Όταν η Ψωροκώσταινα συναντάει την υψηλή ραπτική
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κάθομαι εγώ τώρα και διαβάζω ότι ζήτησε ο Gucci την Ακρόπολη για ντεφιλέ. Η πρόταση είχε πάνω κάτω ως εξής, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του εγκύρου Newpost:
Η Gucci ζητούσε την άδεια για την πραγματοποίηση επίδειξης κολεξιόν υψηλής ραπτικής με τίτλο «Gucci Cruz 2018», στον χώρο μεταξύ του Παρθενώνα και του Ερεχθείου (ή στα ανατολικά του Ερεχθείου), την 1η Ιουνίου 2017, με 300 προσκεκλημένους, όπως κάνει τα τελευταία χρόνια (υπενθυμίζεται η επίδειξη στο Αβαείο του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο το 2016). Από αυτούς, το 10% θα ήταν Έλληνες καλλιτέχνες και..
επίσημοι, το 80% Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εκδότες διεθνών περιοδικών μόδας και δημοσιογράφοι, ενώ το υπόλοιπο 10% αφορούσε αστέρες του Χόλιγουντ.
Πήγε λοιπόν και συζητήθηκε το θέμα στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και η εισήγηση της ΕΦΑ Αθηνών ήταν αρνητική διότι «ο χαρακτήρας και η σπουδαιότητα του μνημείου δεν επιτρέπουν την παραχώρησή του για εκδηλώσεις» και το ΚΑΣ δεν μάσησε και είπε ομόφωνα «όχι».
Ο λόγος; Με δικά τους λόγια:
«Ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Η Ακρόπολη είναι όχι απλώς ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά ένα σύμβολο για όλη την ανθρωπότητα, που δεν μπορεί να μπαίνει σε εμπορικές συναλλαγές. Ο Παρθενώνας είναι το logo της Unesco, επίσης γνωρίζετε όλοι την προσπάθεια και τον αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μπορεί η χώρα μας να βρίσκεται σε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να δίνουμε με αυτό τον τρόπο το σύμβολο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς για μια επίδειξη μόδας, που μπορεί να είναι υψηλής ραπτικής, αλλά δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του χώρου.»
Και δεν ξέρω αν πρέπει να βάλω τα γέλια ή τα κλάματα… Επειδή όμως προέχει το δημοσιογραφικό καθήκον, πήρα τον ανταποκριτή μας στην Ιταλία Δημήτρη Δεληολάνη να τον ρωτήσω τι γίνεται εκεί, μιας και είμαστε στην ίδια μοίρα όσον αφορά στα αρχαία. Και με πληροφόρησε ότι όλη την ώρα χρησιμοποιούνται οι αρχαιολογικοί χώροι για σουαρέ και ντεφιλέ και κάθε είδους εκδηλώσεις. Και το Κολοσσαίο και η Ταορμίνα και τα μνημεία της Νάπολης για να μην πούμε για την Πομπηία όπου ως και οι Pink Floyd είχανε σολάρει. Αυτά στη γείτονα χώρα.
Κι εδώ αντί να χειροκροτάμε τον οίκο Gucci, στραβομουτσουνιάζουμε κιόλας. Λες και θα μπουκάρουν μέσα στο ναό τα μοντέλα και δεν θα βολευτούν με τον περίβολο. Λες και δεν περνάνε κάθε μέρα μιλιούνια οι τουρίστες, χύμα και τσουβαλάτα, σαλάγα τα, να μην ξέρεις που να κρυφτείς απ’ την καφρίλα. Λες και δεν ανεβαίνουν κάθε τρεις και λίγο για να κρεμάσουν πανό αγωνιστικά οι οργανωμένοι του ΚΚΕ.
Έπρεπε να το λήξουμε παιδιά χωρίς μπούρδες. Να ανέβαινε ο Gucci στην Ακρόπολη, υπό αυστηρή, αυστηρότατη εποπτεία και χωρίς λεφτά. Μπορεί αυτοί να δίνανε δύο μύρια, συν βοήθεια στην αναστήλωση, αλλά εμείς έπρεπε να τους ζητήσουμε ένα και μοναδικό πράγμα: Μέσα στο ντεφιλέ να πέρναγε μήνυμα σαφές και διακριτό (που να μην μπορεί να κοπεί στο μοντάζ…) για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Αν το δέχονταν, καλώς να ερχόταν με χαρά μεγάλη. Κι ας πήγαινε η σεμνοτυφία της Ψωροκώσταινας μια βόλτα ως το χρονοντούλαπο να συναντήσει το Λόρδο Έλγιν!
newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου