Όταν οι Αθηναίοι αντιμετωπίζονται ως νήπια και ιθαγενείς
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Οπότε έρχομαι δουλειά και πάω στην διευθύντριά μου την Αγγελική και της λέω ότι σήμερα είμαι για να γράφω είτε για τις πολεμικές βιομηχανίες των «πολιτισμένων» χωρών που σπρώχνουν όπλα ανά την υφήλιο είτε για αυτό το παραμυθάκι με την αναβάθμιση του «εμπορικού τριγώνου» της Αθήνας και με κοιτάει η Αγγελική που είναι σοφότατη και μου λέει «μην τους μαυρίσουμε κι άλλο μεγαλοβδόμαδα, γράψε καλύτερα για αυτή την τύπου αναβάθμιση» και λέω εγώ «ναι» και πάω να βγω απ’ το γραφείο της, αλλά με προλαβαίνει η Αγγελική που με ξέρει καλά, δεν είναι καμιά πρωτάρα, και μου βάζει ολίγο πάγο, έτσι για το νεφρί, σημειώνοντας: «Με τρόπo, ε; Μη σε... πιάσει πάλι το τζιχάντ με τον Καμίνη!»..
Κι επειδή εγώ σέβομαι τους προϊσταμένους μου, δεν θα γράψω ότι πρόκειται για μια άθλια και απαράδεκτη πρωτοβουλία ενός άθλιου και απαράδεκτου δημάρχου. Θα γράψω ότι είναι ένα πανηγυρτζίδικο γεγονός, ένα καρναβάλι σκέτο, ένα τραλαλέρο της κακιάς ώρας, που απευθύνεται σε χιπστεράδες ογδόης κατηγορίας –γιατί οι χιπστεράδες πρώτης κατηγορίας δεν θα το άγγιζαν ούτε γάντια χειρουργείου. Κάτι σαν τα καθρεφτάκια, σαν τις χάντρες που χάριζαν οι κονκισταδόροι στους ιθαγενείς. Κι ύστερα ενθυλάκωναν τη γη τους και τα σπίτια τους…
Πρώτα απ’ όλα αυτό το «πιλοτικό» σηκώνει πολύ νερό. Κάτι πλαστικά εμπόδια έχουν βάλει στις εισόδους των οδών, με αποτέλεσμα τα μηχανάκια να περνάνε χύμα και τσουβαλάτα και μάλιστα από τα πεζοδρόμια επάνω απειλώντας δικαίους και αδίκους. Οι συνάνθρωποί μας, από την άλλη, με κινητικά προβλήματα δεν έχουν καμία δυνατότητα πρόσβασης. Και θα μου πείτε οι κακοπροαίρετοι «τι δουλειά έχουν στο εμπορικό τρίγωνο οι συνάνθρωποί μας με κινητικά προβλήματα» και θα σας απαντήσω «ό,τι δουλειά γουστάρουν και να μη σας νοιάζει». Όταν υπάρχει πρόβλημα παλικάρια μου, δεν ρωτάμε. Ακούμε.
Αλλά ας πούμε πως κάποια στιγμή θα το στρώσουνε το θέμα και θα αλλάξουνε και λάμπες και θα καθαρίσουνε τα ταγκς (με το σπρέι στο χέρι είμαι!) και θα αποκαταστήσουν τον παλιό εξοπλισμό με νέο και θα βάλουν 840 καινούριους κάδους απορριμμάτων στην «ευρύτερη περιοχή του κέντρου» (φέρε και στα Εξάρχεια δημαρχούκο, μη μας λησμονείς) και θα φτιάξουν και τους δρόμους κανονικά όχι σαν να πήρε την εργολαβία ο Ντάφυ Ντακ. Με την προσβολή της αισθητική μας ως τότε τι θα γίνει;
Αναφέρομαι στις πινακίδες που έχει τοποθετήσει ο Δήμος και φωτογράφησα σήμερα το πρωί και όταν τις αντίκρισα αισθάνθηκα κανονικά λες και με είχαν λούσει με νερό ζεματιστό. Πινακίδες που νομίζεις ότι απευθύνονται σε νήπια και γράφουν αδιανόητες χαζομάρες του τύπου «Τετράτροχα όχι, τετράποδα ναι», «Βρες την Αθήνα στο Τρίγωνο», «Πεζός (λεξικό): που κινείται με τα πόδια», «Παρκάρισμα εδώ; Ούτε να το σκέφτεσαι» και άλλα τέτοια εδώδιμα και παρφουμέ. Με αποκορύφωμα όλων το κλείσιμο ματιού στο φάντασμα του Κηλαηδόνη με δύο πινακίδες που γράφουν η μία «Στα παγκάκια λέμε ναι» και η άλλη «Και στις βόλτες λέμε ναι». Νομίζω ότι ακόμη κι ο Σεφερλής θα ντρεπόταν με τέτοιες μπούρδες και υπενθυμίζω ότι το κάρμα μπορεί να αργεί αλλά πάντοτε πληρώνει. Προς γνώση και συμμόρφωση…
- από το newpost
(δείτε περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ)
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Οπότε έρχομαι δουλειά και πάω στην διευθύντριά μου την Αγγελική και της λέω ότι σήμερα είμαι για να γράφω είτε για τις πολεμικές βιομηχανίες των «πολιτισμένων» χωρών που σπρώχνουν όπλα ανά την υφήλιο είτε για αυτό το παραμυθάκι με την αναβάθμιση του «εμπορικού τριγώνου» της Αθήνας και με κοιτάει η Αγγελική που είναι σοφότατη και μου λέει «μην τους μαυρίσουμε κι άλλο μεγαλοβδόμαδα, γράψε καλύτερα για αυτή την τύπου αναβάθμιση» και λέω εγώ «ναι» και πάω να βγω απ’ το γραφείο της, αλλά με προλαβαίνει η Αγγελική που με ξέρει καλά, δεν είναι καμιά πρωτάρα, και μου βάζει ολίγο πάγο, έτσι για το νεφρί, σημειώνοντας: «Με τρόπo, ε; Μη σε... πιάσει πάλι το τζιχάντ με τον Καμίνη!»..
Κι επειδή εγώ σέβομαι τους προϊσταμένους μου, δεν θα γράψω ότι πρόκειται για μια άθλια και απαράδεκτη πρωτοβουλία ενός άθλιου και απαράδεκτου δημάρχου. Θα γράψω ότι είναι ένα πανηγυρτζίδικο γεγονός, ένα καρναβάλι σκέτο, ένα τραλαλέρο της κακιάς ώρας, που απευθύνεται σε χιπστεράδες ογδόης κατηγορίας –γιατί οι χιπστεράδες πρώτης κατηγορίας δεν θα το άγγιζαν ούτε γάντια χειρουργείου. Κάτι σαν τα καθρεφτάκια, σαν τις χάντρες που χάριζαν οι κονκισταδόροι στους ιθαγενείς. Κι ύστερα ενθυλάκωναν τη γη τους και τα σπίτια τους…
Πρώτα απ’ όλα αυτό το «πιλοτικό» σηκώνει πολύ νερό. Κάτι πλαστικά εμπόδια έχουν βάλει στις εισόδους των οδών, με αποτέλεσμα τα μηχανάκια να περνάνε χύμα και τσουβαλάτα και μάλιστα από τα πεζοδρόμια επάνω απειλώντας δικαίους και αδίκους. Οι συνάνθρωποί μας, από την άλλη, με κινητικά προβλήματα δεν έχουν καμία δυνατότητα πρόσβασης. Και θα μου πείτε οι κακοπροαίρετοι «τι δουλειά έχουν στο εμπορικό τρίγωνο οι συνάνθρωποί μας με κινητικά προβλήματα» και θα σας απαντήσω «ό,τι δουλειά γουστάρουν και να μη σας νοιάζει». Όταν υπάρχει πρόβλημα παλικάρια μου, δεν ρωτάμε. Ακούμε.
Αλλά ας πούμε πως κάποια στιγμή θα το στρώσουνε το θέμα και θα αλλάξουνε και λάμπες και θα καθαρίσουνε τα ταγκς (με το σπρέι στο χέρι είμαι!) και θα αποκαταστήσουν τον παλιό εξοπλισμό με νέο και θα βάλουν 840 καινούριους κάδους απορριμμάτων στην «ευρύτερη περιοχή του κέντρου» (φέρε και στα Εξάρχεια δημαρχούκο, μη μας λησμονείς) και θα φτιάξουν και τους δρόμους κανονικά όχι σαν να πήρε την εργολαβία ο Ντάφυ Ντακ. Με την προσβολή της αισθητική μας ως τότε τι θα γίνει;
Αναφέρομαι στις πινακίδες που έχει τοποθετήσει ο Δήμος και φωτογράφησα σήμερα το πρωί και όταν τις αντίκρισα αισθάνθηκα κανονικά λες και με είχαν λούσει με νερό ζεματιστό. Πινακίδες που νομίζεις ότι απευθύνονται σε νήπια και γράφουν αδιανόητες χαζομάρες του τύπου «Τετράτροχα όχι, τετράποδα ναι», «Βρες την Αθήνα στο Τρίγωνο», «Πεζός (λεξικό): που κινείται με τα πόδια», «Παρκάρισμα εδώ; Ούτε να το σκέφτεσαι» και άλλα τέτοια εδώδιμα και παρφουμέ. Με αποκορύφωμα όλων το κλείσιμο ματιού στο φάντασμα του Κηλαηδόνη με δύο πινακίδες που γράφουν η μία «Στα παγκάκια λέμε ναι» και η άλλη «Και στις βόλτες λέμε ναι». Νομίζω ότι ακόμη κι ο Σεφερλής θα ντρεπόταν με τέτοιες μπούρδες και υπενθυμίζω ότι το κάρμα μπορεί να αργεί αλλά πάντοτε πληρώνει. Προς γνώση και συμμόρφωση…
- από το newpost
(δείτε περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου