Θα επανερχόμαστε συνεχώς στο πρώτο πεντάμηνο του 2015. Λογικό. Ηταν από τις πιο συναρπαστικές και «γεμάτες» περιόδους της μεταπολίτευσης. Παίχτηκαν πολλά στο προσκήνιο, περισσότερα σίγουρα στο παρασκήνιο, η χώρα βρέθηκε ένα βήμα πριν από...
τη ρήξη με την ευρωζώνη και την είσοδό της σε αχαρτογράφητα πεδία, υπάρχουν σκοτεινές πτυχές, οι πρωταγωνιστές, ντόπιοι και ξένοι, μπορεί να έχουν μιλήσει -ορισμένοι μάλιστα εκτενώς- για τις επιλογές τους, τις σκέψεις τους, τα σχέδιά τους, τις διαψεύσεις και τις αυταπάτες τους, ωστόσο είναι βέβαιο ότι δεν λένε όλα όσα ξέρουν από πρώτο χέρι, ούτε έχουν αποκαλύψει εκείνα που έχουν περιέλθει στην κατοχή τους από διασταυρωμένες πληροφορίες.
Διεθνή μέσα ενημέρωσης και στοχαστές μεγάλου βεληνεκούς έχουν κάνει λόγο για πραξικόπημα εις βάρος της Ελλάδας με οργανωτή τον Σόιμπλε, κυβερνητικά στελέχη έχουν περιγράψει το καθεστώς εκβιασμού κάτω από το οποίο ήταν υποχρεωμένα να συζητούν και φυσικά δεν λείπουν οι κατηγορίες εναντίον της κυβέρνησης από τη δεξιά αντιπολίτευση για εξαπάτηση και από την αριστερή αντιπολίτευση για προδοσία.
Δυστυχώς ελάχιστα είναι τα γραπτά ντοκουμέντα που έχουμε στη διάθεσή μας, αφού δεν υπάρχουν πρακτικά από τις συνεδριάσεις του Eurogroup, καθότι πρόκειται για μη θεσμοθετημένο, αν και με μεγάλη εξουσία, όργανο. Ούτε όμως μπορείς να πάρεις τοις μετρητοίς τους ισχυρισμούς παραγόντων που πήραν μέρος στις διαπραγματεύσεις, αφού αμφισβητούνται από άλλους που καταθέτουν τις δικές τους ερμηνευτικές εκδοχές για τα γεγονότα.
Πριν από λίγες μέρες η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε πώς το κόμμα της -επικεφαλής ήταν τότε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης- ήταν έτοιμο να συζητήσει και να δεχτεί να συμμετάσχει σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στη δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. Ο εκπρόσωπός της, Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος δεν αφήνει τίποτε να πέσει χάμω, σχολιάζει ό,τι κυκλοφορεί και τσιρίζει όταν κάτι τον ενοχλεί, δήλωσε ότι «εγώ είχα προτείνει στο κόμμα να μην ψηφίσουμε υπέρ του Μνημονίου του Τσίπρα, αλλά ήμουν μειοψηφία».
Εχει βάση αυτό που λέει η κ. Μπακογιάννη; Εχει. Το ήθελε η ηγεσία της Ν.Δ., το ήθελαν και οι δανειστές. Η ηγεσία της Ν.Δ. για να δικαιολογήσει την επιλογή της να στηρίξει το τρίτο Μνημόνιο και να εμφανιστεί ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη που βάζει το εθνικό συμφέρον πάνω από το παραταξιακό, οι δανειστές για να διαμορφωθεί μια ευρύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα εφάρμοζε χωρίς περιττές κουβέντες και περίεργους αστερίσκους το νέο πρόγραμμα.
Αν πιστέψουμε την κ. Μπακογιάννη, ο Τσίπρας τούς κορόιδεψε γιατί, ενώ τους είχε υποσχεθεί ότι δεν θα προκηρύξει εκλογές, άλλαξε θέση. Το ερώτημα είναι αν μπορούσε ο Τσίπρας να μην πάει σε εκλογές. Δεν είχε περιθώριο. Με άλλο πολιτικό αφήγημα είχε εκλεγεί, με άλλο ήταν αναγκασμένος να πορευτεί. Αν συμπεριφερόταν σαν να μην είχε γίνει τίποτε, θα ήταν ευάλωτος στην κριτική ότι δεν διστάζει να κάνει τα πάντα προκειμένου να μείνει στην καρέκλα του πρωθυπουργού, παρά την ήττα του στις Βρυξέλλες. Επραξε το αυτονόητο. Ζήτησε από το εκλογικό σώμα να κρίνει τον συμβιβασμό που έκανε και να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.
Ανάγωγα
Περίεργη χώρα είμαστε. Σιγά τη διαπίστωση. Ευλογημένος τόπος. Περιούσιος λαός. Ανάδελφο έθνος. Και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά. Α, να μην ξεχάσω: Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σκάνδαλα, παρά μόνο σκευωρίες, πλεκτάνες και συνωμοσίες.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου