Η αρχή της διαφήμισης –ή μια από τις βασικές αρχές της– κινείται στο πνεύμα «Κάνε να μιλούν για σένα και ας μιλούν αρνητικά, ας σε βρίζουν». Οι επιχειρηματίες του Ναυπλίου που ζωγράφισαν (ή πήραν από αλλού), με καραγκιοζοπαικτική –φυσικά κακόγουστη– διάθεση μια... ιερή, ιστορική, εικόνα και την έκανε αφίσα για πάρτι, πέτυχαν το κέντρο τού στόχου τής αρνητικής διαφήμισης και τίναξαν σαν τεντωμένο νεύρο τα αντανακλαστικά όσων
έπεσαν σαν ζαβλακωμένα όντα του δάσους στη βαθιά παγίδα. Άρχισαν να φωνάζουν, κάποιοι να αλαλάζουν και μια διαφήμιση που απευθυνόταν στη γειτονιά ενός συγκεκριμένου κοινού, έγινε θέμα της πόλης, κατόπιν τού Νομού, ύστερα της Ελλάδας και δεν θα είναι περίεργο αν φτάσει στα κανάλια του εξωτερικού.
Η αφίσα ήταν καλά δολωμένη και κατάπιαν το δόλωμα όσοι είχαν το φυσικό χάρισμα, εκ της θέσεως τους, να τη μετατρέψουν σε διαφήμιση. Μπήκαν στη μέση οι θρησκευτικές οργανώσεις και ο κλήρος, κλήρωσε για τις τηλεοράσεις πιπεράτο θέμα που γέμισε τα δελτία τους, σχολιάστηκε σε ραδιόφωνα, ανέβηκε στο Διαδίκτυο και σήμερα έγινε πρωτοσέλιδο σε τέσσερις εφημερίδες που έκαναν (όπως και τα κανάλια ή τα σάιτ) πλούσια αναπαραγωγή την ίδια την εικόνα που τους εξόργισε! Το λες αφέλεια. Το λες και πονηριά που στοχεύει ένα κοινό με θυμό-φρύγανο που αρπάζει φωτιά και πληρώνει, μεταφορικά ή κυριολεκτικά, για να μάθει, να πάρει μέρος στην αντίδραση και να εκτονωθεί.
Οι τύποι από το Ναύπλιο (ασεβείς απέναντι σε αξίες άλλων, όπως υπάρχουν ασεβείς απέναντι σε ό,τι διαφορετικό) κατάφεραν να φτάσουν ως τον πρωτοσέλιδο Τύπο –και όχι μόνο– χωρίς να πληρώσουν δεκάρα. Αν υπήρχαν Όσκαρ για διαφημιστικά κόλπα, θα ήταν τουλάχιστον υποψήφιοι με πρόταση από την Ακαδημία των Αφελών που τσίμπησε και έκανε, θα το ξαναπώ, το θεματάκι, θεματάρα· το οποίο ήξεραν 5-6 εκατοντάδες και το έμαθαν 5-6 εκατομμύρια. Ο στόχος επετεύχθη με τη βοήθειά τους.
έπεσαν σαν ζαβλακωμένα όντα του δάσους στη βαθιά παγίδα. Άρχισαν να φωνάζουν, κάποιοι να αλαλάζουν και μια διαφήμιση που απευθυνόταν στη γειτονιά ενός συγκεκριμένου κοινού, έγινε θέμα της πόλης, κατόπιν τού Νομού, ύστερα της Ελλάδας και δεν θα είναι περίεργο αν φτάσει στα κανάλια του εξωτερικού.
Η αφίσα ήταν καλά δολωμένη και κατάπιαν το δόλωμα όσοι είχαν το φυσικό χάρισμα, εκ της θέσεως τους, να τη μετατρέψουν σε διαφήμιση. Μπήκαν στη μέση οι θρησκευτικές οργανώσεις και ο κλήρος, κλήρωσε για τις τηλεοράσεις πιπεράτο θέμα που γέμισε τα δελτία τους, σχολιάστηκε σε ραδιόφωνα, ανέβηκε στο Διαδίκτυο και σήμερα έγινε πρωτοσέλιδο σε τέσσερις εφημερίδες που έκαναν (όπως και τα κανάλια ή τα σάιτ) πλούσια αναπαραγωγή την ίδια την εικόνα που τους εξόργισε! Το λες αφέλεια. Το λες και πονηριά που στοχεύει ένα κοινό με θυμό-φρύγανο που αρπάζει φωτιά και πληρώνει, μεταφορικά ή κυριολεκτικά, για να μάθει, να πάρει μέρος στην αντίδραση και να εκτονωθεί.
Οι τύποι από το Ναύπλιο (ασεβείς απέναντι σε αξίες άλλων, όπως υπάρχουν ασεβείς απέναντι σε ό,τι διαφορετικό) κατάφεραν να φτάσουν ως τον πρωτοσέλιδο Τύπο –και όχι μόνο– χωρίς να πληρώσουν δεκάρα. Αν υπήρχαν Όσκαρ για διαφημιστικά κόλπα, θα ήταν τουλάχιστον υποψήφιοι με πρόταση από την Ακαδημία των Αφελών που τσίμπησε και έκανε, θα το ξαναπώ, το θεματάκι, θεματάρα· το οποίο ήξεραν 5-6 εκατοντάδες και το έμαθαν 5-6 εκατομμύρια. Ο στόχος επετεύχθη με τη βοήθειά τους.
http://harddog-sport.blogspot.com/2019/12/blog-post_52.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου