Φόβος!

Όταν η καταιγίδα φτάνει στο διπλανό χωριό θα έρθει και στο δικό σου. Όταν σκοτώνουν το παιδιά των άλλων αρχίζεις να ανησυχείς και για τα παιδιά σου. Όταν έρχεται η ανεργία στον γείτονα την περιμένεις και εσύ. Αυτό το τεράστιο ντόμινο της εθνικής κατηφόρας δεν μπορεί να σε αφήνει αδιάφορο. Όταν το αυγό τού φιδιού επωάζεται προβλέπεις – πρέπει να...
προβλέπεις – ότι δεν θα βγει κοτόπουλο. Θα βγει ερπετό. Η κοινωνία παρακολουθούσε την επώαση βυθισμένη στην παχύρρευστη βολή της, αποχαυνωμένη από την τρυφηλότητά της. Οι πολικοί – κάποιοι πολιτικοί – έβλεπαν με τα χέρια στις τσέπες. Αδιαφόρησαν για το φιδάκι. Το τάισαν κιόλας. Με την τακτική τους, με τη διαφθορά τους, με τις λοβιτούρες τους, με τα γυρτά τους υποβρύχια και, τέλος, με τις υποκλίσεις τους στο διευθυντήριο των Ευρωπαίων δανειστών. +/- Δείτε τη συνέχεια

Το τάισαν, το αποδέχτηκαν και το αναγνώρισαν. Ο δημοκράτης Λοβέρδος στο αποκάλεσε, κιόλας, «μοναδικό αυθεντικό κίνημα». Φρίκη! Έτσι το φιδάκι μεγάλωσε. Έγινε βόας, έγινε πύθωνας που άνοιξε την αγκαλιά του σε χιλιάδες. Και μετά άρχισαν τη δουλειά τους οι σφιγκτήρες. Το ερπετό θεριεύει κι εγώ – ανθρώπινο είναι – φοβάμαι. Η Κρίση τού φέρνει συνεχώς νέα ποτάμια ψηφοφόρων.

Πεπλανημένους τους αποκαλούν. Αρκετοί ναι, είναι. Κάποιοι όχι. Το είχαν στο κύτταρό τους, γραμμένο στα χρωμοσώματά τους. Ξέρω μερικούς από αυτούς. Καμιά ανάγκη να αναζητήσουν καταφύγιο εκεί που το αναζήτησαν. Αλλά το έκαναν. Και τώρα μετράμε το αίμα σε κυβικά. Και το φόβο για τις μέρες που θα ’ρθουν σε μποφόρ.
http://harddog-sport.blogspot.gr/2013/09/blog-post_21.html