Αυτό δεν είναι διάκοσμος. Σαρωτής μαγνητικής τομογραφίας είναι. Μιλάω φυσικά για τα... πρωτοποριακά να τα πω, γραμμικά να τα πω, τρία πουλάκια κάθονταν στο αληθινό δέντρο που θα φέρει με δόξα και τιμή από το Καρπενήσι στο Σύνταγμα ο δημαρχέσος μας να τα πω; Γαλανόλευκα πάντως θα τα πω. Οποιος έχει περάσει βράδυ από τη Βασιλίσσης Σοφίας (αυτός ο δρόμος πότε θ' αλλάξει όνομα;) μόνο ότι έρχονται Χριστούγεννα δεν νιώθει. Οτι του κάνουν τη μία μαγνητική μετά την άλλη -αυτό νιώθει. Σαν να περνάς από συνεχόμενους σαρωτές, ένα πράμα, και μάλιστα νεοδημοκρατικούς -μπλε άσπρο, μπλε άσπρο. Λες και σε σκανάρουν απ' την κορφή ώς τα νύχια. Φτάνεις Σύνταγμα και νιώθεις πως ο Αγιος Βασίλης θα σου δώσει τ' αποτελέσματα: «Θα ζήσετε δεσποινίς μου» ή «λυπάμαι, δεν»! Μετά, βέβαια, βλέπεις και το νεκρό δέντρο στη μέση της πλατείας και καταλαβαίνεις πως πριν από σένα πεθάναν άλλα της φύσης δημιουργήματα. Οπότε απλά περιμένεις τη σειρά σου. (Κάποιοι βλέπουν κι άλλα χρώματα στα μπακογιαννέικα «φωτάκια». Αυτούς τους βλέπω να «φεύγουν» πρώτοι! Πω πω αδερφάκι μου - σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε...)
Πάμε τώρα στα σκέτα ξεφτιλίκια. Κάτι τέτοια βλέπω κι αρχίζω να πιστεύω πως, πριν μπει κάποιος σε μία θέση, θα πρέπει να καταθέτει πρώτα την επιστολή παραίτησής του. Διότι όσα ίσως δεν έχεις καταλάβει από τα βιογραφικά της αριστείας, τα καταλαβαίνεις από τις επιστολές της σαχλαμαρίας. Αρκεί και μόνο η πρώτη φράση: «Μόνο μου μέλημα όλα αυτά τα χρόνια είναι η προσφορά στον Ελληνισμό».
Εχεις ακούσει εσύ ποτέ κανέναν σοβαρό άνθρωπο ανά τον κόσμο και ανά την Ιστορία να μιλάει ο ίδιος για τα όσα έχει προσφέρει; Προσωπικά, μόλις ακούω αυτά τα βαριά και φιλεύσπλαχνα, κόβω λάσπη. Αλλά ο εν λόγω δεν έμεινε καν σ' αυτά: «Τις τελευταίες ημέρες δέχομαι προσωπικές επιθέσεις, με σκοπό να πλήξουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, τον οποίο αγαπώ και εκτιμώ... Για τον λόγο αυτό υπέβαλα, με πόνο ψυχής, στον Κυριάκο Μητσοτάκη την παραίτησή μου...». Βρε τον αγαπησιάρη τον Αντώνη Διαματάρη. Που κρατάει την Ομογένεια, να! Που πονάει η ψυχούλα του! Και που του επιτεθήκαμε... «προσωπικά».
Εδώ που τα λέμε, έχει και τα δίκια του. Του το 'χα πει χίλιες φορές: Βρομάνε οι μασχάλες σου, χρυσέ μου. Με τόσο τρέξιμο που ρίχνεις για να «προσφέρεις στον Ελληνισμό» έρχεσαι και ιδρώνεις. Βάλε λίγο Axe, λίγο Rexona, λίγη Nivea έστω! Τίποτα αυτός. Φταίω εγώ τώρα;...
Και κει που λες πως η γελοιότητα δεν έχει όρια, έρχονται κανάλια και εφημερίδες και σε αποδομούν. Μήτε 4 λεπτά (σύνολο) δεν έδωσαν στο θέμα της παραίτησης τα δελτία. Μήτε κιχ δεν έβγαλαν τις προηγούμενες μέρες. Οσο για τη δημόσια ΕΡΤ, το έβαλε ως είδηση στα «Νέα της Ομογένειας» -όχι στην «Πολιτική Επικαιρότητα». Τέλειο;
Και κει που λες πως τα «καταπληκτικά» της κυβερνητικής ενημέρωσης (ιδιωτικής και δημόσιας) δεν έχουν όριο, ξανάρχονται τα κανάλια και σε αποτελειώνουν. Από τη μια, φυσιογνωμιστής περιωπής να μας μιλάει για το γεμάτο αυτοπεποίθηση επικλινές μέτωπο του Κυριάκου (;) και από την άλλη δικηγόρος σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή, ανήμερα της επετείου της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, με χιλιάδες αστυνομικούς στους δρόμους, να λέει: «Είναι δυνατόν να μιλάμε για αστυνομοκρατούμενο κράτος; Αφού η κοινή γνώμη είναι υπέρ!».
Δεν μ' ενδιαφέρει αν τα βαθυστόχαστα ρουθούνια του Κυριάκου και οι γαμψές τους τρίχες δηλώνουν πως «οδηγεί το έθνος με περισσή αυτοπεποίθηση». Δεν με νοιάζει καν αν έχει μαζέψει τη σάρα και τη μάρα απόδημων και ντόπιων να μας διαφεντεύει και την υπόλοιπη την έχει ξαμολήσει στους δρόμους να μας «συντροφεύει».
Αυτό το «αφού η κοινή γνώμη είναι υπέρ» με νοιάζει. Αυτοί, οι «αγαπητικοί» της «πλειοψηφίας».
Που δίπλα από τα μισοπεθαμένα όνειρά της βάζει τα νεκρά της δέντρα.
Και από κάτω, τα δολοφονημένα παιδιά της.
Nορα Ραλλη - efsyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου