Δύσκολο πράγμα η συνεννόηση

Πλήρης η αποτυχία συσπείρωσης των στελεχών ενώ η αποσύνθεση προχωρά

Τις δυσκολότερες στιγμές στην ιστορία του βιώνει το ΠΑΣΟΚ αφού η διαδικασία αργής αποσύνθεσής του μοιάζει αυτήν την περίοδο να κορυφώνεται.

Η παταγώδης αποτυχία συσπείρωσης και εσωτερικής συνεννόησης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος με τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης, που ήταν ουσιαστικά ένα δώρο του Σαμαρά στον Ευάγγελο Βενιζέλο, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Τέσσερα είναι τα χαρακτηριστικά στοιχεία που περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί:

♦ Η ...συνεχής εσωτερική αντιπαράθεση και «οργάνωση» κινήσεων, χώρων και πόλων που αντιτίθενται στη γραμμή Βενιζέλου.

♦  Η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να αποτελέσει τον ελκυστικό πόλο συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων για τη δημιουργία της Δημοκρατικής Παράταξης.

♦ Η δυναμική δημοσκοπική οπισθοχώρηση του κόμματος που κινείται κοντά στο όριο εισόδου στη Βουλή.

♦ Η προσπάθεια βουλευτών να «απαλλαγούν» από τον Βενιζέλο μέσω της επίκλησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Σε όλες αυτές τις δυσμενείς εξελίξεις το ΠΑΣΟΚ είτε απαντά με εμπάθεια, εκνευρισμό και επιθετικότητα είτε σφυρίζει αδιάφορα.

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, πρέπει να σημειωθεί ότι στη δραματική συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την προηγούμενη εβδομάδα διαφάνηκε ότι υπάρχουν πια βουλευτές που είναι στα όριά τους με τον πολυπράγμονα Βενιζέλο, που σε κάθε σύγκληση οργάνου επιχειρεί να προκαταλάβει απόψεις, τοποθετήσεις και διαθέσεις, κλείνοντας από την αρχή κάθε απόφαση χωρίς να ακούσει τις απόψεις τους.

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Θάνος Μωραΐτης και Συμεών Κεδίκογλου πρωταγωνίστησαν στην αντιπαράθεση που είχε ως αποτέλεσμα να εξοργίσει στο έπακρο τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος επιτέθηκε κατά του Παπανδρέου και των παπανδρεϊκών κάνοντας λόγο για «τσογλάνια της Σύμης» και πόσο τον έχουν συκοφαντήσει από το 2007 και μετά.

Αρωγοί του οι πιστοί συνεργάτες του Βενιζέλου, οι: Παναγιώτης Ρήγας, Εύη Χριστοφιλοπούλου και Λεωνίδας Γρηγοράκος. Ο Κώστας Σκανδαλίδης αποχώρησε όταν άρχισε η επίθεση Χρυσοχοΐδη αρνούμενος να πάρει θέση, ενώ η πυροσβεστικής διάθεσης παρέμβαση του Απόστολου Κακλαμάνη δεν φαίνεται να έτυχε μεγάλης απήχησης.

Το αποτέλεσμα ήταν την επόμενη μέρα να αρχίσουν σοβαρές διαφοροποιήσεις στη συζήτηση εντός της Ολομέλειας, με τον Νίκο Σηφουνάκη να διατυπώνει την οξεία αιχμή ότι η στάση του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια διέσωσε πολιτικά τη Ν.Δ. καταβαραθρώνοντας το ίδιο, ενώ ο συνήθως πιστός και χαμηλών τόνων Δημήτρης Κρεμαστινός συντάχθηκε με όσους ανεξάρτητους ζήτησαν κυβέρνηση ειδικού σκοπού ή εθνικής ενότητας παρακάμπτοντας την αιχμή για «απόσυρση» Σαμαρά - Βενιζέλου από το κυβερνητικό κάδρο.

Παρά τις φήμες και τις εικοτολογίες ότι ο Παπανδρέου θα έκανε πολιτική παρέμβαση μιλώντας στην Ολομέλεια, ο πρώην πρωθυπουργός διέψευσε όσους έσπευσαν να μιλήσουν για ενδεχόμενο καταψήφισης, ενώ δέχτηκε στο γραφείο του αρκετούς βουλευτές.

Για μια ακόμη φορά, περισσότερο άκουγε παρά εξέφραζε απόψεις για το εσωκομματικό κλίμα, ενώ μέσα στην Ολομέλεια δεν είχε πολλά - πολλά με τους βουλευτές.

Το «διά ταύτα» είναι ότι η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ από την τριήμερη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης εξήλθε περισσότερο τραυματισμένη από ό,τι προσήλθε.

Σε συνέχεια της ρευστότητας που υπάρχει, ήρθε η αναγγελία ότι αρκετά συνδικαλιστικά και κοινωνικά στελέχη του κόμματος, όπως ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρήστος Σπίρτζης, ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρου, ο δήμαρχος Γαλατσίου Βασίλης Βαλασόπουλος, το πρώην μέλος της Κ.Ε. Ντίνα Λάζαρη και αρκετοί άλλοι εξήγγειλαν ότι συνέστησαν νέα πολιτική κίνηση, με ευθύ σχεδόν στόχο την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια μέρα το κόμμα ανακοίνωνε την 20μελή Συντονιστική Γραμματεία της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής για το Συνέδριο της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Αν εξαιρέσει κανείς την Κατερίνα Μπατζελή, που εκφράζει μιαν άλλη αντίληψη από αυτήν της ηγετικής ομάδας, όλοι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες είτε είναι στενοί συνεργάτες του Βενιζέλου είτε είναι ήδη μέλη της Ελιάς.

Μια νέα εστία εσωκομματικής έντασης ξέσπασε προχτές από τη δημοσιοποίηση 4.000 υπογραφών που κινούνται γύρω από την «Κίνηση των 75» των Μιχάλη Καρχιμάκη, Γρηγόρη Νιώτη και Άσπας Παπαηλιού, που ζητούν συνέδριο του ΠΑΣΟΚ πριν από το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και επαναπροσδιορισμό των κυβερνητικών συνεργασιών σε προοδευτική κατεύθυνση, και θέτουν ευθέως θέμα ηγεσίας Βενιζέλου, ζητώντας από την κομματική βάση να εξεταστούν «όλα από την αρχή».

Το επίσημο ΠΑΣΟΚ μέσα από σχόλια από το γραφείο του εκπροσώπου Τύπου Δημήτρη Καρύδη αντέδρασε έντονα, κατηγορώντας ότι πολλοί τηλεφώνησαν στη Χαριλάου Τρικούπη για να δηλώσουν ότι ουδέποτε υπέγραψαν, ότι κάποιοι άλλοι δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ το 2012 και ότι κάποιοι από τους υπογράφοντες ήταν αυτοί που «γιουχάρισαν» τον Βενιζέλο στην εκδήλωση.

Η προσπάθεια υπονόμευσης της συλλογής των υπογραφών ήταν τέτοια, που είναι εύλογο το συμπέρασμα ότι η κίνηση ενόχλησε πολύ.

Είναι προφανές λοιπόν ότι η απροθυμία ως και η ηχηρή διαφωνία για τη συμμετοχή τους στο συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης δεν αφορούν μόνο ηγετικά στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, αλλά και μικρά και μεσαία στελέχη από την κομματική βάση.

Μέσα στο κλίμα αυτό φαίνεται ότι ο Σπύρος Λυκούδης και η «Μεταρρυθμιστική Ομάδα», που αναμένεται να ανακοινώσουν τη συγκρότηση πολιτικού φορέα εντός των ημερών, δεν κινούνται σε κλίμα συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, παρ’ ότι στη Χαριλάου Τρικούπη το προσδοκούν με περισσή λαχτάρα.

Κι αυτό γιατί υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις όλων όσοι επιθυμούν μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της Δημοκρατικής Παράταξης για δύο βασικούς λόγους: την πολιτική τοξικότητα του κόμματος, που μπορεί να τους προσβάλει, αλλά και τη βαθύτατη εσωτερική κρίση που αποθαρρύνει τους διστακτικούς.

Οι πληροφορίες λένε ότι βρίσκονται πιο κοντά στο Ποτάμι, αν και εκεί υπάρχουν δυσκολίες και διαφορές σε μια σειρά θεμάτων, αλλά η προσέγγιση του Γρηγόρη Ψαριανού, του Ανδρέα Παπαδόπουλου και του Πέτρου Τατσόπουλου δημιουργούν «ευνοϊκότερες συνθήκες» για σύμπραξη.

Άλλωστε τα δημοσκοπικά ποσοστά του Ποταμιού δίνουν την ευκαιρία σε μια σειρά από αγωνιούντες για το μέλλον τους ή γυρολόγους της πολιτικής (διαλέγετε και παίρνετε) για μεγαλύτερες πιθανότητες εκλογής λόγω αναγνωρισιμότητας.

Το ζήτημα όμως είναι αν το Ποτάμι και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα επιλέξουν να «χρησιμοποιήσουν» έμπειρους πολιτικούς στα ψηφοδέλτιά τους ή θα επιλέξουν γνωστά ονόματα εκτός πολιτικής μαζί με νέους και άφθαρτους. Η αλήθεια είναι ότι, αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και καταταγεί τρίτο ή τέταρτο κόμμα με μια Κ.Ο. με πάνω από 25 βουλευτές, θα χρειαστεί και κάποιους έμπειρους κοινοβουλευτικούς για την «καθοδήγηση».

Το Ποτάμι που εσχάτως έχει εντείνει τη δραστηριότητά του επιχειρεί να αξιοποιήσει στο έπακρο την κρίση στο ΠΑΣΟΚ προκειμένου να «αλώσει» τον χώρο του Κέντρου. Ο Θεοδωράκης με την ατάκα του ότι δεν συνεργάζεται με ακροδεξιούς και σταλινικούς θέτει ένα «όριο» στοχεύοντας στους εφησυχασμένους, συντηρητικούς αστούς που τους ενδιαφέρει μια «συστημική» κυβερνησιμότητα και ενδεχομένως έχουν μια προοδευτική αντίληψη για τον εαυτό τους.

Η λογική του Ποταμιού είναι ότι τους βολεύει η σκληρή πόλωση μεταξύ Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ γιατί με την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αποτελεί την... κοίτη όσων αισθάνονται ότι κινούνται στο κέντρο. Αν θα επιβεβαιωθεί αυτή η «απολίτικη» προσέγγιση, θα φανεί στις κάλπες, αν και στους Αμπελοκήπους δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη δημοσκοπική επίδοσή τους μετά τη φθινοπωρινή ενεργοποίησή τους.

Τέλος, στη ΔΗΜΑΡ η εικόνα εξακολουθεί να είναι τραγική, με τα δημοσκοπικά ποσοστά να κινούνται κάτω από το ανιχνεύσιμο όριο του 1%, τον Φώτη Κουβέλη να είναι εντελώς απομονωμένος και τους 9 βουλευτές να τρώγονται μεταξύ τους μήπως και αποφασίσουν πώς θα συνεχίσουν να πορεύονται, αν και, απ’ ό,τι φαίνεται, ο καθένας θα τραβήξει τον δρόμο του.
topontiki