Ο Σαμαράς παραμένει πλαγιοφύλακας της πολιτικής της Μέρκελ ακόμη και σήμερα, που η συζήτηση για αλλαγή πολιτικής στην Ε.Ε. έχει ανάψει χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos.
Την ώρα που ο Σαμαράς, κατά τη συνάντησή του με τον Ραχόι, κατέφευγε και πάλι σε μάχη οπισθοφυλακής, υποστηρίζοντας ότι οι κανόνες της Ευρωζώνης πρέπει να τηρηθούν, ο Έλληνας επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, μιλώντας στο Κολέγιο των Επιτρόπων, ζητούσε να υπάρξει ευελιξία για τις χώρες του Νότου σε σχέση με την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας.
Αντί ο πρωθυπουργός να υποστηρίξει με θέρμη το ...αίτημα της ευελιξίας, που, αν μη τι άλλο, θα έδινε μια μικρή ανάσα στις χώρες του Νότου και θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο συνεννόησης με αυτές, επέμεινε στην εφαρμογή της σκληρής λιτότητας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που η κυβέρνησή του εμφανιζόταν ουραγός της πολιτικής Μέρκελ στην Ευρωζώνη, η οποία συνθλίβει την οικονομία και τους πολίτες. Και ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης πριν από λίγο καιρό ζητούσε από τη Γαλλία να τηρήσει τους κανόνες, αντί να σταθεί στο πλευρό της όταν εκείνη ζητούσε χρονική παράταση στην εφαρμογή του κανόνα 3% για το έλλειμμα.
Ο Σαμαράς παραμένει πλαγιοφύλακας της πολιτικής της Μέρκελ ακόμη και σήμερα, που η συζήτηση για αλλαγή πολιτικής στην Ε.Ε. έχει ανάψει χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos. Το τελευταίο διάστημα το κλίμα όλο και περισσότερο δείχνει να αλλάζει στις Βρυξέλλες και στη Φραγκφούρτη, ιδιαίτερα μετά το "πράσινο φως" από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων και την απόφαση της Κομισιόν να δώσει παράταση ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες μέχρι το τέλος Ιουνίου. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ότι δεν υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. Αντί όμως να αξιοποιούνται οι μετατοπίσεις αυτές, το σύστημα Σαμαρά κάνει το ακριβώς αντίθετο, εξακολουθεί να παίζει χωρίς αιδώ το επικίνδυνο χαρτί της κινδυνολογίας.
Στο πλαίσιο αυτό δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία η αποστασιοποίηση ηγετικών στελεχών της άλλοτε κραταιάς Κεντροδεξιάς από την τακτική της σημερινής ηγεσίας της παράταξης. Το σύστημα Σαμαρά επιδίδεται σε τακτικισμό χωρίς όρια και αρχές εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, αδιαφορώντας για τις πιθανές επιπτώσεις στη χώρα. Στοχεύει σε μια διαχειρίσιμη ήττα προκειμένου να ελέγξει τις μετεκλογικές εξελίξεις στη Δεξιά και να μη μείνει στη λήθη της Ιστορίας.
Αντί ο πρωθυπουργός να υποστηρίξει με θέρμη το ...αίτημα της ευελιξίας, που, αν μη τι άλλο, θα έδινε μια μικρή ανάσα στις χώρες του Νότου και θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο συνεννόησης με αυτές, επέμεινε στην εφαρμογή της σκληρής λιτότητας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που η κυβέρνησή του εμφανιζόταν ουραγός της πολιτικής Μέρκελ στην Ευρωζώνη, η οποία συνθλίβει την οικονομία και τους πολίτες. Και ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης πριν από λίγο καιρό ζητούσε από τη Γαλλία να τηρήσει τους κανόνες, αντί να σταθεί στο πλευρό της όταν εκείνη ζητούσε χρονική παράταση στην εφαρμογή του κανόνα 3% για το έλλειμμα.
Ο Σαμαράς παραμένει πλαγιοφύλακας της πολιτικής της Μέρκελ ακόμη και σήμερα, που η συζήτηση για αλλαγή πολιτικής στην Ε.Ε. έχει ανάψει χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos. Το τελευταίο διάστημα το κλίμα όλο και περισσότερο δείχνει να αλλάζει στις Βρυξέλλες και στη Φραγκφούρτη, ιδιαίτερα μετά το "πράσινο φως" από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων και την απόφαση της Κομισιόν να δώσει παράταση ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες μέχρι το τέλος Ιουνίου. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ότι δεν υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. Αντί όμως να αξιοποιούνται οι μετατοπίσεις αυτές, το σύστημα Σαμαρά κάνει το ακριβώς αντίθετο, εξακολουθεί να παίζει χωρίς αιδώ το επικίνδυνο χαρτί της κινδυνολογίας.
Στο πλαίσιο αυτό δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία η αποστασιοποίηση ηγετικών στελεχών της άλλοτε κραταιάς Κεντροδεξιάς από την τακτική της σημερινής ηγεσίας της παράταξης. Το σύστημα Σαμαρά επιδίδεται σε τακτικισμό χωρίς όρια και αρχές εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, αδιαφορώντας για τις πιθανές επιπτώσεις στη χώρα. Στοχεύει σε μια διαχειρίσιμη ήττα προκειμένου να ελέγξει τις μετεκλογικές εξελίξεις στη Δεξιά και να μη μείνει στη λήθη της Ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου