέντευξη που μαγνητοσκοπείται στο Κέντρο Ψυχαγωγίας Μονάδος του ΚΕΒΟΠ ποια ήταν η πορεία σας; Εσείς παραδείγματος χάριν.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ (άλλος): Μας άφησαν να φύγουμε από το Πολυτεχνείο και συνελήφθημεν έξω από τη Σχολή των Ευελπίδων όπου και από ό,τι φαίνεται μας κούρεψαν, ακόμα και κορίτσια. Από εκεί εμεταφέρθημεν στην υποδιεύθυνση ασφαλείας Προαστίων στη Νέα Ιωνία αφού περάσαμε από τη Γενική Ασφάλεια Αθηνών, από τη Σχολή Χωροφυλακής και από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Αθηνών τα οποία ήταν γεμάτα και δεν μπορούσαν να μας δεχτούν, και καταλήξαμε εκεί. Κι εδώ φτάσαμε μια ομάδα από εκεί χθες το βράδυ.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Έχουμε κι έναν καινούριο κύριο στη συντροφιά μας. Λέγεστε;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ (φαίνεται φοβισμένος, λέει το επώνυμό του, χωρίς το βαπτιστικό του όνομα.)
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Είστε φοιτητής;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι, φέτος μπήκα στο Μαθηματικό.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Στο Πολυτεχνείο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Στο Μαθηματικό, στη Φυσικομαθηματική.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Πόσο καιρό μείνετε μέσα στο Πολυτεχνείο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Έμεινα από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή βγήκα έξω. Είχα αποκλειστεί.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (με κάποια έκπληξη): Μέχρι την Κυριακή; (σκάει ελαφρύ χαμόγελο, ανακάθεται στην καρέκλα του.)
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Μάλιστα...
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Είστε ο πιο..., έχετε καταρρίψει ρεκόρ τουλάχιστον από αυτούς που μπήκαν την Παρασκευή. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από το κίνημα το φοιτητικό και από την ιστορία όπως εξελίχθηκε.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όπως είπαν και οι περισσότεροι διαστρεβλώθηκαν τα πράγματα προς το τέλος, παρόλο που οι φοιτητές προσπάθησαν να κάνουν κάτι σβήνοντας συνθήματα γιατί είδατε, να ανεβαίνουν εκεί, να σβήνουν συνθήματα...
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (τον διακόπτει): Κινδυνέψατε καθόλου μέσα στο Πολυτεχνείο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όχι, όχι.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Ήρθατε καθόλου σε επαφή με τη συντονιστική επιτροπή;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Δεν ήξερα πού ακριβώς είναι, ούτε ο σταθμός, δεν γνωρίζω κανένα.

«Τα συμπεράσματα θα τα βγάλετε εσείς»

ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Σε αυτό εδώ το σημείο θα έπρεπε να πω ότι υπάρχουν κι άλλοι φοιτηταί και κρατούμενοι στη συντροφιά μας, οι περισσότεροι από αυτούς δήλωσαν ότι δεν θέλουν να μιλήσουν και γι αυτό ακριβώς ανταλλάξαμε γνώμες και συζητήσεις με τους κυρίους και τις δεσποινίδες (γυρίζει το πρόσωπο προς τα πίσω, στο «φόντο» με τους φοιτητές που βρίσκονται ακριβώς πίσω). Σεβόμεθα δική τους παράκληση ότι δεν θέλουν να μιλήσουν, δεν θέλουν καμία γνώμη, θετική ή αρνητική πάνω στις ερωτήσεις μας κι έτσι θα γίνει. Ήθελα επίσης να σας ρωτήσω αν η κατάσταση μέσα στο Πολυτεχνείο, όπως εσείς την είδατε, είσαστε πολύ νεαρός φοιτητής βέβαια, διεκδικούσε δίκαια φοιτητικά αιτήματα ή κατευθύνθηκε για να διεκδικήσει άλλα πράγματα.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κατευθύνθηκε στο τέλος και άρχισαν γραφόντουσαν άλλα πράγματα, με λέξεις...
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (τον διακόπτει πάλι πάνω στην ομιλία του): Είδατε κανένα να γράφει κάτι που δεν ήταν φοιτητικό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όχι, τα βρήκα γραμμένα την Παρασκευή.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Πάντως είδατε ανθρώπους που δεν έμοιαζαν για φοιτητές...
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Υπήρχαν (... λέξη που δεν ακούγεται καθαρά), με κάνει να το πιστεύω αυτό γιατί ήταν μεγάλοι σε ηλικία, αποκλείεται να είναι φοιτητές.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (σε γενικό πλάνο, φαίνονται όλοι οι φοιτητές): Θα ήθελα να σας ρωτήσω με την ευκαιρία, αν αύριο τελειώνοντας αυτή η ιστορία βγαίνατε ξανά και πηγαίνατε ξανά στο Πολυτεχνείο, θα ξανακάνετε ό,τι κάνατε διεκδικώντας τα ίδια δίκαια αιτήματα;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ (απαντά ένας από εκείνους που δεν αναφέρονται πιο πάνω στη δική μας απομαγνητοφώνηση): Με μεγαλύτερη προσοχή αυτή τη φορά...
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Κι έχοντας πάντοτε υπόψη ότι βρισκόσαστε μέσα σε ένα ακαδημαϊκό άσυλο, έτσι δεν είναι;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι, και τον βασικό για το ακαδημαϊκό άσυλο είναι όχι η διαβεβαίωση της κυβερνήσεως ότι δεν θα παραβιαστεί, αλλά ότι η ίδια η Σύγκλητος δεν έδωσε τη διαβεβαίωση (διορθώνει), δεν θα έδινε άδεια ποτέ να μπούνε μέσα όργανα άλλα. Όπως παλιότερα είχε συμβεί να γίνει παρά την μην δοθείσα άδεια των πρυτανικών αρχών εισβολή εις το Πολυτεχνείο.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ: Αυτή τη φορά υπό ποία έννοια έγινε εισβολή;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Αυτή τη φορά ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα ασφαλώς. Δεν ήταν παραβίασή ασύλου όπως έγινε στις 14 του Φλεβάρη.
ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ (στο κλείσιμο της συνέντευξης, με ή χωρίς εισαγωγικά): Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που μιλήσατε, όλους εσάς που δεν μιλήσατε αλλά είχατε την καλοσύνη να βρίσκετε μάρτυρες της συζητήσεως αυτής και να πω στους θεατάς που έτυχε να δουν αυτή την εκπομπή ότι τα συμπεράσματα δεν είναι δική μου προσωπικά δουλειά, ούτε δική μας δουλειά αυτή τη στιγμή. Τα συμπεράσματα τα βγάζει συνήθως ο κόσμος που καταλαβαίνει, από όσα ακούει, ζυγίζει και μετράει. Εμείς προσπαθήσαμε να κάνουμε μια τομή στα φοιτητικά γεγονότα που οδήγησαν σε τόσο πολύ άσχημη κατάσταση, σε συρράξεις, σε συγκρούσεις, σε συμπλοκές, σε νεκρούς και σε τραυματίες. Τα συμπεράσματα μπορείτε να τα βγάλετε κατ' ίδιαν, δεν θέλουμε να σας πούμε τίποτα παραπάνω. Χαίρετε.

«Ήταν σικέ»

Ο Η.Λ. (ένας από τους φοιτητές που υποχρεωτικά μετείχε στη συνέντευξη, σε δηλώσεις του περίπου είκοσι χρόνια μετά) ανέφερε: Υπάρχει ο Ζουρνατζής παρών, είναι υπουργός προεδρίας της χούντας, και είναι και ο Μαστοράκης ο οποίος εκείνη την εποχή είχε μια εκπομπή στην τηλεόραση, Μπίνγκο, κι έχει κάποιες διασυνδέσεις μέσα από τα κρατικά κανάλια και ειδικά μέσα στο κανάλι της ΥΕΝΕΔ. Αφού δεν θέλει να μιλήσει κανένας παίρνουν αυτοί επιλεκτικά έναν, δύο τρεις, τέσσερις πέντε, γύρω στα έξι, οκτώ άτομα, τα οποία τα βάζουν σε ένα τραπέζι να μιλήσουν ή για να αποτελέσουν τους συνοδευτές ή συνεντευξιαζόμενους στη συνέντευξη που θα ακολουθήσει. Κάπου εκεί το πλάνο ήταν λίγο φθηνό, λίγο ελλιπές και αναγκάζονται και παίρνουν άλλα δέκα άτομα. Μέσα σε αυτά τα δεύτερα άτομα είμαι κι εγώ. Ουσιαστικά φτάνουμε στο σημείο και σερνόμαστε σε μια συνέντευξη την οποία θέλει να κάνει ο Μαστοράκης, θέλει να την κάνει η προπαγάνδα της χούντας, να δείξει την άποψη την οποία ήθελε εκείνη την εποχή, ότι οι φοιτητές δεν ευθύνονται για αυτά που έγινα στο Πολυτεχνείο αλλά αλλότρια στοιχεία με τον φοιτητικό χώρο εισβάλανε και δημιουργήσανε αυτά τα οποία γίνανε. Η όλη συνέντευξη που έγινε ήταν όχι μόνο σικέ... Κατ' αρχήν οι δέκα, δέκα πέντε, εκ των οποίων οι οκτώ μιλήσαμε, συρθήκαμε σε αυτή τη συνέντευξη. Δεν είχε κανένας τη διάθεση από εμάς να πάει να μιλήσει. Απλώς συρθήκαμε για να κάνουμε αυτή την εκπομπή που ήθελε να κάνει ο Μαστοράκης ή ήθελε να κάνει η χούντα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ HARDDOG: Τα περισσότερα απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα τα πήραμε από παλιά εκπομπή του MEGA. Στη σύνδεση των θεμάτων ακούσαμε τη φωνή του Γιάννη Δημαρά.

http://harddog-sport.blogspot.com/2019/05/blog-post_29.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: