Γράφει ο Τάσος Παππάς«Περισσότερα κανάλια, περισσότερα χρήματα, περισσότεροι εργαζόμενοι» είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συνάντηση που είχε με την ΕΣΗΕΑ (φωτογραφία). Να θυμίσουμε ότι πριν από λίγες μέρες είχε δηλώσει (από κοντά και πολλά στελέχη του κόμματός του) ότι όταν έρθει η Νέα Δημοκρατία στα πράγματα θα δώσει απεριόριστο αριθμό αδειών. Ωραία σας ακούγονται όλα αυτά; Φυσικά. Και είναι. Σε ποιον απελπισμένο θα τάζανε λαγούς με πετραχήλια και θα έλεγε όχι; Όταν βεβαίως θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν λαγοί με πετραχήλια θα του μείνει η απελπισία. Υπάρχουν όμως δύο σοβαρά προβληματάκια με την άποψη του κ. Μητσοτάκη και τη δέσμευση του κόμματος του:
⇒ Αν ...
δεν με απατά η μνήμη μου, η Ν.Δ. έκανε όλη τη φασαρία (με συνεργούς τους.. ιδιοκτήτες των καναλιών και ορισμένους επιφανείς δημοσιολόγους) επειδή τον αριθμό των αδειών τον κανόνισε ο υπουργός και όχι το ΕΣΡ, το οποίο κατά τη γνώμη της είναι το μόνο αρμόδιο όργανο να αποφανθεί. Αυτός δεν είναι και ο λόγος που ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει ότι τελικώς το Συμβούλιο της Επικρατείας θα βγάλει αντισυνταγματικό το νόμο Παππά;
Πώς υπόσχεται λοιπόν απεριόριστο αριθμό αδειών ερήμην του ΕΣΡ; Πώς ξέρει ο κ. Μητσοτάκης ότι θα συγκροτηθεί ΕΣΡ όταν θα είναι αυτός πρωθυπουργός; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση ακολουθήσει την τακτική της Ν.Δ και υπονομεύσει τη διαδικασία τι θα κάνει; Μήπως αυτό που έκανε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως δηλαδή ο γαλάζιος υπουργός ορίσει τον αριθμό των αδειών; Και κάτι συμπληρωματικό ως ερώτημα (ρητορικό):
Αν ο υπουργός Επικρατείας έδινε περισσότερες άδειες, για παράδειγμα οκτώ, και ικανοποιούνταν όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα είχαμε προσφυγές στο ΣτΕ για να κριθεί ο νόμος αντισυνταγματικός; Πιθανολογώ πώς όχι, αλλά με τα «αν» δεν γράφεται η ιστορία.
⇒ Πάμε τώρα στο δεύτερο προβληματάκι: «Περισσότερα κανάλια, περισσότερα χρήματα, περισσότεροι εργαζόμενοι» είπε ο κ. Μητσοτάκης. Σηκώνει η αγορά περισσότερα κανάλια; Αν κρίνουμε από το μέγεθος της διαφημιστικής πίτας (κατά τον κ. Κοντομηνά είναι καθαρά 110 εκατ. ευρώ), σε καμία περίπτωση. Τότε τι θα συμβεί αν υπάρχουν περισσότεροι ανταγωνιστές;
Υπόθεση εργασίας: Θα ριχτούν στην αρένα, θα σκοτωθούν μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας ακόμη και βρόμικα μέσα, και όποιος αντέξει. Αυτό επιτάσσει η αμείλικτη λογική της ελεύθερης αγοράς, την οποία αποθεώνουν η Δεξιά, η συμβιβασμένη σοσιαλδημοκρατία και οι επιχειρηματίες. Και όποιος δεν αντέξει τι θα κάνει; Μα φυσικά θα πεθάνει και μαζί του θα πεθάνουν και οι εργαζόμενοι που απασχολεί.
Εκτός αν (δεν μας το λέει αυτό η Ν.Δ.) δοθούν εντολές στις τράπεζες να δανείζουν αφειδώς τους καναλάρχες είτε είναι βιώσιμοι είτε όχι με εγγύηση τον ωραίο κοπανιστό αέρα που αναπνέουν στα κοσμοπολίτικα στέκια που συχνάζουν. Αυτό όμως μου φαίνεται κομματάκι δύσκολο με δεδομένο ότι οι τράπεζες δίνουν λόγο στους μετόχους τους και κυρίως στους δανειστές μας.
Άρα το «περισσότεροι εργαζόμενοι» είναι προβληματικό, όπως και το «περισσότερα χρήματα» , αφού η κυβέρνηση της Ν.Δ θα επιστρέψει, όπως έχει πει, στους σημερινούς υπερθεματιστές όλο το πόσο ή μέρος του ποσού που έδωσαν στην πρόσφατη δημοπρασία.
Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου