Η εγκληματική επίθεση στις εγκαταστάσεις του Σκάι και της Καθημερινής δεν είναι μόνο καταδικαστέα, είναι και από εκείνες τις περιπτώσεις για τις οποίες αποτελεί ζήτημα ζωής(και τιμής αν θέλετε) η διαλεύκανσή τους. Από εκεί και πέρα όσα λέγονται –και σωστά λέγονται– για πλήγμα στη Δημοκρατία και στην ελευθεροτυπία είναι σεβαστά, αλλά εκείνο που έχει ΜΕΓΑΛΗ σημασία είναι ότι κινδύνευσαν ζωές ανθρώπων.
Όπως κινδύνευσαν στις επιθέσεις με πυρά, κατά των φρουρών των γραφείων του ΠΑΣΟΚ...
Όπως κινδύνευσαν με τις ρουκέτες τής (ασύλληπτης τότε) 17 Νοέμβρη κατά του Mega το 1995. (Αλλά το Mega δεν έχασε ποτέ τη ελευθερία του και τη
δυνατότητα να λέει ό,τι θέλει, πολλές φορές αδικώντας τον ίδιο τον λόγο ύπαρξης του ενημερωτικού τομέα ενός καναλιού).
Όπως κινδύνευσαν ζωές ανθρώπων (του οδηγού και του ίδιου) με τη βόμβα που έσκασε στα χέρια τού Λουκά Παπαδήμου.
Όπως κινδυνεύουν σε κάθε τρομοκρατική ενέργεια.
Οι ζωές –οι Ζ Ω Ε Σ!– και όχι η ελευθερία έκφρασης κινδυνεύουν από τη δράση αυτών των σκιών, σε όποιους και αν ανήκουν πραγματικά ή σεναριακά:
σε «ιδεολόγους»,
σε προβοκάτορες,
σε αλήτες,
σε παρακρατικούς,
σε πράκτορες,
σε παρανοϊκούς!
Η ελευθεροτυπία πληγώνεται αλλά δεν θανατώνεται από τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Αντίθετα οι φορείς της συσπειρώνονται και ατσαλώνονται.
** Το είδαμε στο μακελειό της Charlie Hebdo στη Γαλλία: η εφημερίδα δεν υπέστειλε τη σημαία της οξείας κριτικής και σάτιρας –κάποιες φορές, μάλιστα, μπορεί να ξεπέρασε και τα εσκαμμένα. (Βέβαια έχασε ανθρώπους, όσοι έζησαν δουλεύουν κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και ο κύκλος εργασιών της μειώθηκε δραματικά, περίπου από τα 60 εκατομμύρια ευρώ ετησίως έπεσε στα 20).
** Το διαπιστώσαμε και κοντά μας με τη συμβολική (και εντυπωσιακή) φωτογραφία που δέσποζε στο πρωτοσέλιδο της Καθημερινής την Τρίτη (αν και υπάρχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά στις δυο περιπτώσεις). Τίτλο της «Κ»: «Στη βία απαντάμε με τη δουλειά μας» (δείτε εδώ την παρουσίαση του θέματος από τους Zoornalistas).
Οι ζωές απειλούνται και αυτές πρέπει να προστατεύσει το Κράτος και η Δημοκρατία. Για να μπορούν αυτές οι ζωές –οι πολίτες– να εμπιστευτούν το Κράτος και να προστατεύσουν από την πλευρά τους τη Δημοκρατία. Η σωστή σχέση και η πρόσφορα πρέπει πάντα να είναι αμφίδρομη.
Αν θέλουμε να έχουμε Δημοκρατία, αν επιθυμούμε να είμαστε δημοκράτες.
Όπως κινδύνευσαν στις επιθέσεις με πυρά, κατά των φρουρών των γραφείων του ΠΑΣΟΚ...
Όπως κινδύνευσαν με τις ρουκέτες τής (ασύλληπτης τότε) 17 Νοέμβρη κατά του Mega το 1995. (Αλλά το Mega δεν έχασε ποτέ τη ελευθερία του και τη
δυνατότητα να λέει ό,τι θέλει, πολλές φορές αδικώντας τον ίδιο τον λόγο ύπαρξης του ενημερωτικού τομέα ενός καναλιού).
Όπως κινδύνευσαν ζωές ανθρώπων (του οδηγού και του ίδιου) με τη βόμβα που έσκασε στα χέρια τού Λουκά Παπαδήμου.
Όπως κινδυνεύουν σε κάθε τρομοκρατική ενέργεια.
Οι ζωές –οι Ζ Ω Ε Σ!– και όχι η ελευθερία έκφρασης κινδυνεύουν από τη δράση αυτών των σκιών, σε όποιους και αν ανήκουν πραγματικά ή σεναριακά:
σε «ιδεολόγους»,
σε προβοκάτορες,
σε αλήτες,
σε παρακρατικούς,
σε πράκτορες,
σε παρανοϊκούς!
Η ελευθεροτυπία πληγώνεται αλλά δεν θανατώνεται από τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Αντίθετα οι φορείς της συσπειρώνονται και ατσαλώνονται.
** Το είδαμε στο μακελειό της Charlie Hebdo στη Γαλλία: η εφημερίδα δεν υπέστειλε τη σημαία της οξείας κριτικής και σάτιρας –κάποιες φορές, μάλιστα, μπορεί να ξεπέρασε και τα εσκαμμένα. (Βέβαια έχασε ανθρώπους, όσοι έζησαν δουλεύουν κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και ο κύκλος εργασιών της μειώθηκε δραματικά, περίπου από τα 60 εκατομμύρια ευρώ ετησίως έπεσε στα 20).
** Το διαπιστώσαμε και κοντά μας με τη συμβολική (και εντυπωσιακή) φωτογραφία που δέσποζε στο πρωτοσέλιδο της Καθημερινής την Τρίτη (αν και υπάρχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά στις δυο περιπτώσεις). Τίτλο της «Κ»: «Στη βία απαντάμε με τη δουλειά μας» (δείτε εδώ την παρουσίαση του θέματος από τους Zoornalistas).
Οι ζωές απειλούνται και αυτές πρέπει να προστατεύσει το Κράτος και η Δημοκρατία. Για να μπορούν αυτές οι ζωές –οι πολίτες– να εμπιστευτούν το Κράτος και να προστατεύσουν από την πλευρά τους τη Δημοκρατία. Η σωστή σχέση και η πρόσφορα πρέπει πάντα να είναι αμφίδρομη.
Αν θέλουμε να έχουμε Δημοκρατία, αν επιθυμούμε να είμαστε δημοκράτες.
http://harddog-sport.blogspot.com/2018/12/blog-post_20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου