Απίστευτοι διάλογοι που εκθέτουν για μία ακόμη φορά τη λειτουργία του κοινοβουλίου και των θεσμών του, καταγράφηκαν στη συνεδρίαση της Προκαταρκτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ την Πέμπτη, μεταξύ της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Ζωής Κωνσταντοπούλου και του προέδρου της επιτροπής Χρήστου Μαρκογιαννάκη, στο περιθώριο της κατάθεσης νέου υπομνήματος από τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και ενώ...
απορρίφθηκε νέο αίτημα των εκπροσώπων της αντιπολίτευσης για κλήση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Βαγγέλη Βενιζέλου.
Τα όσα απίστευτα ειπώθηκαν δίνουν μια εικόνα ιλαροτραγωδίας για τις συνεδριάσεις της επιτροπής, καθώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου έφθασε στο σημείο να αποκαλεί τον Χρ. Μαρκογιαννάκη «νοσταλγό της χούντας» και ο πρόεδρος να την χαρακτηρίζει «σαβούρα της επιτροπής»!
Η χαρακτηριστική επιμονή και το χρονικό μάκρος τοποθετήσεων της Ζωής Κωνσταντοπούλου φαίνεται ότι προκάλεσε την έκρηξη του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, ο οποίος σε ένα σημείο της συνεδρίασης είπε για τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: «Μα, μας έχει πρήξει έξι μήνες τώρα! Έξι μήνες μας έχει σουβλίσει! Και ακόμα θα την ανεχόμαστε να μας σουβλίζει; Έξι μήνες μας έχει σουβλίσει!»
«Πώς συμπεριφέρεστε έτσι; Πού νομίζετε ότι βρίσκεστε; Διακόπτετε μέλος της Επιτροπής!» απάντησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, για να αρχίσει ένας απίστευτος διάλογος.
Χρ. Μαρκογιαννάκης: «Πάντως όχι εκεί που βρισκόσουν εσύ σαράντα χρόνια που ζεις τώρα!»
Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Τι είπατε;»
Χρ. Μ: «Όχι εκεί που βρισκόσασταν εσείς στη ζωή σας, που είναι μέχρι τώρα σαράντα χρόνια. Εγώ κάπου σε ένα χωριό»…
Ζ.Κ: «Θέλω να σας ενημερώσω ότι δεν είναι η ζωή μου σαράντα χρόνια…»
Χρ. Μ.: «Σαράντα δύο, πόσα;»
Ζ.Κ: «…Αλλά μάλλον θέλετε να πείτε ότι πριν σαράντα ένα χρόνια εσείς διοριστήκατε επί χούντας εισαγγελέας. Εγώ είμαι ευτυχώς πολύ μικρότερη».
Χρ.Μ: «Δεν διορίστηκα, πέτυχα στο διαγωνισμό, είναι τιμή μου, είχα άριστες εκθέσεις και…»
Ζ.Κ. «Θέλω να ολοκληρώσω αυτό το οποίο έλεγα».
Χρ.Μ: «Τη Δευτέρα στις 18.00΄ έχουμε συνεδρίαση για να συζητήσουμε για το πόρισμα. Λύεται η συνεδρίαση».
Ζ.Κ: «Διακόπτετε με αυτόν τον τρόπο τη συνεδρίαση; Ποιος αποφάσισε για τη διακοπή της συνεδρίασης; Ποιος αποφάσισε, κύριε συνταγματάρχα;»
Θόδωρος Δρίτσας:: «Αποφασίζομεν και διακόπτομεν! Θα πάρετε και τα παράσημα»…
Ζ.Κ.: «Κύριε συνταγματάρχα, ποιος το αποφάσισε; Νοσταλγοί της χούντας, οι καλύτεροι είστε!
Επαναφέρατε και τη χούντα και τους τραμπουκισμούς!»
Χρ.Μ.: «Θέλει κάποιος άλλος συνάδελφος το λόγο; Κανείς!»
Ζ.Κ: «Κύριε Μαρκογιαννάκη, μην εκτίθεστε τόσο. Μην εκτίθεστε τόσο, κύριε Μαρκογιαννάκη, στην προστασία του κ. Βενιζέλου. Μην εκτίθεστε! Κάντε τη διαδικασία όπως θα έπρεπε».
Χρ.Μ:« Βλέπω ότι στοιχίζεστε απολύτως με την «Αυγή» σήμερα. Προπομπός των όσων γίνονται σήμερα είναι η τελευταία σελίδα της» Αυγής». Αμα τη διαβάσει κάποιος, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε καμία κουβέντα».
Ζ.Κ.: «Είναι ευτύχημα ότι διαβάζετε κάτι -και απ’ ό,τι καταλάβαμε είναι η «Αυγή»- γιατί δεν διαβάσατε ούτε το υπόμνημα Παπακωνσταντίνου ούτε το αίτημά μας. Αρκεί που διαβάζετε την «Αυγή»!
Χρ.Μ: «Έχω σημαντικότερα πράγματα να διαβάσω από αυτά που γράφετε εσείς, κυρία συνάδελφε. Διότι όσα έχετε γράψει και όσα έχετε πει, σας πληροφορώ, ότι είναι σαβούρα των εργασιών!»
Ζ.Κ.: «Είναι βέβαιο ότι έχετε σημαντικότερα πράγματα να κάνετε. Βασικότερο, δε, όλων είναι αυτό το θεάρεστο έργο της υπόθαλψης το οποίο επιτελείτε».
Χρ.Μ: «Μάλιστα».
Θόδωρος Δρίτσας: «Μεγαλείο Προέδρου! Μπράβο, κύριε Μαρκογιαννάκη!»
Χρ.Μ.: «Για όσα η κυρία συνάδελφος έχει πει, είναι η σαβούρα της Επιτροπής. Τι σοβαρό και ουσιαστικό αποκάλυψε με τις ενέργειές της; Τίποτα απολύτως! (…) Απλά να γεμίσουμε ένα σπίτι χαρτιά».
Ζ.Κ. «Είσαστε τόσο εξευτελισμένος από την ίδια σας την παρουσία, που δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για σας».
Χρ.Μ: «Κοιτάξτε, είναι άνευ σημασίας το τι λέει η κυρία. Είναι άνευ σημασίας. Είναι γνωστή στα δικαστήρια, στους ιατροδικαστές, παντού! Όλοι οικτίρουν τα μέλη της Επιτροπής για το τι τραβάνε εδώ και έξι μήνες. Τι να κάνουμε;».
Ζ.Κ.: «Είμαι βέβαιη ότι το 1972, κύριε Μαρκογιαννάκη, είχατε συνηθίσει αλλιώς. Και είναι σαφές ότι σας ενοχλεί πάρα πολύ η διαδικασία στα πλαίσια του Συντάγματος και της Ποινικής Δικονομίας. Πρέπει, όμως, να αποφασίσετε ότι δεν είμαστε πια στο 1972. Αναλαμβάνομαι τη δυσκολία σας, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε Δημοκρατία».
Χρ.Μ: «Η βιοπάλη της ζωής με έκανε να παλεύω για να ζήσω από την ώρα που γεννήθηκα μέχρι σήμερα. Δεν ήμουν γόνος. Τι να κάνουμε!».
Πηγή τα ΝΕΑ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου