O «νέος» ΣΥΡΙΖΑ έχει αδιαμφισβήτητη και κυρίαρχη τη σφραγίδα Τσίπρα, δεν έχει όμως και τα ερείσματα και την αντιστοίχηση - που θα ήθελε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας - με την κοινωνία.
Εχει....επίσης ως πρώτο σε σταυρούς τον υπουργό Οικονομικών που εφαρμόζει και διαχειρίζεται την ατζέντα του Μνημονίου, έχει όμως ενισχυμένη στην Κεντρική Επιτροπή και την ομάδα του ίδιου υπουργού («53+») να παγιώνεται πλέον ως η νέα - ήπια και άτυπη μεν, νομιμοποημένη δε - εσωκομματική αντιπολίτευση. Κι έχει ακόμη, για πρώτη φορά, χαρακτηριστικά ενιαίου κόμματος με σύνθεση και ομογενοποίηση των τάσεων, έχει όμως και ως νικητές της εσωτερικής σταυροδοσίας τους υπουργούς των μεγάλων συγκρούσεων τόσο σε πολιτικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Ολες αυτές οι - φαινομενικές ή μη - αντιθέσεις, συγκροτούν και τα διλήμματα που θα κληθεί να απαντήσει ο πρωθυπουργός στον ανασχηματισμό, είτε αυτός γίνει σύντομα, είτε με το τέλος της δεύτερης αξιολόγησης.
Το κόμμα και η «ρεαλιστική διακυβέρνηση»
Και το πρώτο εξ αυτών θα είναι ο συγκερασμός των εσωκομματικών ισορροπιών με τις ανάγκες της «ρεαλιστικής, προοδευτικής διακυβέρνησης» που υπέδειξε ως προτεραιότητα ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα του 2ου συνεδρίου.
Η συντριπτική κυριαρχία του ίδιου του πρωθυπουργού στο κομματικό στερέωμα απαντά εν μέρει σ' αυτό το δίλημμα. «Ο Τσίπρας είναι ο πρώτος που ζητά εσωκομματική δημοκρατία, αλλά δεν δεσμεύεται από μηχανισμούς και συσχετισμούς ισχύος», λέει χαρακτηριστικά πηγή του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.
Ο Φίλης, ο Ξανθός και ο Πολλάκης
Στην πράξη, ωστόσο, αυτή η «μη δέσμευση» μπορεί να δοκιμαστεί πολλαπλώς. Η δεύτερη θέση, για παράδειγμα, του Νίκου Φίλη με μόλις 4 σταυρούς διαφορά από τον πρώτο εκλεγέντα της Κεντρικής Επιτροπής Ευκλείδη Τσσκαλώτο, κάνει πολιτικά δύσκολο το σενάριο ενδεχόμενης μετακίνησης του υπουργού Παιδείας.
Ο ίδιος ο Νίκος Φίλης έσπευσε χθες να διαμηνύσει ότι η υψηλή υποστήριξη στο πρόσωπό του δείχνει ότι ο κόσμος της Αριστεράς θέλει τον διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας. Πριν καν, δε, ξεκινήσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, οι πληροφορίες έφεραν τον υπουργό Παιδείας «αποφασισμένο να πάει σπίτι του» εάν του προταθεί μετακίνηση σε άλλο υπουργείο.
Οπερ, εάν ο Αλέξης Τσίπρας κρίνει ότι μια μετακίνηση Φίλη θα συνέβαλε στην εκτόνωση του μετώπου με την Εκκλησία, θα πρέπει προηγουμένως να λύσει ένα σοβαρό εσωκομματικό ζήτημα. Ανάλογης τάξης προβληματισμοί, δε, συνοδεύουν και το ενδεχόμενο αλλαγών στο δίδυμο της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, Ανδρέα Ξανθό και Παύλο Πολλάκη.
Νέος πόλος ο Πάνος Σκουρλέτης;
Ακόμη πιο δύσκολο είναι το δίλημμα που αφορά τη νέα «αριστερή συνείδηση» του κόμματος, τον Πάνο Σκουρλέτη. Ο υπουργός Ενέργειας, με την ομιλία του στο συνέδριο, έβαλε ισχυρή υποψηφιότητα να αποτελέσει τον νέο, καθαρό αριστερό πόλο που - ένεκα χαρτοφυλακίου και μνημονιακού βάρους - δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να εκπροσωπήσει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος: Είπε ηχηρό «όχι» στην ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ, άνοιξε θέμα πολιτικής πορείας της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που η συμφωνία για το χρέος φέρει και 4ο Μνημόνιο - «πού πάμε;», ρώτησε χαρακτηριστικά - και αρνήθηκε, δημοσίως και κατ' ιδιαν, την πρόταση να αναλάβει Γραμματέας του κόμματος.
Η σολωμόντεια λύση εδώ μπορεί να είναι η μετακίνησή του σε άλλο, μη παραγωγικό υπουργείο - δεν είναι όμως η ιδανική λύση για το μοντέλο της νέας, μάχιμης και αποτελεσματικής κυβέρνησης που θέλουν οι σχεδιασμοί του Μαξίμου.
Ο Νίκος Παππάς κι οι τηλε-άδειες
Ανοιχτός παραμένει και ο ρόλος που θα έχει στο νέο κυβερνητικό σχήμα ο Νίκος Παππάς. H Ενωτική Κίνηση που στηρίζει τον υπουργό Επικρατείας εξέλεξε μεν τα περισσότερα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, δεν πέτυχε όμως τον στόχο της καθαρής, απόλυτης πλειοψηφίας. Στελέχη της κίνησης θεωρούν ότι το αποτέλεσμα αυτό δεν είναι άσχετο με τις συμπράξεις της «Ομάδας Μπανιά» (Φίλης, Βούτσης, Σκουρλέτης) με τους «53» καθώς και με τη στήριξη της «Πλατφόρμας 2010» στο πρόσωπο του Ευκλείδη Τσακαλώτου.
Για τον μελλοντικό ρόλο Παππά, ωστόσο, ο καθοριστικός παράγοντας δεν θα είναι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί αλλά οι εξελίξεις στο μέτωπο των τηλεοπτικών αδειών και η δομή που θα έχει η νέα κυβέρνηση (πιθανό σπάσιμο υπερυπουργείων, δημιουργία κύκλου συντονιστών, κ.λ.π.) . Ο ίδιος ο Νίκος Παππάς έχει δηλώσει ότι θα προτιμούσε να παραμείνει στη θέση του, η μετακίνησή του ωστόσο στο ενισχυμένο υπουργείο Ανάπτυξης παραμένει εξίσου πιθανή.
Το στοίχημα της διεύρυνσης
Σε στρατηγικό επίπεδο, το πιο δύσκολο ζητούμενο του ανασχηματισμού θα είναι η κυβερνητική διεύρυνση ουσίας - μια διεύρυνση, που δεν επετεύχθη στο κόμμα. Η, προεξοφλημένη, προσθήκη του Φώτη Κουβέλη δεν συνιστά από μόνη της πολιτικό γεγονός, η παρουσία της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλυ και του Στέφανου Τζουμάκα στο συνέδριο δεν κομίζει στοιχεία υπέρβασης, και νέα, άφθαρτα πρόσωπα πέραν των κομματικών τειχών δεν φαίνονται στον ορίζοντα.
Την ίδια ώρα, οι «πασοκογενείς» του ΣΥΡΙΖΑ είχαν μάλλον χαμηλές πτήσεις στο συνέδριο κερδίζοντας μόνον 6 θέσεις στην Κεντρική Επιτροπή, Χρήστος Σπίρτζης και Παναγιώτης Κουρουμπλής δεν μπήκαν καν στη διαδικασία της εκλογής, και η προσχώρηση σε «πασοκικές λογικές» αποκηρύχθηκε κατηγορηματικά από όλες τις πλευρές.
Ως εκ τούτων, και πλην θεαματικών απροόπτων, το χαρτί της «αλλαγής» δια του ανασχηματισμού θα παιχτεί μάλλον στη δομική αναδιάταξη της κυβερνητικής λειτουργίας και στην υπουργοποίηση νέων και μαχητικών βουλευτών παρά σε κινήσεις πολιτικής και ιδεολογικής υπέρβασης.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου