Ιδιαίτερο πολιτικό αλλά και ουσιαστικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η σημερινή ομιλία του πρώην υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου στη Βουλή, πριν την ψηφοφορία για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου εις βάρος του.
Ο πρώην υπουργός υπήρξε ιδιαίτερα επιθετικός τόσο κατά του Ευάγγελου Βενιζέλου όσο...
...και κατά του Ιωάννη Διώτη.
Παραθέτω τα κυριότερα σημεία της ομιλίας του:
-- Δεκάδες είναι οι εμφανίσεις μελών της Επιτροπής στα ΜΜΕ στις οποίες αναφέρονται στις εν εξελίξει εργασίες. Στις οποίες προδικάζουν πριν υπάρξει πόρισμα. Επιχειρούν να εμπεδώσουν στην κοινή γνώμη τη βεβαιότητα της ενοχής μου. Ώστε όταν καταθέσει το πόρισμά της η Επιτροπή, η ενοχή μου να θεωρείται κάτι παραπάνω από δεδομένη και κατά συνέπεια δεδομένος και ο χειρισμός του τόσο από τη Βουλή όσο και από τη Δικαιοσύνη.
Ακόμα και σήμερα, κάποια μέλη της Επιτροπής στις ομιλίες τους δεν κράτησαν καν τα προσχήματα.Δεν θυμάμαι στο παρελθόν παρόμοιο ευτελισμό της διαδικασίας μίας επιτροπής που προβλέπεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής. Σε αντίθεση με τα μέλη της Προανακριτικής, εγώ όσο διαρκεί αυτή η διαδικασία, ό,τι έχω να πω το λέω εδώ μέσα. Όχι στα κανάλια και τις εφημερίδες.
-- Η πρόταση αναφέρει ότι «κατά τη διεξαγωγή της προκαταρκτικής εξέτασης… προέκυψαν σοβαρές ενδείξεις διάπραξης του αξιοποίνου αδικήματος της απιστίας». Ποιες είναι αυτές οι «σοβαρές ενδείξεις» που υποτίθεται ότι προέκυψαν; Η επιστολή που συνόδευε το αρχικό CD που ήρθε από τη Γαλλία. Είναι νέα πληροφορία αυτή; Δεν την ξέραμε νωρίτερα;
Φυσικά και την ξέραμε. Από τον περασμένο Οκτώβριο. Γιατί εγώ πρώτος και εξαρχής αναφέρθηκα σε αυτήν. Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στη Βουλή. Όπως και στην κατάθεσή μου στον Οικονομικό Εισαγγελέα. Είχα πει τότε στη Βουλή: «...παραδόθηκε δια της διπλωματικής οδού στο Υπουργείο Οικονομικών ένα ψηφιακό αρχείο -ένα CD- χωρίς διακριτικά και με ένα συνοδευτικό σημείωμα υπογεγραμμένο από Γάλλο αξιωματούχο, το οποίο ζητούσε τη διαχείριση των στοιχείων με μυστικότητα». Και έγινε μάλιστα τότε ολόκληρη συζήτηση επ’αυτού.
Άρα δεν είναι νέο στοιχείο η επιστολή. Την ξέραμε. Ούτε ζητήθηκε με την επανάληψη της αποστολής των στοιχείων πέρσι τον Δεκέμβριο από τους Γάλλους. Απλώς κάποιους δεν βόλευε τότε η κατηγορία της απιστίας. Ενώ τώρα αισθάνονται την ανάγκη να την επιστρατεύσουν.
--Το δεύτερο στοιχείο είναι η χρήση: μας στέλνονται λέει, και αυτό παρουσιάζεται ως μεγάλη αποκάλυψη, «για φορολογική χρήση». Και πάλι ορισμένοι παριστάνουν τους έκπληκτους! Για το αυτονόητο και προφανές! Φυσικά γι αυτό μας στέλνονται. Για τι άλλο; Για αυτό το σκοπό δεν τα ζήτησα; Και αυτήν ακριβώς τη χρήση έκανα! Δίνοντας τα πρώτα 20 ονόματα στον κ. Καπελέρη για έλεγχο. Κάνοντας σύσκεψη για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση. Συζητώντας για το ζήτημα αυτό με τον κ. Νικολούδη, τον εισαγγελέα επικεφαλής της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Και δίνοντας όλα τα στοιχεία στον κ. Διώτη για να κάνει πλήρη φορολογική έρευνα.
Φορολογική χρήση φυσικά δεν σημαίνει ούτε δημοσιοποίηση ούτε επισημοποίηση κατοχής. Δεν σημαίνει «διαρρέω όλα τα στοιχεία στις εφημερίδες». Ούτε σημαίνει «νίπτω τα χείρας μου» δίνοντάς τα ως επίσημα στοιχεία στην υπηρεσία και αν δεν γίνει τίποτα δεν με νοιάζει, γιατί εγώ έχω καλύψει τον εαυτό μου. Σημαίνει αντίθετα να φροντίσει κανείς για την καλύτερη δυνατή χρήση, δεδομένης της ιδιαιτερότητας που είχαν τα στοιχεία αυτά.
--Από τη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε η επιστολή των Γάλλων παρακολούθησα με κατάπληξη τις αντιδράσεις του κ. Διώτη και του κ. Βενιζέλου. «Αν ήξερα το πώς ήρθε η επιστολή θα την χειριζόμουν διαφορετικά», λέει ο ένας. «Ουδέποτε ενημερώθηκε ο κ. Βενιζέλος...» ακούμε από το ΠΑΣΟΚ.
Σοβαρολογούμε; Τους εμπόδισε η έλλειψη του χαρτιού των Γάλλων για να αξιοποιήσουν τις πληροφορίες αυτές, την ώρα που το ΣΔΟΕ μπορεί και οφείλει να αξιοποιεί ακόμα και ανώνυμες πληροφορίες; Γιατί τα στοιχεία αυτά παραδόθηκαν από τον κ. Διώτη στο διάδοχό μου Υπουργό Οικονομικών και μετά καταχωνιάστηκαν σε ένα συρτάρι επί 16 ολόκληρους μήνες; Ποιον κοροϊδεύουμε εδώ πέρα;
Και αλήθεια, αυτό ήταν το πρόβλημα; Τότε γιατί δεν με ρωτούσαν να τους διευκρινίσω πως ακριβώς ήρθαν τα στοιχεία; Τηλέφωνα δεν υπήρχαν; Γιατί δεν σήκωνε το τηλέφωνο ο κ. Διώτης να μου πει «Υπουργέ προβληματίζομαι πώς να τα χρησιμοποιήσω τα στοιχεία που μου έδωσες. Μου ξαναλές πώς τα πήρες; Κανένα χαρτί είχαμε;»
Και γιατί δεν σήκωσε το τηλέφωνο ο κ. Βενιζέλος; Ή γιατί δεν με ρώτησε στο περιθώριο των αναρίθμητων συσκέψεων που βρεθήκαμε από κοινού «πού τα βρήκες αυτά τα στοιχεία που έδωσες στο Διώτη και δεν ξέρουμε τώρα τι να τα κάνουμε»; Ή αν δεν ήθελε να ρωτήσει εμένα γιατί δεν ρώτησε την κα. Λαγκάρντ με την οποία είχε τακτικές συναντήσεις στα Συμβούλια Υπουργών Οικονομικών εν πάση περιπτώσει;!
Και καθώς αναφέρομαι στον κ. Βενιζέλο ο οποίος είχε στη διάθεσή του επί τόσους μήνες το περίφημο USB, πιστεύοντας – όπως ισχυρίζεται - ότι πρόκειται για αντίγραφο και ότι το ΣΔΟΕ συνεχίζει την έρευνα, υπάρχει ένα απλό ερώτημα: τι ακριβώς έκανε ο ίδιος για τη λίστα αυτή; Ζήτησε ποτέ ενημέρωση επί τόσους μήνες από τον κ. Διώτη για την πορεία των ερευνών;
--Ας δούμε λίγο τις ημερομηνίες. Τα στοιχεία ήταν στην Ελλάδα με εμένα Υπουργό Οικονομικών από τον Οκτώβριο του 2010 έως τις αρχές Ιουνίου 2011: σύνολο 8 μήνες και κάτι.
Ήταν στο Υπουργείο Οικονομικών με Υπουργό τον κ. Βενιζέλο από τον Ιούνιο του 2011 έως τον Μάρτιο του 2012: σύνολο 9 μήνες και κάτι. Στη συνέχεια παρέμειναν στην κατοχή του κ. Βενιζέλου αφότου εγκατέλειψε το Υπουργείο και άλλους 7 μήνες. Σύνολο 16 μήνες.
Και έχει ξαναέρθει η λίστα από τη Γαλλία τον Δεκέμβριο του 2012: από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 6 μήνες. 6 μήνες στους οποίους το ΣΔΟΕ μέσα σε συνθήκες τεράστιας πίεσης δεν έχει καν ολοκληρώσει τον έλεγχο σε 3 συγγενείς μου! Τρεις!
Βλέποντας την ταχύτητα των ερευνών, φαντάζομαι ότι όλοι πια καταλαβαίνετε για ποιο λόγο έδωσα αρχικά μόνο τα 20 ονόματα που άθροιζαν περίπου τις μισές καταθέσεις της λίστας από ένα σύνολο περίπου 2.000 ονομάτων. Ήξερα τα προβλήματα σε τέτοιες υποθέσεις και ήθελα η προσπάθεια να επικεντρωθεί σε πρώτη φάση στα μεγαλύτερα ποσά προκειμένου να έχει αποτέλεσμα αντί να διαχυθεί και να μην γίνει τίποτα στο τέλος με προφάσεις του είδους «2.000 ονόματα, που να προλάβουμε να τα ψάξουμε».
--Όσο προχωράει αυτή η υπόθεση, τόσο αυξάνεται ο παραλογισμός, προκειμένου να εξυπηρετηθούν προφανείς πολιτικές και κατά βάθος προσωπικές σκοπιμότητες.
Η προσπάθεια ενοχοποίησής μου ξεκίνησε από το ότι λείπουν 3 ονόματα συγγενών μου από ένα USB stick το οποίο δεν είναι δικό μου! Πολύ απλά δεν είναι αυτό που εγώ παρέδωσα στον κ. Διώτη. Γιατί εγώ δεν έκανα καμμία αλλοίωση!
Ο παραλογισμός πολλαπλασιάζεται σήμερα με την προσπάθεια απόδοσης σε μένα του αδικήματος της απιστίας. Αλλά από την άλλη, δεν έχω αυταπάτες. Αν δεν αρκέσει και η σημερινή κατηγορία για την καταδίκη μου, θα εφευρεθεί κάτι άλλο. Και αν δεν αρκέσει κι αυτό, κάτι άλλο. Όλο και κάποια νέα κατάθεση θα παρουσιαστεί ότι με «αποτελειώνει». Όλο και κάποιο νέο – υποτίθεται – στοιχείο θα παρουσιαστεί ως «βόμβα». Γιατί στόχος δεν είναι η δικαιοσύνη. Στόχος είναι να βρούμε ένα βολικό θύμα.
-- Και βέβαια – και αυτό είναι το χειρότερο - κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ο μόνος δρόμος για την προσωπική τους διάσωση είναι να συκοφαντήσουν και να καταστρέψουν τους προκατόχους τους – στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Μεγάλο λάθος. Κανείς δεν δικαιώθηκε απλώς «καίγοντας» τους άλλους. Αυτό είναι μικρότητα και αμοραλισμός, όχι ηγεσία.
Ο κ. Βενιζέλος είχε το θράσος να με αναφέρει στην ίδια πρόταση, ταυτίζοντάς με, με τον κ. Τσοχατζόπουλο. Ως «βάρος» που δεν μπορεί να κουβαλάει. Δεν ήμουν όμως εγώ αυτός που υπερασπίστηκε τον κ. Τσοχατζόπουλο στη Βουλή. Ο κ. Βενιζέλος ήταν! Πολιτικό παιχνίδι είναι δυστυχώς αυτό που παίζεται σήμερα εδώ σε αυτή την αίθουσα. Στις πλάτες ενός ανθρώπου. Και όλοι εδώ μέσα το ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό συμβαίνει.parapolitiki.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου