ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΑΣΧΗΜΙΑ
Η ασχήμια σε βάρος αθώων κατατρεγμένων δε θα σταματήσει. Θα ενταθεί. Ο κόσμος ξαφνικά δε θα καταλάβει ποτέ τη ρίζα της προσφυγιάς - πάντα θα την πληρώνουν οι πρόσφυγες, οι φτωχοί και όχι εκείνοι που τους κατάντησαν έτσι. Ας ανοίξουμε τα σπίτια και τις αγκαλιές μας - έτσι τιμάμε τους αδικοχαμένους. Ας μη...
σκληρύνει η καρδιά μας, ας μην τα παρατήσουμε και χαθούμε στο μίσος ή την απάθεια. Ο,τι μπορεί ο καθένας. Ένα μπουκάλι νερό, ένας καλός λόγος και καθαρό μυαλό αρκεί. Τι άλλο να κάνεις μπροστά στο θεριό;
Σήμερα, αποφράδες πάλι μέρες, περιμένω φίλο παλιό, καλό, καρδιακό, από Αφγανιστάν να έρθει σπίτι να περάσουμε λίγες μέρες. Ανυπομονώ να τον σφίξω στην αγκαλιά μου. Βλέπουμε πρόσφυγες, βλέπουμε εχθρούς, χάνουμε φίλους καλούς, συγγενείς, χάνουμε τον άνθρωπο. Αυτός που βοήθησα παλιά, τώρα βοηθάει εμένα, το ξεχνάμε. Ξεχνάμε ότι γυρνάνε οι καιροί... Η καρδιά μου είναι βουλιαγμένη στο παράπονο. Ας μην καταδεχτούμε να νικήσει η ασχήμια...
Γιώργος Τυρίκος
(Το κείμενο είναι από το fb όπου συχνά ο Γ.Τ. ανεβάζει θέματα σχετικά με τα προβλήματα των προσφύγων. Δραστηριοποιείται στην «Αγκαλιά» της Λέσβου και μέσω αυτής προσφέρει έμπρακτα στους ανέστιους και κατατρεγμένους)
Η ασχήμια σε βάρος αθώων κατατρεγμένων δε θα σταματήσει. Θα ενταθεί. Ο κόσμος ξαφνικά δε θα καταλάβει ποτέ τη ρίζα της προσφυγιάς - πάντα θα την πληρώνουν οι πρόσφυγες, οι φτωχοί και όχι εκείνοι που τους κατάντησαν έτσι. Ας ανοίξουμε τα σπίτια και τις αγκαλιές μας - έτσι τιμάμε τους αδικοχαμένους. Ας μη...
σκληρύνει η καρδιά μας, ας μην τα παρατήσουμε και χαθούμε στο μίσος ή την απάθεια. Ο,τι μπορεί ο καθένας. Ένα μπουκάλι νερό, ένας καλός λόγος και καθαρό μυαλό αρκεί. Τι άλλο να κάνεις μπροστά στο θεριό;
Σήμερα, αποφράδες πάλι μέρες, περιμένω φίλο παλιό, καλό, καρδιακό, από Αφγανιστάν να έρθει σπίτι να περάσουμε λίγες μέρες. Ανυπομονώ να τον σφίξω στην αγκαλιά μου. Βλέπουμε πρόσφυγες, βλέπουμε εχθρούς, χάνουμε φίλους καλούς, συγγενείς, χάνουμε τον άνθρωπο. Αυτός που βοήθησα παλιά, τώρα βοηθάει εμένα, το ξεχνάμε. Ξεχνάμε ότι γυρνάνε οι καιροί... Η καρδιά μου είναι βουλιαγμένη στο παράπονο. Ας μην καταδεχτούμε να νικήσει η ασχήμια...
Γιώργος Τυρίκος
(Το κείμενο είναι από το fb όπου συχνά ο Γ.Τ. ανεβάζει θέματα σχετικά με τα προβλήματα των προσφύγων. Δραστηριοποιείται στην «Αγκαλιά» της Λέσβου και μέσω αυτής προσφέρει έμπρακτα στους ανέστιους και κατατρεγμένους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου