κανονικότητας· με την κανονικότητα βολεύεται το πράγμα…), όλη ετούτη η ιστορία λοιπόν, μου θυμίζει την κωμωδία του Θεάτρου Σκιών, γνωστού και ως Μπερντέ: «Ο Καραγκιόζης Γιατρός».
Παρουσιάζεται, ντυμένος γιατρός, στο σαράι να εξετάσει τη βεζυροπούλα (από τις καλύτερες κωμωδίες του). «Είσαι γιατρός;» τον ρωτάει ο βεζύρης. «Είμαι, πολυχρονεμένε», απαντάει ο Καραγκιόζης. Διστακτικός ο βεζύρης· η εμφάνιση δεν πείθει για γιατρό. «Εχεις δίπλωμα, βρε;» επιμένει ο βεζύρης. Και ο δαιμόνιος Καραγκιόζης, ο ανεπανάληπτος: «Και δίπλωμα έχω, πολυχρονεμένε, και πάπλωμα…».
Τι τα θέλουμε! Πτυχίο, είδα στα λεξικά, είναι το υποκοριστικό της πτυχής. Πολλές πτυχές έχει η ιστορία. Οσο τη σκαλίζεις, ανακαλύπτεις τη σάρα και τη μάρα και το κακό συναπάντημα. Που συναπάντημα θα πει: μην του τη βαρέσει κανενού και ψάχνει να βρει τα πτυχία σου και πόθεν έσχες ταύτα. Εκεί –και καθώς το πτυχίο είναι υποκοριστικό– θα βρει και πτυχία… υποκοριστικά.
Πώς λέμε Μπάμπη τον Χαράλαμπο και Κούλη τον Κυριάκο; Θα βρει και πτυχία του Μπάμπη και του Κούλη. Ή του Τάτση-Μήτση-Κώτση. Δεν πά’ να ’σαι και υφυπουργός. Αμα την έχεις κάνει την κουτσουκέλα, θα είσαι ένας υφυπουργός κουτσουκέλα. Ε, και; Εσταζε η ουρά του γαϊδάρου!
Το θλιβερό είναι αυτό που είδα στις διαδικτυακές εξερευνήσεις μου περί πτυχίου (λέξης): «Δεν ξέρω τι είναι πιο τραγικό. Οτι δεν έχω πάρει ακόμα πτυχίο ή ότι πήγα για καφέ και η σερβιτόρα είχε μεταπτυχιακό»…
Πέτρος Μανταίος
efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου